.jpg)
Βέβαια, ταυτόχρονα υπάρχουν και ορισμένες συζητήσεις που οι ενήλικες υποθέτουν ότι δεν είναι κατάλληλες για νεαρά μυαλά, αλλά είναι πραγματικά εντάξει -πολλώ δε μάλλον πρέπει- να συζητηθούν; Η κλινική ψυχολόγος Laura Markham, συγγραφέας της σειράς "Peaceful Parent, Happy Kids", θέτει ως γενικό κανόνα, πως μεγαλύτερο ρόλο παίζει ο τρόπος που προσεγγίζουμε το θέμα, παρά το θέμα το ίδιο.
«Για παράδειγμα, δεν θα συζητούσατε για οικονομικά ζητήματα που θα έκαναν το παιδί σας να ανησυχήσει. Αλλά σίγουρα θα μπορούσατε να συζητήσετε το γεγονός ότι ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή ακριβές διακοπές είναι κάτι που μάλλον δεν αντέχει η τσέπη σας φέτος», είπε.
Τι δεν πρέπει να συζητάμε, λοιπόν, μπροστά στα παιδιά;
Εξωτερική εμφάνιση
Όταν οι ενήλικες μιλούν άσχημα για το δικό τους σώμα ή για το σώμα άλλων ανθρώπων, τα παιδιά ακούν και είναι ικανά να εσωτερικεύουν αυτά τα αρνητικά μηνύματα, είπε η θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας Brianne Billups Hughes.
«Αν ένα παιδί δει τους ενήλικες να επικρίνουν τον εαυτό τους, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με την αυτοεκτίμηση και την εικόνα του σώματος καθώς μεγαλώνει».
Και δεν είναι μόνο τα αρνητικά σχόλια που μπορεί να είναι επιζήμια με την πάροδο του χρόνου. Όταν οι ενήλικες κάνουν συχνές παρατηρήσεις σχετικά με τον σωματότυπο ή το βάρος κάποιου- ακόμα κι αν αυτά τα σχόλια είναι κατά κάποιο τρόπο καλοπροαίρετα - μπορεί να κάνει τα παιδιά να «ανησυχούν υπερβολικά για την εμφάνισή τους», σημείωσε η Markham.
Επικριτικά σχόλια για τον άλλο γονιό
Είναι καλύτερο για τους ενήλικες να αποφεύγουν να κακολογούν τον άλλο γονέα ή κηδεμόνα. Δεν έχει σημασία αν μιλάτε απευθείας στο παιδί ή αν αυτό απλά παρακούει κάποια κουβέντα σας.
Το να ακούει αρνητικά σχόλια για έναν γονέα μπορεί να κάνει ένα παιδί να αισθάνεται ότι πρέπει να διαλέξει πλευρά ή ότι είναι υπεύθυνο για τη διόρθωση της κατάστασης, κάτι που μπορεί να βλάψει το αίσθημα ασφάλειας του.
Μπορεί επίσης να «τονώσει τη σχέση με τον επικρινόμενο γονέα, καθώς τον βλέπουν πλέον ως "όχι αρκετά καλό"», πρόσθεσε. Επιπλέον, το παιδί καταλήγει να νιώθει ένοχο επειδή σκέφτεται τον γονέα του με αρνητικό τρόπο.
Σύγκριση με τα αδέλφια του
Η Markham συμβουλεύει τους γονείς να αποφεύγουν σχόλια που συγκρίνουν το ένα αδερφάκι με το άλλο. Τέτοιες συγκρίσεις μπορούν να δημιουργήσουν ανταγωνισμό μεταξύ των αδελφών και να οδηγήσουν σε συγκρούσεις, είπε.
«Αυτό είναι κάτι που οι γονείς διαισθητικά αποφεύγουμε, γιατί μπορούμε να δούμε πώς ενισχύει την αγανάκτηση, τη ζήλια και την ανασφάλεια. Αλλά αυτό ισχύει εξίσου για τα θετικά μηνύματα, τα οποία δημιουργούν επίσης ανταγωνισμό», είπε ο Markham.
Για παράδειγμα, σε περίπτωση που πείτε στο παιδί σας κάτι σαν: «Είσαι το καλύτερο παιδί. Δε δημιουργείς ποτέ προβήματα, σε αντίθεση με τον αδερφό σου», το παιδί όχι μόνο θα αισθανθεί πίεση να κρατήσει τη θέση του ως το «καλό παιδί», αλλά και «παρακινείται να κρατήσει τον αδελφό του στο ρόλο του "κακού" παιδιού».
Κουβέντες που εξυμνούν τη χρήση αλκόολ και λοιπών βλαβερών συνηθειών
Οι συζητήσεις που κανονικοποιούν ή εξυμνούν την κατανάλωση αλκοόλ όταν υπάρχουν παιδιά μπροστά, μπορεί να οδηγήσουν σε ανθυγιεινή στάση απέναντι σε αυτές τις ουσίες.
«Τα παιδιά εντυπωσιάζονται με πολλά πράγματα τα οποία λέτε, Έτσι όταν ακούν τους ενήλικες να μιλούν θετικά για το ποτό ή το τσιγάρο, ακόμα και για πλάκα, μπορεί να θέσει τα θεμέλια για περιέργεια ή επικίνδυνες συμπεριφορές αργότερα στη ζωή», εξήγησε ο ειδικός. Είναι σημαντικό να επιδεικνύουμε υπεύθυνη συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά μας και να αποφεύγουμε να κάνουμε τις διάφορες ουσίες να φαίνονται θελκτικές ή αβλαβείς.
Πηγή: www.huffpost.com
