Τα λόγια εκείνα και ο θάνατος της κόρης του στοίχειωσαν τον Νταλ, ο οποίος το 1986 έγραψε ένα πολύ προσωπικό άρθρο για να παρακινήσει τους γονείς να εμβολιάσουν τα παιδιά τους με τον τίτλο «Ιλαρά: μια επικίνδυνη ασθένεια»:
«Η μεγαλύτερη κόρη μου, η Ολίβια, κόλλησε ιλαρά όταν ήταν 7 ετών. Όσο η ασθένεια προχωρούσε θυμάμαι να της διαβάζω συχνά στο κρεβάτι χωρίς να νιώθω ιδιαίτερη ανησυχία. Ένα πρωί καθόμουν στο κρεβάτι της και της μάθαινα να φτιάχνει μικρά ζωάκια από χαρτί. Παρατήρησα ότι δεν μπορούσε να ελέγξει τα δάχτυλά της.
“Νιώθεις καλά;”, τη ρώτησα. “Νυστάζω συνέχεια”, μου απάντησε
Σε μία ώρα είχε χάσει τις αισθήσεις της. Σε 12 ώρες ήταν νεκρή.
Η ιλαρά είχε μετατραπεί σε εγκεφαλίτιδα και γιατροί δεν μπορούσαν να τη σώσουν. Αυτό έγινε το 1962, πριν 20 χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα αν ένα παιδί αναπτύξει την ίδια θανατηφόρα αντίδραση στην ιλαρά, όπως έγινε στην περίπτωση της Ολίβια, δεν υπάρχει θεραπεία. Υπάρχει όμως κάτι που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βεβαιωθούν ότι δεν θα συμβεί στο δικό τους παιδί: να κάνουν εμβόλια κατά της ιλαράς.
Το 1962 δεν υπήρχε ακόμα αξιόπιστο εμβόλιο κατά της ασθένειας, σήμερα όμως είναι διαθέσιμα σε κάθε οικογένεια και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το ζητήσετε από το γιατρό σας. Πολλοί δεν πιστεύουν ότι η ιλαρά είναι θανατηφόρα. Πιστέψτε με είναι. Οι γονείς που αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Στην Αμερική που τα εμβόλια είναι υποχρεωτικά, η ιλαρά όπως και η ευλογία έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Στη Βρετανία αντιθέτως, κάθε χρόνο 20 περίπου παιδιά πεθαίνουν από ιλαρά. Είναι αδιανόητο.
Όσο για τους κινδύνους από τα εμβόλια, είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Φανταστείτε σε μία περιοχή 300 χιλιάδων ατόμων υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος παρενέργειες στο εμβόλιο, μια στα 250 χρόνια. Οι πιθανότητες δηλαδή είναι μία στο εκατομμύριο. Υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να πνιγεί το παιδί σας από σοκολατάκι παρά να αρρωστήσει από εμβόλιο κατά της ιλαράς. Είναι έγκλημα να μην εμβολιάζετε τα παιδιά. Η ιδανική ηλικία είναι 13 μηνών, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας που δεν έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει να ζητήσουν από τους γονείς τους να μεριμνήσουν για αυτό.
Έχω αφιερώσει δύο από τα βιβλία μου στην Ολίβια, το πρώτο ήταν “Ο Τζίμης και το γιγαντοροδάκινο”, όσο ήταν ακόμα ζωντανή και το δεύτερο “Ο μεγάλος φιλικός γίγαντας”, μετά το θάνατό της. Θα δείτε το όνομά της στην αρχή καθενός από αυτά τα βιβλία και ξέρω πόσο ευτυχισμένη θα ήταν αν μπορούσε να γνωρίζει ότι ο θάνατός της βοήθησε άλλα παιδιά να σωθούν από την ασθένεια.»
Σε μια χρονική περίοδο που η ασθένεια παρουσιάζει και πάλι έξαρση σε όλον τον κόσμο, το μήνυμα του Ρόαλντ Νταλ είναι και πάλι επίκαιρο, αφού είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η ιλαρά δεν είναι καθόλου αθώα και μπορεί να έχει οδυνηρά αποτελέσματα.
Μάλιστα, κόντρα στην άποψη που εξέφρασε κάποτε ο συγγενής του συγγραφέα - και πολλοί εκφράζουν ακόμη - έγκυρες μελέτες έχουν δείξει ότι το ανοσοποιητικό όσων περνάνε την ιλαρά χωρίς επιπλοκές όχι μόνο δεν ενισχύεται, αλλά αποδυναμώνεται σημαντικά.
Πηγή: dailymail.co.uk, lifo.gr, nature.com
