«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω μια καταπληκτική πεθερά που μου συμπεριφέρεται σαν να είναι μαμά μου. Πραγματικά πιστεύω ότι κέρδισα το λαχείο! Κάθε μέρα αποδεικνύει με τη στάση της ότι είναι η φωτεινή εξαίρεση του κανόνα που θέλει τις πεθερές παρεμβατικές και δηλητηριώδεις απέναντι στις νύφες τους.
Από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα, ήξερα ότι θα αναπτύξουμε έναν ιδιαίτερο δεσμό μεταξύ μας. Και δεν είχα άδικο! Μου συμπεριφέρθηκε από τον πρώτο μήνα που ήμουν με τον γιο της σαν κόρη της. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα-κι ας έχουν περάσει 15 χρόνια από τότε!
Κέρδισε τον σεβασμό και τον θαυμασμό μου γιατί:
Ακόμα και στα λάθη μου, ποτέ δεν με έκανε να αισθανθώ άσχημα. Μου έλεγε την γνώμη της όπως θα μου την έλεγε η μητέρα μου-ίσως και με καλύτερο τρόπο- και έδιωχνε τις ενοχές μου μακριά.
Tην αγαπώ γιατί αγαπά διπλά την εγγονή της και παρόλο που διαφωνούμε σε πολά θέματα διαπαιδαγώγησης δεν χρειάστηκε ποτέ να τσακωθούμε.Εκείνη σέβεται τα όριά μου, κι εγώ σέβομαι τις ανησυχίες της. Κακά τα ψέματα,δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα αγαπήσουν τα παιδιά μας όπως η γιαγιά και ο παππούς… Κι αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε, ούτε και να το ξεχνάμε.
Μπορεί να μην της ζητώ βοήθεια συχνά, αλλά την εμπιστεύομαι περισσότερο από τον καθένα. Όταν η μικρή μου είναι στο χωριό, νιώθω σίγουρη ότι θα είναι ασφαλής και πως θα έχει δίπλα της δύο ανθρώπους που τη λατρεύουν. Κι αυτό μπορεί να μοιάζει αυτονόητο, όμως δεν είναι. Συνήθως το εκτιμούμε μόνο όταν το χάσουμε και τότε είναι αργά. Προσωπικά, επέλεξα να το δω και να το εκτιμήσω πριν το χάσω και νιώθω ευγνώμων που υπάρχει στη ζωή μου. Η φερεγγυότητα και η μεγάλη της καρδιά, με βοήθησαν να κατακτήσω κάτι που μου έλειπε: την εμπιστοσύνη μου όχι μόνο σ’ εκείνη, αλλά στους ανθρώπους και στον κόσμο.
Μου φέρεται πραγματικά σαν να είμαι παιδί της και αυτό το καταλαβαίνω όταν πολλές φορές που τσακώνομαι με τον σύντροφό μου, εκείνη παίρνει το μέρος μου και εξετάζει τα γεγονότα χωρίς να την τυφλώνει η αγάπη για τον γιο της.»
