Μαζί στα καλά, μαζί και στα άσχημα
Δεν απαιτείτε, συζητάτε
Στην αληθινή αγάπη δεν χωράνε διαταγές και απαιτήσεις. Οτιδήποτε αφορά την κοινή ζωή του ζευγαριού είναι αποτέλεσμα διαλόγου και ενσυναίσθησης. Ο ένας καταλαβαίνει τα συναισθήματα και τα «θέλω» του άλλου, τα συνυπολογίζει στις αποφάσεις του, κάνει μικρές υποχωρήσεις αλλά χωρίς να καταπιέζεται κάποιος από τους δύο.
Έχετε κοινούς στόχους και επιθυμίες
Είναι δύσκολο να μπορούν να είναι δύο άνθρωποι μαζί όταν ο ένας θέλει βουνό και ο άλλος θάλασσα… Ακόμα, όμως, κι αν οι στόχοι και οι επιθυμίες σας δεν είναι πάντα ή απόλυτα κοινές, το ζητούμενο είναι να βρίσκετε πάντα μία μέση λύση που θα ικανοποιεί και τους δύο. Δεν είναι κακό να ρίχνεις λίγο νερό στο κρασί σου. Αρκεί να μην το πίνεις στο τέλος εντελώς νερωμένο!
Μοιράζεστε τις ευθύνες σας
Μία σημαντική συνήθεια των ανθρώπων που αγαπιούνται ουσιαστικά είναι να μοιράζονται τις κοινές τους ευθύνες. Για ένα ζευγάρι με παιδιά, για παράδειγμα, είναι άδικο και ψυχοφθόρο να αναλαμβάνει μόνο ένας την φροντίδα των παιδιών, τις οικιακές δουλειές, τα οικονομικά του σπιτιού, το μαγείρεμα, τα ψώνια, κτλ. Αυτό που θα κρατήσει μία σχέση δυνατή είναι ο καταμερισμός των ευθυνών έτσι ώστε και οι δύο σύντροφοι να νιώθουν πως έχουν πλάι τους κάποιον στον οποίον μπορούν να βασιστούν.
Δεν προσπαθείτε να αλλάξετε ο ένας τον άλλον
Ένα από τα πιο κοινά «λάθη» που κάνει ένα ζευγάρι, είναι να προσπαθεί να αλλάξει ο ένας τον άλλον. Ακόμα και ασυνείδητα, θέλουμε να αλλάξουμε τις συνήθειες του συντρόφου μας που μας ενοχλούν με αποτέλεσμα να τον καταπιέζουμε και τελικά να τον αναγκάζουμε να προσποιείται πως είναι κάποιος άλλος. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να αλλάξουμε είναι η συνήθεια να θέλουμε να αλλάζουμε τους άλλους. Είτε τους δεχόμαστε και τους αγαπάμε έτσι όπως είναι, είτε ψάχνουμε να βρούμε κάποιον που προσεγγίζει περισσότερο τις προσδοκίες μας.
Είστε συμπονετικοί
Η συμπόνια και η αγάπη σε μία σχέση περπατάνε χέρι - χέρι. Πολλοί μπερδεύουν την συμπόνια με τον οίκτο και ίσως να μένουν με κάποιον επειδή τον λυπούνται. Η πραγματική συμπόνια, όμως, δεν έχει οίκτο αλλά εκτίμηση και θαυμασμό. Συμπονώ σημαίνει πως συμπάσχω με το πρόβλημά σου, σε καταλαβαίνω και είναι δίπλα σου επειδή το θέλω.
