«Ήρθες δεύτερο στην ζωή μου. Στην καρδιά μου ωστόσο έχεις την ίδια θέση με τον αδερφό σου. Η αλήθεια είναι όμως πως τα πάντα μαζί σου ήταν (και έγιναν) διαφορετικά.
Με τον πατέρα σου δεν μάθαμε νωρίτερα το φύλο σου, ούτε οργανώσαμε οικογενειακό τραπέζι για να ανακοινώσουμε τον ερχομό σου.
Δεν διαβάζαμε μανιωδώς βιβλία για γονείς όπως κάναμε όταν ήμουν έγκυος στον αδερφό σου.
Όταν γεννήθηκες δεν φοβόμουν μήπως μου πάθεις κάτι. Δεν στεκόμουν όλη την ώρα δίπλα στην κούνια σου για να δω αν αναπνέεις. Ήμουν ήσυχη ότι είσαι καλά.
Δεν έχεις τόσες φωτογραφίες, όσες ο αδερφός σου.
Όλα αυτά όμως δεν έγιναν από…τεμπελιά. Το σώμα μου ήταν σαφώς πιο κουρασμένο και οι έγνοιες μου περισσότερες. Παρόλα αυτά οι φόβοι που είχα ως πρωτάρα μαμά άρχισαν να εξαφανίζονται και στην θέση τους δημιουργήθηκαν άλλοι-γιατί μια μαμά ποτέ δεν σταματάει να φοβάται και να ανησυχεί για τα παιδιά της.
Φοβόμουν, λοιπόν, ότι δεν θα ήμουν αρκετή για σένα. Ανησυχούσα ότι δεν θα μπορούσα να μοιράσω τον χρόνο και την ενέργειά μου ισάξια στα δυο μου παιδιά. Και ντρέπομαι που το λέω, αλλά πριν γεννηθείς αμφέβαλλα αν θα σου έδινα την αγάπη που σου αξίζει.
Η αγάπη μιας μαμάς όμως μόνο να πολλαπλασιαστεί μπορεί. Σε βλέπω να μεγαλώνεις και νιώθω γεμάτη και ολοκληρωμένη. Το άγχος μου υποχωρεί σιγά-σιγά και νιώθω τόση ευτυχία όταν παρατηρώ εσένα και τον αδερφό σου να παίζετε μαζί.
Είμαι μαμά δύο παιδιών. Η οικογένειά μας είναι πλέον τετραμελής και πιο δεμένη από ποτέ.
Δεν έχεις ιδέα πόσα καινούρια πράγματα με δίδαξε ο ερχομός σου.
Με έμαθες να πιστεύω στον εαυτό μου και έτσι να μπορώ να ισορροπήσω μεταξύ των παιδιών και της δουλειάς μου.
Μου έδειξες ότι η αγάπη μου δεν διαιρείται.
Μου έμαθες να χαλαρώνω πού και πού και απλώς να απολαμβάνω την κάθε μου στιγμή μαζί σας.
Ήρθες δεύτερο στη ζωή μου. Όχι δεν μ' έκανες μαμά... μ' έκανες καλύτερη μαμά!
Να ξέρεις ότι τίποτε δεν αλλάζει τη μία και μοναδική σταθερά μου: θα έδινα τη ζωή μου και για τα δύο μου τα παιδιά.»
Πηγή: scarymommy.com
