1. Δεν παρακαλάς πια να πάνε για ύπνο ή να παίξουν για λίγο μόνα τους για να ηρεμήσεις και να ξεκουραστείς. Αντίθετα, παρακαλάς να ανοίξουν την πόρτα του δωματίου τους για να ακούσεις για λίγο τη φωνή τους.
2. Δεν είσαι πια η μαμά - ίνδαλμα που τα ξέρει όλα. Αντίθετα, αμφισβητούν ακόμα κι εκείνα που γνωρίζεις καλά και σε βάθος. Η απομυθοποίηση έχει αρχίσει...
3. Θυμάσαι που κάποτε σου μίλαγε ασταμάτητα για όλα και για όλους; Καλά κάνεις και το θυμάσαι επειδή αυτή θα γίνει μία από τις αγαπημένες αναμνήσεις του παρελθόντος... Πλέον θα ακούς τη φωνή του μόνο αν θέλει να σου ζητήσει χάρες ή αν συμβεί κάτι σοβαρό που δεν μπορεί να συζητήσει με κάποιον άλλον. Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν οι φίλοι του....
4. Το κάποτε γλυκομίλητο και ναζιάρικο αγγελούδι σου, μεταμορφώνεται στον αρχηγό της ειρωνείας. Συνήθισέ το. Δυστυχώς, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
5. Το κινητό γίνεται η προέκταση του χεριού του. Όσο κι αν προσπαθείς να βάλεις όρια ή να το ξεγελάσεις με άλλες δραστηριότητες, εκεί μέσα βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος του: οι φίλοι του!
6. Ξέχνα τα βιβλία που κάποτε διαλέγατε μαζί. Πλέον διαβάζει μόνο εκείνα που του αρέσουν, αδιαφορώντας για τις δικές σου νουθεσίες και επιλογές. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ρούχα. Για την ακρίβεια, το ίδιο συμβαίνει με όλα!
7. Το «δεν με καταλαβαίνεις» με το «είσαι άδικη» γίνονται οι αγαπημένες του φράσεις, τις οποίες εναλλάσσει πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Δεν είσαι πια η «καλύτερη μαμά του κόσμου», ενώ δεν πρέπει να ξαφνιαστείς ή να στεναχωρηθείς αν αντί για «σ' αγαπώ», σου πει «σε μισώ». Δεν το εννοεί - φάση είναι, θα περάσει...
8. Τη στιγμή που νομίζεις πως έχεις καταλάβει τι θέλει και τι νιώθει, κάνει στροφή 180 μοίρες και βρίσκεσαι πάλι στο κενό. Όχι, δεν ξέρει τι θέλει ή τι νιώθει... είναι φυσιολογικό!
9. Οι ορμόνες είναι πιο δυνατές από σένα. Δεν μπορείς να τις νικήσεις. Κάθισε αναπαυτικά και παρακολούθησε τα ξεσπάσματα και την κυκλοθυμία τους. Ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις, το απολαμβάνεις!
10. Όταν λέει πως θα γυρίσει σε πέντε λεπτά, υπολόγιζε μισή ώρα.
Η εφηβεία μπορεί να σε κρατήσει ξύπνια πολλά βράδια, να σε βάλει στη διαδικασία να αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος ή να σε βρει να κλαις με λυγμούς για τον έλεγχο που χάνεις, αλλά έχει και τα καλά της. Βλέπεις το παιδί σου να μεγαλώνει και, ώρες ώρες, πραγματικά θαυμάζεις την ωριμότητα και το μυαλό του.
