Η σχέση μας ήταν καλή στην αρχή
«Φοβάμαι τη μητέρα του συζύγου μου, αν και ο άντρας μου λέει ότι υπερβάλλω. Χρειάζομαι κάποιες απόψεις για το αν άλλοι άνθρωποι θα ένιωθαν το ίδιο στη θέση μου.
Εγώ και ο σύζυγός μου, ο Νίκος, είμαστε παντρεμένοι εδώ και 3 χρόνια. Δεν είναι ο πρώτος γάμος ούτε για μένα ούτε για εκείνον. Είμαι διαζευγμένη και έχω μια κόρη 5 ετών από τον προηγούμενο γάμο μου. Ο Νίκος είναι επίσης διαζευγμένος. Ενώ ο σύζυγός μου γνωρίζει τα πάντα για τον προηγούμενο γάμο μου και τους λόγους για τους οποίους χώρισα με τον πρώην σύζυγό μου, εγώ δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για τη σχέση του με την πρώην σύζυγό του. Ποτέ δεν επέμεινα να μου τα πει αναλυτικά. Τώρα καταλαβαίνω γιατί πάντα ήταν σιωπηλός για αυτό το θέμα, επειδή, προφανώς, η μητέρα του ήταν ο λόγος που η πρώην σύζυγός του τον άφησε. Αλλά ας αρχίσω την ιστορία μου από την αρχή…
Το όνομα της μητέρας του συζύγου μου είναι Στέλλα, είναι 55 ετών και ο Νίκος είναι ο μοναδικός της γιος. Η σχέση μας ήταν πολύ καλή από την αρχή. Όταν τη γνώρισα, δεν ένιωσα ότι με απέρριπτε ή κάτι τέτοιο, ήταν ευγενική, φιλική και γελούσε ειλικρινά όταν με κοιτούσε. Νόμιζα ότι αυτό ήταν η αρχή μιας ωραίας και φιλικής σχέσης μαζί της. Και τώρα συνειδητοποιώ πόσο λάθος ήμουν που το σκέφτηκα έτσι.
Η Στέλλα ήταν πάντα μια μητέρα που υπεραγαπούσε τον Νίκο. Όταν τον επισκεπτόμασταν στο σπίτι της, μου έδειχνε φωτογραφίες από την παιδική του ηλικία, χιλιάδες φορές, και μου έλεγε παιδικές ιστορίες για τον Νίκο, τις οποίες ήδη ήξερα απ' έξω. Ωστόσο, ποτέ δεν την διέκοψα και ποτέ δεν με ενόχλησε να τις ακούω ξανά και ξανά. Νόμιζα ότι ήταν καλό για τον Νίκο να έχει μια τόσο στοργική μητέρα, δεν έβλεπα τίποτα λάθος στη σχέση τους.
Τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια ξεκίνησαν όταν έμεινα έγκυος
Τώρα είμαι 5 μηνών έγκυος. Όταν ανακοινώσαμε την εγκυμοσύνη, η Στέλλα ήταν τόσο χαρούμενη, όλο έλεγε πόσο αγαπάει ήδη τον εγγονό της. Ναι, επέμενε ότι το μωρό πρέπει να είναι αγόρι, ενώ εμάς δεν μας ένοιαζε τόσο το φύλο του. Ζητήσαμε μάλιστα από τους γιατρούς να μην μας το πούνε, γιατί θέλαμε να είναι έκπληξη ακόμα και για εμάς.»
Η πεθερά μου επέμενε σε δύο πράγματα. Είπε ότι το μωρό ΠΡΕΠΕΙ να είναι αγόρι (λες και μπορούμε να το επηρεάσουμε αυτό) και το μωρό ΠΡΕΠΕΙ να ονομαστεί Νίκος, κανένα άλλο όνομα δεν θα το δεχόταν. Αυτό ήταν το πρώτο ανησυχητικό σημάδι για μένα. Επίσης, ανακατευόταν πολύ σε οτιδήποτε αφορούσε το ακόμα αγέννητο μωρό μας και ήταν ήδη υπερπροστατευτική μαζί του. Αποφάσισα όμως να μην κάνω σκηνή και το κράτησα μέσα μου.
Η σχέση άρχισε να γίνεται τεταμένη μετά από ένα δείπνο
Μια μέρα, η πεθερά μου κι εγώ πήγαμε για δείπνο. Ο Νίκος και ο πεθερός μου δεν είχαν έρθει μαζί μας. Η Στέλλα ήταν πάντα έντονη στις αντιδράσεις της και δεν μπορούσε να συγκρατήσει την αγάπη της για τον Νίκο. Πιστεύω ότι την ίδια υπερβολική αγάπη ένιωθε και για το ακόμα αγέννητο μωρό μας, γι' αυτό και ήθελε να είναι αγόρι και να πάρει το όνομα "Νίκος".
Λοιπόν, στο δείπνο, η πεθερά μου με κοιτάει και λέει: “Αν ποτέ σπάσεις την καρδιά του γιου μου, θα κάνω κάτι που θα το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή. Το εννοώ. Αυτό ισχύει και για τον πατέρα του Νίκου. Ξέρουμε ήδη πώς να αντιμετωπίσουμε γυναίκες που πληγώνουν το παιδί μας.”
Ήμουν τόσο σοκαρισμένη που το είπε αυτό, ειδικά από τη στιγμή που με ξέρει τρία ολόκληρα χρόνια και έχει δει πόσο δυνατή είναι η σχέση μου με τον γιο της. Μάλιστα, σε μια άλλη συζήτηση είχε πει: “Δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερη γυναίκα για τον γιο μου. Είστε το τέλειο ζευγάρι.”
Δυστυχώς, ήμουν τόσο σοκαρισμένη που δεν αντέδρασα όπως ήθελα και έλεγα κάτι για το ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Το είπα στον Νίκο αργότερα και, προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν σοκαρίστηκε καθόλου. Απλά δεν μπορούσα να πιστέψω τον τόνο με τον οποίο το είπε η Στέλλα, και πράγματι ακούστηκε σαν απειλή. Αλλά ο σύζυγός μου ήταν ήρεμος για όλη την κατάσταση, μου πρότεινε να χαλαρώσω και να σκεφτώ το μωρό μας πρώτα.
Τώρα καταλαβαίνω ότι υπήρχε κάτι στη σχέση του Νίκου με την πρώην του που δεν πήγαινε καλά και ευθυνόταν η μητέρα του για αυτό. Ίσως να παρενέβαινε στη σχέση τους με τον ίδιο τρόπο και η πρώην σύζυγος του Νίκου να ένιωθε όπως νιώθω εγώ τώρα. Ούτως ή άλλως, θέλω λιγότερη παρεμβατικότητα από τη μητέρα του στην ζωή μας και σκέφτομαι να της απαγορεύσω να ασχολείται με το μωρό μας. Έχω αυτό το ένστικτο ότι μπορεί να κάνει κάτι κακό σε μένα και το μωρό. Νομίζετε ότι υπερβάλλω;»
Πηγή: brightside.me
