Προσωπικές μαρτυρίες

«Όταν χάνεις τη μαμά σου, δεν υπάρχει κανείς να νοιάζεται για σένα όπως εκείνη»

Στη ζωή σου μπορεί να σ' αγαπάνε πολλοί και πολύ, αλλά κανείς με τον τρόπο που σ' αγαπάει η μάνα σου

«Θέλω να πάω σπίτι μου»: πόση ευλογία όταν για ένα παιδί το σπίτι είναι καταφύγιο!

«Σπίτι» είναι εκεί που τους περιμένει το χάδι και η αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά

«Οι ευαίσθητοι άνθρωποι είναι αυτοί που κρατάνε τον κόσμο όμορφο»

Αν σκληρύνουν κι αυτοί... τι θα μείνει γύρω μας από αγάπη;

«Η λύπη, είναι σαν μια μεγάλη, αναπαυτική καρέκλα»

Αν καθίσεις πάνω της, πολύ δύσκολα μετά σηκώνεσαι. Ειδικά αν είσαι κουρασμένος απ’ το δρόμο...

«Νιώθω ότι ο παιδικός σταθμός μού κλέβει πολύτιμες στιγμές με το παιδί μου»

«Γιατί πρέπει να τον αφήσω εκεί; Γιατί πρέπει να χάνω όλες αυτές τις πολύτιμες στιγμές μαζί του;

«Γεμίζουμε με τόσες εξωσχολικές δραστηριότητες τα παιδιά, που παθαίνουν burnout στα 9!»

Δεν πειράζει αν δεν πάρουν το lower στα 12... Αυτό που χρειάζονται είναι μπόλικο παιχνίδι και χρόνο με τη μαμά και τον μπαμπά 

«Το πολυτιμότερο δώρο που κάναμε στο πρωτότοκό μας ήταν το αδερφάκι του» 

 

Το ομορφότερο, το πιο πολύτιμο δώρο που μπορεί να κάνει ένας γονιός στο παιδί του είναι να του χαρίσει αδερφάκι(α)!

 

«Μη μεγαλώσετε έναν ακόμη άνθρωπο που δεν κατάφερε να ζήσει για τον εαυτό του»

Κοινώς, να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά που ακολουθούν τα όνειρά τους και όχι δυστυχισμένα παιδιά που ακολουθούν τα όνειρά μας 

v