«Δεν υπάρχει λόγος να αφήσει μια γυναίκα τη δουλειά της»
Στη δημόσια αυτή συζήτηση που έγινε, η μία πλευρά είναι αυτή που υποστηρίζει ότι «το νοικοκυριό δεν είναι επάγγελμα». Συγκεκριμένα ειπώθηκε ότι το να είσαι οικιακή βοηθός είναι επάγγελμα, ενώ το να φροντίζει κάποιος το σπίτι του είναι βασική δεξιότητα ζωής και υποχρέωση όλων των μελών της οικογένειας. Σχολιάστηκε επίσης ότι, αν θεωρούμε το νοικοκυριό επάγγελμα, τότε θα πρέπει να συνοδεύεται από μισθό, ένσημα και σύνταξη.
Η ίδια πλευρά είναι που πιστεύει ότι δεν υπάρχει λόγος να αφήσει μια γυναίκα τη δουλειά της για να γίνει «επαγγελματίας μαμά-νοικοκυρά». Η άποψη αυτή έρχεται να τονίσει τη σημασία της επαγγελματικής δημιουργίας και της προσωπικής ευτυχίας, υποστηρίζοντας ότι στη σύγχρονη εποχή, μια γυναίκα δεν χρειάζεται να εγκαταλείψει την καριέρα της λόγω μητρότητας.
«Το νοικοκυριό είναι η πιο σκληρή δουλειά»
Σαν αντίλογος έρχεται η άποψη πολλών γυναικών της ελληνικής τηλεόρασης που δηλώνουν ότι «το νοικοκυριό είναι η πιο σκληρή δουλειά». Μάλιστα το περιβάλλον μιας γυναίκας πολλές φορές είναι τέτοιο που δεν εκτιμά αυτή τη δουλειά, θεωρώντας δεδομένο ότι η νοικοκυρά θα φροντίσει το σπίτι, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αδιάκοπη και απαιτητική εργασία.
Πολλές γυναίκες, μάλιστα, αισθάνονται υπερηφάνεια που έχουν αναλάβει τον ρόλο της νοικοκυράς, θεωρώντας το κάτι σαν «παράσημο». Για πολλές γυναίκες ο ρόλος αυτός αποτελεί συνειδητή επιλογή και το να μένουν στο σπίτι για να φροντίσουν την οικογένειά τους είναι κάτι που τις κάνει να αισθάνονται ολοκληρωμένες.
«Εμείς οι μανάδες να αποκτήσουμε ξανά την ιερότητά μας»
Ακούστηκε μάλιστα και η φράση: «η νοικοκυρά είναι επάγγελμα και θα έπρεπε να πληρώνεται από το κράτος», αφού το να είναι μια γυναίκα αφοσιωμένη μάνα και νοικοκυρά είναι από τις πιο δύσκολες δουλειές και το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κληθεί να κάνει. Συζητήθηκε έντονα, επίσης, ότι ήρθε επιτέλους η ώρα εμείς οι γυναίκες και μανάδες «να αποκτήσουμε ξανά την ιερότητά μας».
Αναγνωρίζεται επαρκώς η εργασία της νοικοκυράς;
Οι απόψεις αυτές αντικατοπτρίζουν τη διχογνωμία που υπάρχει στην κοινωνία μας σχετικά με τον ρόλο της γυναίκας και την αξία της οικιακής εργασίας. Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι οι Ελληνίδες αφιερώνουν κατά μέσο όρο 282 λεπτά την ημέρα σε οικιακές εργασίες, ενώ οι άνδρες μόλις 59 λεπτά. Αυτό το χάσμα υπογραμμίζει την ανισότητα στην κατανομή των οικιακών ευθυνών και θέτει το ερώτημα: αναγνωρίζεται επαρκώς η εργασία της νοικοκυράς;
Η συζήτηση αυτή δεν αφορά μόνο την αναγνώριση της οικιακής εργασίας ως επάγγελμα, αλλά και την ανάγκη για μια πιο δίκαιη κατανομή των ευθυνών στο σπίτι. Ίσως η λύση να βρίσκεται στην αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία μεταξύ των μελών της οικογένειας, αναγνωρίζοντας ότι κάθε συμβολή, είτε εντός είτε εκτός σπιτιού, έχει ανεκτίμητη αξία.
Η κοινωνία μας, άλλωστε, συχνά υποτιμά τον ρόλο της νοικοκυράς, θεωρώντας ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι απλές και αυτονόητες. Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η φροντίδα του σπιτιού και της οικογένειας απαιτεί δεξιότητες, υπομονή, αντοχή και, πάνω απ' όλα, αγάπη. Είναι μια εργασία που δεν σταματά ποτέ, που δεν αναγνωρίζεται με μισθό ή προαγωγή, αλλά που αποτελεί τον πυρήνα της οικογενειακής ευτυχίας. Τελικά, το να είσαι νοικοκυρά είναι κάτι περισσότερο από ένα επάγγελμα. Είναι μια πράξη αγάπης, αφοσίωσης και θυσίας που αξίζει τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων μας.
Το σημαντικό είναι να υπάρχει σεβασμός και αναγνώριση για κάθε επιλογή
Στη συζήτηση αυτή, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Κάθε γυναίκα, κάθε οικογένεια, έχει τις δικές της ανάγκες και προτεραιότητες. Κάποιες γυναίκες επιλέγουν να εργαστούν εκτός σπιτιού, άλλες να μείνουν στο σπίτι, και άλλες να συνδυάσουν και τα δύο. Το σημαντικό είναι να υπάρχει σεβασμός και αναγνώριση για κάθε επιλογή.
Ας σταματήσουμε να κρίνουμε και να συγκρίνουμε τις επιλογές των άλλων. Ας αναγνωρίσουμε την αξία και τη σημασία κάθε ρόλου μέσα στην οικογένεια. Είτε μια γυναίκα εργάζεται εκτός σπιτιού είτε είναι νοικοκυρά, η συμβολή της είναι ανεκτίμητη και αξίζει τον σεβασμό όλων μας.
