Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα πως μου έδωσε ένα πολύ καλό μάθημα όχι μόνο για μένα, αλλά και στο πώς θέλω να μεγαλώσω την 5χρονη κόρη μου! Να φοράει ό,τι θέλει αρκεί να νιώθει άνετα. Δεν χρειάζεται να είναι τέλεια – αρκεί να νιώθει όμορφα με το σώμα της!
Ξανακοίταξα τον καθρέφτη και διαπίστωσα πως το μπικίνι που επέλεξα μου άρεσε. Μπορεί να μην είχα πια επίπεδη κοιλιά, ούτε και τα σφιχτά πόδια των νεανικών μου χρόνων, όμως ένιωθα καλά! Κι αυτό το χρωστάω στην μητέρα μου.
Δεν χρειάζεται να είμαι πάντα τέλεια. Ούτε και να νιώθω άνετα με τα ρούχα που επιλέγω. Αυτό που έχει σημασία είναι να αγαπώ το σώμα μου και τις αλλαγές του, όποιες κι αν είναι αυτές. Κι αυτό θέλω να μάθει και η κόρη μου βλέποντάς με. Να μην εστιάζει στις τυχόν ατέλειες, αλλά να αγκαλιάζει το σώμα της και τον εαυτό της αγαπώντας όλα τα σημάδια του χρόνου.
Εξάλλου, κάθε σημάδι αντιπροσωπεύει κάτι νέο. Κάθε χρόνος που περνάει από πάνω μας μεταφράζεται σε εμπειρίες, μάχες και όμορφες στιγμές. Κι αυτό που έχει σημασία δεν είναι η επίπεδη κοιλιά, αλλά το χαμόγελο και η αυτοπεποίθηση που καθρεφτίζεται στο πρόσωπό μας.
Κι όταν θα έρθει η ώρα να με ρωτήσει με αμφιβολία στη φωνή «Μαμά, μου πάει αυτό το ρούχο;», ξέρω πως θα της απαντήσω ό,τι και η μητέρα μου: «Να πάρεις ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα!».
