Βήμα 1ο: Ρίξτε την ένταση του θυμού
Καταρχάς, την ώρα που είμαστε πολύ θυμωμένες, πρέπει να βρούμε εφικτούς τρόπους να προλάβουμε το ξέσπασμα. Δεν είναι εύκολο, το γνωρίζουμε, αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο!
Μετρήστε μέχρι το 100: Η μητέρα μου, όταν ένιωθε τον θυμό να την πλημμυρίζει, αντί να βάλει τις φωνές άρχιζε το μέτρημα. Μέχρι να φτάσει στον αριθμό εκατό, η ένταση είχε υποχωρήσει και ο θυμός είχε καταλαγιάσει. Έτσι, παίρναμε το μήνυμα πως τα όριά της εξαντλούνται και πειθαρχούσαμε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Βγείτε στο μπαλκόνι: Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ και νιώθετε πως χάνετε τον αυτοέλεγχό σας, φύγετε! Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά - λίγος καθαρός αέρας στο μπαλκόνι ή την αυλή, θα ρίξει τους τόνους.
Βήμα 2ο: Ρίξτε το «σωστό βλέμμα»!
Αντί να φωνάζετε ή να λέτε συνέχεια «Όχι», προσπαθήστε να ρίξετε την «σωστή ματιά». Και για να καταλάβετε τί εννοούμε, θυμηθείτε το βλέμμα των δικών σας γονιών όταν ήταν δυσαρεστημένοι ή όταν ήθελαν να σας αποτρέψουν από μία συμπεριφορά.
Πιστέψτε μας, δεν είναι δύσκολο. Όλοι έχουμε αυτό το «βλέμμα» - είτε το ξέρουμε, είτε όχι! Εν ανάγκη, κάντε πρόβες στον καθρέφτη σας μέχρι να το εντοπίσετε. Και τότε, δεν θα χρειάζεται να φωνάζετε ή να χαλάτε την ηρεμία του σπιτιού με φωνές και ουρλιαχτά. Τα μάτια λένε πάντα την αλήθεια και τα παιδιά αγαπούν την αλήθεια - ακόμα κι όταν αυτή δεν τους συμφέρει!
Βήμα 3ο: Ρίξτε το στη «δουλειά»
Όταν ένα παιδί παραφέρεται ή κάνει λάθη, πολλοί γονείς προτιμούν να αλλάξουν συχνότητα και να μετακινηθούν από τον θυμό στην δράση. Όταν, για παράδειγμα, η τρίχρονη κόρη σας ρίξει το γυάλινο βάζο από το τραπέζι (και είναι η εκατοστή ζημιά μέσα στην εβδομάδα!), αντί να αφήσετε τον θυμό να σας καταβάλλει, ζητήστε της να φέρει τη σκούπα για να μαζέψετε τα σπασμένα γυαλιά.
Όταν το νήπιο αρνείται να φάει το γεύμα που ετοιμάσατε, μην αναλωθείτε σε φωνές και καυγάδες αλλά βάλτε το να βοηθήσει στα ψώνια και την προετοιμασία του δείπνου. Ή αν τα παιδιά σας τσακωθούν για χιλιοστή φορά για ένα παιχνίδι, αντί να πάρετε μέρος στον καβγά, πείτε τους πόσο σημαντική είναι η ευγένεια και κάντε αμέσως όλοι μαζί μια πράξη καλοσύνης (όπως να αγκαλιάσετε το κατοικίδιό σας, ή να χαρίσετε παλιά ρούχα και παιχνίδια).
Εν ολίγοις, τα παιδιά δεν πειθαρχούν με φωνές αλλά με ήπιες πράξεις. Φέρτε τα αντιμέτωπα με τις συνέπειες των πράξεών τους και δώστε τους το καλό παράδειγμα που θέλετε να ακολουθήσουν.
Βήμα 40: Ρίξτε το στο παιχνίδι
Για τα νήπια, μερικές φορές το παιχνίδι είναι όλα όσα χρειάζονται για να τους διδάξουμε καλή συμπεριφορά. Για παράδειγμα, αν έχετε καθυστερήσει και το τρίχρονο αγοράκι σας αρνείται να φορέσει τα παπούτσια του, το να φωνάξετε ή να του βάλετε τα παπούτσια με τη βία θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Εκείνη τη στιγμή, μπορείτε να εμφανίσετε τον αγαπημένο του σούπερ ήρωα και με την βοήθειά του τα παπούτσια θα μπουν μαγικά και πανεύκολα!
Κάτι ανάλογο μπορείτε να κάνετε και την ώρα του ύπνου. Εάν το μικρό σας αρνείται να πάει στο κρεβάτι του, ξεκινήστε τη διαδικασία του ύπνου με το αγαπημένο του κουκλάκι και πολύ σύντομα θα ακολουθήσει οικειοθελώς!
Εν κατακλείδι
Κακώς συγχέουμε την πειθαρχία με ουρλιαχτά και τιμωρίες. Η αυστηρότητα δεν πρέπει να υπάρχει στη συμπεριφορά μας, αλλά στην τήρηση των ορίων. Με λίγα λόγια, είμαστε σταθεροί και αυστηροί στην τήρηση των κανόνων, αλλά τους εφαρμόζουμε με ήρεμους και διασκεδαστικούς τρόπους.
