Πάρτε μια βαθιά ανάσα
Το πρώτο πράγμα που θα σας έρθει στο μυαλό όταν ακούσετε αυτή τη φράση είναι: «μα πόσο είναι το παιδί μου;» Μην ανησυχείτε, δεν έχει μεγαλώσει τόσο. Απλώς η τριβή των παιδιών με τα κινητά και τις οθόνες ξεκινάει πλέον από πολύ νωρίς (φταίμε κι εμείς είναι η αλήθεια) κι έτσι είναι φυσιολογικό να ανυπομονούν ν’ αποκτήσουν το δικό τους smartphone – ειδικά αν οι γονείς κάποιου φίλου έχουν «λυγίσει» ήδη. Εσείς, πάλι, δεν χρειάζεται να λυγίσετε. Ακόμη κι αν το κάνετε όμως, ας γίνει με το απαραίτητο μέτρο.
Αν έχετε αποφασίσει ότι δεν μπορεί να έχει ακόμη κινητό...
Εξηγήστε στο παιδί με απλά λόγια και χωρίς βαρύγδουπες απαγορεύσεις τον λόγο που θεωρείτε πως δεν μπορεί ακόμη να έχει δικό του κινητό. Μιλήστε του για την μικρή χρησιμότητα ενός προσωπικού τηλεφώνου στην ανέμελη ζωή ενός παιδιού – τη ζωή του, δηλαδή – αλλά και τους κινδύνους που κρύβει η χρήση του κινητού, ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά.
Κατόπιν, δώστε του να καταλάβει ότι κι αν δεν μπορεί να έχει κινητό τώρα, δε σημαίνει ότι αυτή η στιγμή θα αργήσει πάρα πολύ. Καλύτερα ακόμη, αποφασίστε από πριν πότε θα είστε έτοιμοι να του πάρετε κινητό και δώστε του μια ιδέα για να μη νιώθει πως είναι κάτι άπιαστο ή απαγορευμένο.
Φυσικά, κανένα παιδί δεν θα δεχόταν αυτή την αναβολή με στωικότητα και ικανοποίηση που το χατήρι του κάποτε θα γίνει. Τα μούτρα δεν τα γλιτώνετε με τίποτα. Γι’ αυτό, να έχετε έτοιμη μια παραχώρηση που θα αντιπροτείνετε ως αντάλλαγμα για την υπομονή του, κάτι που δεν του αγοράζατε ή δεν το αφήνατε να κάνει μέχρι σήμερα. Ότι και να ‘ναι αυτό, όμως, δεν πρέπει να σας «καίει» περισσότερο απ’ το κινητό.
Αν είστε έτοιμοι να του πάρετε κινητό...
Εξηγήστε στο παιδί με απλά λόγια και χωρίς τρομακτικές υπερβολές ποιοι είναι οι κίνδυνοι που κρύβει η χρήση του κινητού, ιδιαίτερα για μικρά παιδιά σαν κι αυτό. Κατόπιν, ενημερώστε το παιδί για τους όρους χρήσης που έχετε προαποφασίσει, ώστε να γνωρίζει από πριν τι θα μπορεί και τι δεν θα μπορεί να κάνει με το πρώτο του κινητό. Που ξέρετε; Μπορεί να ξενερώσει πριν καν το αποκτήσει.
Όταν το παιδί πιάσει το κινητό στα χέρια του, φροντίστε να επιληφθείτε ώστε να έχει τις κατάλληλες ρυθμίσεις ασφαλείας και να συμφωνεί με τους όρους χρήσης που έχετε βάλλει. Παράλληλα, θέστε ξεκάθαρα χρονικά όρια στην καθημερινή χρήση για να μην αντιμετωπίσετε φαινόμενα ασυδοσίας ή, ακόμη χειρότερα, εθισμού.
Από εδώ και πέρα, το παιδί έχει δικό του κινητό και με τη βούλα. Και καλά τα όρια και οι όροι, αλλά για να κάνει τη λελογισμένη χρήση που εύχεστε και απαιτείτε δεν αρκεί να σας φοβάται. Το καλύτερο είναι να σας μιμείται, να περιορίσετε δηλαδή και τη δική σας χρήση για να δείξετε στο παιδί πως όσα λέτε δεν ισχύουν μόνο στα λόγια, αλλά τα πιστεύετε αρκετά ώστε να τα κάνετε πράξη κι εσείς.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα ακόμη!
Ότι κι αν αποφασίσετε, πάντως, να θυμάστε ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό. Το σημαντικό είναι να υπάρχει μέτρο, τόσο στη χρήση του κινητού απ’ το παιδί, όσο και στα όρια και τις απαγορεύσεις, από μέριά σας. Και φυσικα, να μην γίνεται το κινητό αντικείμενο μιας ατέρμονης κόντρας με το παιδί, αφού αυτά τα χρόνια δεν ξανάρχονται και καλό είναι να γεμίζουν με χαμόγελα αιόμορφες αναμνήσεις.
