Αφήνετε τα μικρά παιδιά να βλέπουν ειδήσεις με σκληρό περιεχόμενο
Τα παιδιά δεν χρειάζεται να βλέπουν τα βίντεο αποκεφαλισμών από τζιχαντιστές που προβάλουν οι ειδήσεις, όπως και δεν χρειάζεται να βλέπουν καμία άλλη τραγωδία που είναι στην επικαιρότητα. Στο μυαλό τους τέτοιες σκηνές γίνονται πολύ αληθινές, σαν να συνέβησαν έξω από το σπίτι τους και, ακόμα κι αν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πραγματικότητας, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να «βαραίνει» κανένα παιδί, γιατί μπορεί να το τρομοκρατήσει σε ανεπανόρθωτο βαθμό. Προσέξτε τι αφήνετε το παιδί σας να βλέπει στην τηλεόραση και τι συζητήσεις κάνετε όταν είναι μπροστά.
Μάλιστα, ένα παιδί που έχει τρομάξει με κάποια είδηση (π.χ. την απαγωγή κάποιου άλλου μικρού παιδιού) δεν ξέρει πώς να το συζητήσει με τους γονείς, για να αντιμετωπίσει τους φόβους του. Οι γονείς τότε πρέπει να παροτρύνουν το παιδί να πει αν είναι τρομαγμένο και να το προστατεύσουν από μελλοντικές καταστροφικές ειδήσεις.
Τσακώνεστε με τον άνδρα σας
Μερικές φορές οι γονείς δυσκολεύονται να συγκρατήσουν τον στιγμιαίο θυμό ή τα νεύρα τους, ο ένας με τον άλλον, και ξεκινούν ομηρικούς καβγάδες μπροστά στα παιδιά. Κι αν πιστεύετε ότι ακόμα και σε άλλο δωμάτιο να τσακώνεστε, τα παιδιά δεν σας ακούν... κάνετε λάθος. Σας ακούν. Και υποφέρουν. Νιώθουν ότι συμβαίνει -ή θα συμβεί- κάτι τρομερό στην οικογένεια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα φορτώνετε με αυτό το βάρος.
Τα παιδιά δεν μπορούν να συμπεράνουν αν ο τσακωμός σας είναι σοβαρός ή όχι. Για εκείνα κάθε καβγάς είναι σοβαρός. Ηρεμήστε, λοιπόν, και μιλήστε χαμηλόφωνα όταν συζητάτε τα προβλήματα που έχετε με τον σύζυγό σας. Ή βγείτε για μία βόλτα οι δυο σας, αν πιστεύετε ότι μία συζήτηση θα οδηγήσει σε φωνές. Πηγαίνετε κάπου όπου τα παιδιά δεν θα μπορούν να σας ακούσουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά δεν πρέπει να ακούν τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχουν οι γονείς και με ποιον τρόπο καταλήγουν σε ένα κοινό συμπέρασμα. Αντίθετα, κάτι τέτοιο είναι ωφέλιμο για εκείνα.
Είναι οι τσακωμοί, τα ουρλιαχτά και οι χαρακτηρισμοί που πληγώνουν βαθιά ένα παιδί, αναγκάζοντάς το να χώνει το κεφάλι του κάτω από το μαξιλάρι και να ξεσπά σε γοερά κλάματα, γιατί μέσα στην αγωνία του δυσκολεύεται να δει τρόπο επίλυσης του προβλήματος.
Το διαζύγιο
Είναι από τους μεγαλύτερους θρήνους που μπορεί να βιώσει ένα παιδί και δύσκολα βρίσκεται τρόπος για να μειώσει τον πόνο του. Υπάρχουν φορές που το διαζύγιο αποτελεί τη μοναδική λύση, αλλά υπάρχουν και άλλες φορές που είναι λύση εύκολη, ίσως και επιπόλαιη. Κι αν πιστεύετε ότι ένα πολιτισμένο διαζύγιο δεν θα πληγώσει το παιδί, κάνετε λάθος. Η φράση «θα είναι καλύτερα για τα παιδιά» ισχύει σίγουρα σε περιπτώσεις που στην οικογένεια υπάρχουν περιστατικά σωματικής ή ψυχο-συναισθηματικής βίας. Κατά τα άλλα, όμως, τα παιδιά δεν είναι καλύτερα με ένα διαζύγιο.
Για τα παιδιά το διαζύγιο είναι ένα συμβάν που αλλάζει οριστικά και μόνιμα την ζωή τους. Ο κόσμος τους ξαφνικά γίνεται λιγότερο αξιόπιστος, πιο επικίνδυνος, γιατί οι άνθρωποι της ζωής τους με την πιο στενή σχέση δεν μπορούν πια να τους προσφέρουν σταθερότητα. Το χειρότερο, μάλιστα, για τα παιδιά είναι ότι αυτό το συναισθηματικό βάρος σηματοδοτεί το τέλος της παιδικότητάς τους.
Αν, λοιπόν, σκέφτεστε να πάρετε διαζύγιο, οι Gary και Joy Lundberg συμβουλεύουν να έχετε εξαντλήσει πρώτα κάθε πιθανότητα να το αποφύγετε. Προσπαθήστε να βρείτε μία άλλη λύση για τον γάμο σας, για χάρη των παιδιών σας.
Μιλάτε άσχημα για τα παιδιά σας και μερικές φορές τα χτυπάτε
Η γλώσσα κόκαλα τσακίζει, λέει η σοφή παροιμία, και η αλήθεια είναι αυτή: Προσβάλλοντας το παιδί σας, αποκαλώντας το κακό, τεμπέλη, άχρηστο, είναι σαν να του δίνετε μαχαιριές στην καρδιά. Παρατηρήστε τι χαρακτηρισμούς χρησιμοποιείτε όταν μαλώνετε τα παιδιά σας. Αν πράγματι τους μιλάτε άσχημα, σταματήστε το άμεσα. Τα πληγώνετε περισσότερο από όσο μπορείτε να φανταστείτε. Όχι μόνο δεν τα βοηθάτε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, παρά τους δείχνετε με τα λόγια σας τι πιστεύετε για εκείνα.
Αν, από την άλλη, χτυπάτε τα παιδιά σας, τους δείχνετε ότι το ξύλο είναι αποδεκτή συμπεριφορά. Και δεν είναι –ούτε από εσάς, ούτε από εκείνα. Μπορείτε να είστε αυστηροί και να συμμορφώνετε τα παιδιά σας χωρίς να τα βλάπτετε. Θέστε όρια στα παιδιά με καλοσύνη, με ευγένεια, με σεβασμό και αυστηρότητα. Τα αποτελέσματα θα είναι πολύ πιο θετικά και τα παιδιά δεν θα κλαίνε από απελπισία.
Δώστε στα παιδιά σας την αγάπη που τους αξίζει. Πείτε τους ότι τα αγαπάτε όχι μόνο με λόγια αλλά και με τρυφερή συμπεριφορά. Μόνο έτσι θα κερδίσετε την παντοτινή τους αγάπη.
