«Σήμερα πήγαμε με την 5χρονη κόρη μου στη δημόσια βιβλιοθήκη. Μπήκε μέσα χαρούμενη και άρχισε να φτιάχνει μια κάρτα σε σχήμα καρδιάς για την καλύτερή της φίλη. Όλα κυλούσαν ήρεμα, μέχρι που συνέβη το γνωστό… ξέσπασμα.
Η γόμα της δεν έσβηνε καλά και τα γράμματα στην κάρτα είχαν μουτζουρωθεί. Ήταν αρκετό για να αρχίσει να ουρλιάζει και να χτυπιέται στο πάτωμα. Αμέσως την έπιασα από τα χέρια ενώ απέφευγα τις κλωτσιές της και την οδήγησα έξω. Είμαι συνηθισμένη, βλέπετε, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει.
Βγαίνοντας έξω από τη βιβλιοθήκη, ένιωθα να με καρφώνουν τα σαστισμένα βλέμματα των άλλων γονιών. Παρακαλούσα από μέσα μου να κοιτάξουν κάπου αλλού, αλλά δεν το έκαναν…
Ήξερα τι σκέφτονται. Πώς στο καλό απέτυχα τόσο πολύ στο να διδάξω στην κόρη μου πώς να φέρεται σωστά. Κάποιοι άλλοι ίσως πιστεύουν ότι είναι πολύ κακομαθημένη. Αλλά δεν είναι. Και, πιστέψτε με, δεν το λέω για να δικαιολογηθώ.
Τις προάλλες, μετά από ένα ξέσπασμα της κόρης μου στο σχολείο, έκλαιγα στην αγκαλιά του συζύγου μου. Γιατί ένα παιδάκι που δεν είναι δύσκολο και μεγαλώνει σ’ ένα υγιές περιβάλλον αντιδράει έτσι;
Τότε μου είπε ''Τουλάχιστον δεν είναι κακομαθημένη. Ξέρεις πόσοι γονείς ενδίδουν στα πείσματα των παιδιών τους. Εμείς δεν το κάναμε ποτέ αυτό’''.
Τα λόγια του όχι μόνο με ηρέμησαν, αλλά με έβαλαν και σε σκέψεις. Ίσως δεν είναι κάτι που έκανα ή δεν έκανα. Ο άντρας μου είχε δίκιο. Μπορεί να μην είμαστε τέλειοι, αλλά έχουμε δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον για την κόρη μας και πάντα είμαστε συνεπείς με τα όρια και τους κανόνες που θέτουμε.
Η κόρη μου παλεύει με πολύ έντονα, ξεσπάσματα, τα οποία όμως δεν είναι αποτέλεσμα κακής ανατροφής. Έχει ισχυρή προσωπικότητα. Είναι πανέξυπνη, ενθουσιώδης και παρορμητική – κι η αλήθεια είναι ότι τη λατρεύω γι’ αυτό.
Η συμπεριφορά του παιδιού μου δεν είναι δικό μου λάθος. Ούτε εκείνη φταίει. Και το να το σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο δεν βοηθάει. Η ιδιοσυγκρασία της είναι αυτή και το να αποδεχτώ τη φλογερή καρδούλα της, είναι ο καλύτερος τρόπος για να τη βοηθήσω να μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά της.
Μόνο έτσι θα ωριμάσει. Μόνο έτσι θα καταφέρει σπουδαία πράγματα στη ζωή της.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα ξεσπάσει, χρειάζεται να μου υπενθυμίσω ότι δεν κάνω κάτι λάθος. Δεν απέτυχα. Πρέπει απλώς να βοηθήσω το παιδί μου να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.»
Πηγή: herviewfromhome.com
