Το «σε μισώ» των παιδιών μας, όμως, δεν κρύβει ούτε μίσος, ούτε απέχθεια. Αντίθετα, είναι ένα καλά καμουφλαρισμένο κοκτέιλ από συναισθήματα όπως ο θυμός, η θλίψη ή η απογοήτευση. Αν «ανοίξεις» περισσότερο τ’ αυτιά σου, μάλιστα, θα ακούσεις μια δυνατή κραυγή που σου ζητά βοήθεια.
Τις περισσότερες φορές, τα μικρά (αλλά και τα μεγαλύτερα) παιδιά αντιδρούν έντονα και με βαρύγδουπες εκφράσεις μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή μας. Ίσως κάτι που είπαμε ή κάναμε στην προσπάθειά μας να βάλουμε ασφαλή όρια τα έκανε να νιώσουν αδικημένα και προσβεβλημένα.
Το «μαμά, σε μισώ» δεν πρέπει φυσικά να το πάρουμε βαρέως και να πέσουμε σε κατάθλιψη. Δεν χρειάζεται, επίσης, να νιώσουμε απόρριψη και να θυμώσουμε. Αντίθετα, πρέπει να ερευνήσουμε την κατάσταση, σαν κανονικοί κατάσκοποι, μέχρι να εντοπίσουμε τι ενόχλησε το παιδί και το... έβγαλε από τα ρούχα του.
Χρησιμοποιήστε λέξεις-κλειδιά
Για ένα πολύ μικρό παιδί η αδυναμία να σχηματίσει φράσεις για να πει πώς νιώθει διογκώνει ακόμα περισσότερο τον εκνευρισμό του. Γι' αυτό καταλήγει να δαγκώνει, να χτυπά και να... σας μισεί! Ωστόσο, αν του προσφέρετε εσείς τις λέξεις για να περιγράψει τα συναισθήματά του, μαζί με την σχετική κατανόηση για το πώς μπορεί να νιώθει εκείνη την στιγμή, θα το βοηθήσετε να ηρεμήσει.
Πείτε του, για παράδειγμα, «ξέρω ότι θυμώνεις που πρέπει να φύγω και να πάω στην δουλειά» ή «ξέρω ότι το ήθελες αυτό το παιχνίδι και είσαι θυμωμένος που η μαμά δεν στο αγόρασε» και θα παρατηρήσετε την ανακούφιση να παίρνει την θέση της οργής στο πρόσωπο του παιδιού σας. Θα είναι σαν να θέλει να σας πει «ναι, μαμά, αυτό ακριβώς νιώθω».
Εξηγείστε του γιατί κάνατε αυτό που το θύμωσε
Ένα παιδί να μην μπορεί να καταλάβει τον λόγο που το αφήνετε για να πάτε στη δουλεία ή που δεν του αγοράσατε το παιχνίδι που ήθελε διακαώς. Αν του πείτε όμως ότι καταλαβαίνετε την απογοήτευσή του, αμέσως θα δείτε τον θυμό του να καταλαγιάζει.
Στη συνέχεια, με απλά λόγια (και πάντα σύμφωνα με την ηλικία του) εξηγήστε του τους λόγους που σας οδήγησαν στην απόφαση που το αναστάτωσε, καθώς επίσης πως πρόκειται για μια συνειδητή απόφαση που ενδεχομένως θα επαναλάβετε.
Η συγνώμη είναι ο καλύτερος τρόπος συμφιλίωσης
Όταν ένα παιδί ακούσει από το στόμα της μαμάς του πως το καταλαβαίνει, το συναισθάνεται και ζητά να το συγχωρέσει, ηρεμεί κατευθείαν. Να θυμάστε πως δεν είναι ανάγκη να κάνετε το χατίρι του παιδιού σας για να είναι χαρούμενο. Αρκεί μια προσέγγιση με ενσυναίσθηση!
Το να βάλει ένας γονιός στη ζωή του την ειλικρινή απολογία, όταν έχει κάνει κάποιο λάθος είναι ένας τρόπος να θεμελιώσει σχέση αμοιβαίου σεβασμού και ειλικρίνειας με το παιδί. Καμιά φορά οι γονείς ζητούν απ' τα παιδιά τους να τους σέβονται, ξεχνώντας ότι ο σεβασμός κερδίζεται μέσα από προσπάθεια και επιμονή και δεν είναι προϊόν παραγγελίας ή συμφωνίας.
Η ειλικρινής απολογία -ή καλύτερα η ικανότητα για ειλικρινή απολογία- κάνει τους ανθρώπους να συμφιλιώνονται με την αντιπαθητική και σκοτεινή πλευρά τους. Αν δεν τυχαίνει να είστε ένα αναίσθητο παχύδερμο, έχετε πολλάκις νιώσει τύψεις για πολλούς και διάφορους λόγους (επειδή είπατε κάποιο ψέμα ή επειδή χειριστήκατε μια κατάσταση με τρόπο που θεωρητικά δεν εγκρίνετε). Ένα "συγγνώμη" μπορεί να δράσει καταπραϋντικά 'οχι μόνο για το παιδί, αλλά και για τον εαυτό σου.
Εν ολίγοις, από το «μαμά σε μισώ» μέχρι το «μαμά σε λατρεύω», είναι ένα «συγνώμη» δρόμος...
