Υποτιμούν τα όνειρα και τις ανάγκες σας
Και τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Σημαίνει πως κάθε φορά που προσπαθούμε να μιλήσουμε στον σύντροφό μας για τα όνειρα ή για τους επόμενους στόχους μας, εκείνος μας γειώνει λέγοντάς μας πως θέλει να μας προφυλάξει από λανθασμένες κινήσεις. Εκείνη τη στιγμή μας πείθει τόσο πολύ πως αυτά που σκεφτόμαστε είναι ανόητα και ουτοπικά, που δεν καταλαβαίνουμε καν πως μας υποτιμά και μας προσβάλλει. Νομίζουμε πως μας προστατεύει, ενώ αυτή η συμπεριφορά, ειδικά όταν επαναλαμβάνεται, μας ρίχνει ψυχολογικά και πλήττει την αυτοπεποίθησή μας.
Αντίθετα, ένας υποστηρικτικός σύντροφος στηρίζει τα όνειρά μας, είναι δίπλα μας στα λάθη μας και μας ενθαρρύνει όταν απογοητευόμαστε. Δεν έχει σημασία αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τα δικά μας όνειρα – για εκείνον είναι σημαντικό να κάνουμε αυτά που αγαπάμε.
Ορίζουν ιδανικά πρότυπα και τα επιβάλλουν
Φανταστείτε πως ο σύντροφός σας έχει φροντίσει για όλα: το σπίτι που μένετε, τη δουλειά που κάνετε, τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά, τα οικονομικά του σπιτιού και τις κοινωνικές σας επαφές. Μια καθημερινότητα στημένη ιδανικά, χωρίς προβλήματα να σας αγχώνουν και χωρίς να σας λείπει τίποτα. Ωστόσο, λίγο καιρό μετά νιώθετε δυστυχισμένη, ενώ παράλληλα αυτομαστιγώνεστε για αχαριστία.
Η φράση «Το ξέρω πως δεν πρέπει να γκρινιάζω αφού δεν μου λείπει τίποτα» είναι αρκετά συνηθισμένη από άτομα που φαινομενικά τα έχουν όλα, αλλά στην ουσία τους λείπει το πιο σημαντικό: η ευκαιρία να δημιουργήσουν κάτι και να συμμετέχουν στις αποφάσεις της ίδια τους τη ζωή!
Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια του συντρόφου σας να σας παρέχει τα πάντα χωρίς να σας συμπεριλαμβάνει στα προβλήματα και τις αποφάσεις της κοινής σας ζωής, είναι ένας τρόπος να σας ελέγχει. Για την ακρίβεια, η συμπεριφορά του, έστω και χωρίς να το καταλαβαίνει, είναι κακοποιητική αφού υποτιμά τις ικανότητές σας και λειτουργεί συγκεντρωτικά. Δεν σημαίνει πως το κάνει επίτηδες. Ίσως μία εκ βαθέων συζήτηση μαζί του, σας βοηθήσει να αλλάξετε ρώτα στη ζωή σας και τα πράγματα να βελτιωθούν.
Είναι πάντα τα θύματα
Η εποχή μας, δυστυχώς, ευνοεί τα «θύματα»! Είναι πολλοί οι άνθρωποι που μεγαλώνουν με την πεποίθηση πως αδικούνται συνέχεια ή πως φταίνε πάντα οι άλλοι για τις δικές τους αποτυχίες. Μία πεποίθηση που εξακολουθούν να έχουν και ως ενήλικες, με αποτέλεσμα να αθωώνουν οι ίδιοι τον εαυτό τους για τα πάντα!
Ένας τέτοιος άνθρωπος θα ρίξει τις ευθύνες του στον προϊστάμενό του όταν απολυθεί, θα κατηγορήσει τη σύντροφό του όταν θα την απατήσει ή θα τα ρίξει στην παιδική του ηλικία όταν θα αποτύχει ως γονιός. Μια ξεκάθαρα κακοποιητική συμπεριφορά που, δυστυχώς, όταν την βιώνουμε μέσα στη σχέση μας, αργούμε να καταλάβουμε πόσο μας βλάπτει.
Στην αρχή συμπονούμε τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας για τις κακοτυχίες του, ενώ στην πορεία αναλαμβάνουμε ασυνείδητα όλες τις δικές του ευθύνες. Ακόμα κι αν υποστούμε λεκτική ή σωματική βία, νιώθουμε πως φταίμε εμείς που την προκαλέσαμε. Δυστυχώς, εάν ο σύντροφός μας είναι ένα «αιώνιο θύμα», δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά… Είτε απομακρυνόμαστε πριν να είναι αργά, είτε ζητάμε τη βοήθεια ενός ειδικού.
