1. «Μην το πεις στη μαμά»
Μπορεί να σου ξεφύγει όταν του δίνεις ένα ακόμα γλυκό ή όταν το αφήνεις να κοιμηθεί αργότερα από το συνηθισμένο. Όμως, αυτή η φράση δημιουργεί λάθος μήνυμα: ότι είναι εντάξει να κρατάμε μυστικά από τους γονείς. Αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο, γιατί αν το παιδί συνηθίσει να κρύβει πράγματα, μπορεί να μην μιλήσει ακόμα και σε περιπτώσεις που πραγματικά χρειάζεται βοήθεια.
Τι να πεις αντί γι’ αυτό: «Αν η μαμά σε ρωτήσει, μπορείς να της πεις ό,τι θέλεις! Δεν είναι μυστικό.» Έτσι, δείχνεις ότι η ειλικρίνεια είναι σημαντική και ότι οι γονείς είναι οι βασικοί φροντιστές του παιδιού.
2. «Δεν τρως καθόλου. Πρέπει να παχύνεις!»
Το φαγητό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στις σχέσεις γιαγιάς-παππού με τα εγγόνια. Ωστόσο, οι φράσεις που σχετίζονται με το βάρος μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα. Το παιδί μπορεί να αρχίσει να βλέπει το φαγητό ως υποχρέωση ή να αναπτύξει μια ανθυγιεινή σχέση με το σώμα του. Η πίεση για φαγητό, ακόμα κι αν γίνεται με αγάπη, δεν βοηθά.
Τι να πεις αντί γι’ αυτό: «Αν δεν πεινάς άλλο, δεν πειράζει! Θες μήπως να δοκιμάσεις λίγο αργότερα;» Έτσι, το παιδί νιώθει ότι σέβεσαι τις ανάγκες του χωρίς να το φορτώνεις με ενοχές.
3. «Δώσε ένα φιλάκι στη γιαγιά!»
Μπορεί να σου φαίνεται αθώο, αλλά το να πιέζεις ένα παιδί να αγκαλιάσει ή να φιλήσει κάποιον (ακόμα κι αν είναι η γιαγιά του) του δίνει το μήνυμα ότι πρέπει να δείχνει τρυφερότητα με το ζόρι. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που κατανοεί τα όρια του σώματός του.
Τι να πεις αντί γι’ αυτό: «Θες να μου δώσεις ένα φιλάκι ή μια αγκαλιά;» Αν πει όχι, σεβάσου την επιλογή του. Μπορείς να του πεις «Δεν πειράζει, σε αγαπώ έτσι κι αλλιώς!».
4. «Όταν ήμουν εγώ στην ηλικία σου, δεν κάναμε έτσι!»
Αυτή η φράση ίσως σου φαίνεται αθώα, αλλά στην πραγματικότητα βάζει το παιδί σε μια θέση σύγκρισης με μια άλλη εποχή που δεν γνωρίζει. Μπορεί να του δημιουργήσει την αίσθηση ότι κάτι δεν κάνει σωστά ή ότι οι εμπειρίες του είναι λιγότερο σημαντικές από αυτές των παλιότερων γενεών.
Τι να πεις αντί γι’ αυτό: «Όταν ήμουν μικρός/μικρή, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά! Θες να σου πω πώς ήταν;» Έτσι, κάνεις μια όμορφη συζήτηση χωρίς να ακυρώνεις τη δική του πραγματικότητα.
5. «Έλα, δεν είναι τίποτα!» (όταν κλαίει ή φοβάται)
Όταν ένα παιδί νιώθει θλίψη, φόβο ή απογοήτευση, χρειάζεται να νιώσει ότι τα συναισθήματά του είναι σεβαστά. Αντί να του πούμε «Δεν είναι τίποτα», που ακυρώνει αυτό που βιώνει, μπορούμε να το βοηθήσουμε να το διαχειριστεί με πιο θετικό τρόπο.
Τι να πεις αντί γι’ αυτό: «Βλέπω ότι είσαι στεναχωρημένος/η. Θες να μου πεις τι έγινε;» Δείχνοντάς του ότι το ακούς, του μαθαίνεις πως όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και αποδεκτά.
Όλοι θέλουμε να μεγαλώσουμε τα εγγόνια μας με αγάπη και φροντίδα. Αν προσέξουμε λίγο τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να νιώσουν πιο ασφαλή, πιο ανεξάρτητα και πιο ευτυχισμένα. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό δώρο που μπορούμε να τους δώσουμε!
