«Μια μαμά δεν μπορεί ούτε να σταματήσει να σκέφτεται ούτε να ανησυχεί...
Πήρε μαζί της μια δεύτερη αλλαξιά για το παιδί της; Τι θα γίνει αν πέσει στις λάσπες και λερωθεί.
Έβαλε σε λειτουργία το πλυντήριο πιάτων; Αν όχι, δεν θα έχει πιάτα για να σερβίρει το πρωινό.
Έπαιξε αρκετά με το παιδί της σήμερα; Μήπως του φώναξε πολύ όταν έριξε τα δημητριακά με το γάλα στο πάτωμα; Είναι αρκετά καλή μαμά;
Μήπως φάνηκε περίεργη στους άλλους γονείς; Υπήρχε εκείνη η σιωπή που την έκανε να ανατριχιάσει.
Μια μαμά δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται και να ανησυχεί γιατί νοιάζεται πάρα πολύ για τα παιδιά της.
Θα ήθελε να μην σκέφτεται όλη την ώρα, αλλά είναι μαμά.
Από τη στιγμή που ανακάλυψε ότι είναι έγκυος μέχρι τη στιγμή που τα παιδιά της πήγαν στο κολλέγιο, είναι ξύπνια σχεδόν όλα τα βράδια. Ελέγχει αν όλα είναι καλά. Στην εγκυμοσύνη την κοιλιά της για μικρές κλωτσιές και αργότερα, τρυπώνει στο δωμάτιο των παιδιών της για να βεβαιωθεί ότι κοιμούνται ήρεμα.
Και όταν είναι αρκετά μεγάλα σε ηλικία και βγαίνουν έξω, πάλι ξαγρυπνά, ανησυχώντας για το πού βρίσκονται, με ποιον είναι και αν παίρνουν σωστές και ασφαλείς αποφάσεις.
Έτσι, λοιπόν, δεν σταματά ποτέ να σκέφτεται... Γιατί έτσι είναι οι μαμάδες από τη φύση τους.»
Πηγή: Living Full
