Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, από βρέφη ώσπου να γίνουν τριών, όλα τα παιδιά έχουν μια μορφή πλατυποδίας, αφού το λίπος που συσσωρεύεται στην περιοχή της καμάρας είναι αρκετό και οι μύες των ποδιών είναι ακόμη στην ανάπτυξη.
Συνήθως, αυτή η κατάσταση διορθώνεται από μόνη της καθώς ο μαλακός ιστός σφίγγει και οι μύες δυναμώνουν. Η καμάρα του ποδιού σχηματίζεται σταδιακά, ξεκινώντας από την ηλικία των 4-6, και μέχρι τα 9-10 έχει φτάσει στο επιθυμητό ύψος.
Πότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας
Κάπου εκεί, στις ηλικίες που αρχίζει το πόδι να κάνει καμάρα, μπορούμε να εντοπίσουμε την ύπαρξη κάποιου πιθανού προβλήματος. Όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα, αλλά η καμάρα δεν φαίνεται να σχηματίζεται σωστά, μπορούμε απλώς να έχουμε το νου μας στο πως θα εξελιχθεί.
Αν, πάλι, θέλουμε να γνωρίζουμε αν το παιδί θα εμφανίσει τελικά πλατυποδία και κατά πόσο θα πρέπει να παρακολουθούμε πιο στενά την εξέλιξη των ποδιών του, μπορούμε να κάνουμε έναν πρώτο έλεγχο μόλις το παιδί περπατήσει. Αυτός γίνεται με ένα πελματογράφημα, που είναι και η μοναδική εξέταση χωρίς ακτινογραφία που μπορεί να προβλέψει την πλατυποδία.
Αν τελικά η πλατυποδία επιμείνει, πιθανότατα πρόκειται για εύκαμπτη πλατυποδία, δηλαδή η καμάρα του ποδιού είναι ορατή όταν το παιδί πατάει στις μύτες και εξαφανίζεται μόνον όταν το πόδι σηκώνει το βάρος του σώματος.
Αυτή είναι και η πιο συνήθης μορφή πλατυποδίας στα παιδιά και δεν προκαλεί πόνους ή άλλα προβλήματα, ακόμη και αν συνεχιστεί μετά την κομβική ηλικία. Πολλοί άνθρωποι έχουν χαλαρούς συνδέσμους (συχνά για κληρονομικούς λόγους) και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό τους που δεν αλλάζει ποτέ.
Πότε πρέπει να ενεργήσετε άμεσα
Αν το παιδί παρουσιάσει κάτι από τα παρακάτω, έστω και σε πολύ μικρό βαθμό, πρέπει να συμβουλευτούμε άμεσα τον παιδίατρό μας, αλλά και έναν ορθοπεδικό, ώστε να προχωρήσουμε στις απαιτούμενες ενέργειες όσο πιο νωρίς γίνεται:
- Πόνους ή ενοχλήσεις στα πόδια ή στα γόνατα.
- Φτέρνες που ανοίγουν προς τα έξω.
- Αλλαγή στον τρόπο που περπατάει.
- Ανεξήγητη κούραση ή δυσφορία κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.
Υπάρχουν περιπτώσεις πλατυποδίας που, δεν εμφανίζονται συχνά, αλλά χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και αντιμετώπισης.
Η εύκαμπτη πλατυποδία με βραχύ αχίλλειο τένοντα εμφανίζεται στα παιδιά σε πολύ μικρό ποσοστό. Ένδειξη για την εμφάνισή της μπορεί να αποτελεί το βάδισμα στις μύτες, όταν αυτό δεν φθίνει με τον καιρό. Μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσλειτουργία.
Η δύσκαμπτη πλατυποδία σπανίως εμφανίζεται σε παιδιά, μπορεί ωστόσο να ξεκινήσει κατά την εφηβεία. Οφείλεται, συνήθως, στο ότι τα οστά μεταξύ φτέρνας και αστραγάλου παραμένουν ενωμένα και προκαλεί έντονο πόνο και πρώιμη φθορά. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε κάθετο αστράγαλο ή κάποια μορφή αρθρίτιδας.
Ακόμη, όμως, και όταν δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να μας πει τι μπορούμε να κάνουμε, αν η πλατυποδία του παιδιού έχει επίδραση σε άλλες υπάρχουσες μυοσκελετικές παθήσεις όπως είναι η κύφωση και η σκολίωση.
