Η εμφάνιση αιφνίδιας συχνουρίας ή έντονης έπιξης για ούρηση σε κορίτσια παιδικής και προεφηβικής ηλικίας χρειάζεται διερεύνηση από τον παιδίατρο που παρακολουθεί και γνωρίζει πολύ καλά το παιδί.
Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η ουρολοίμωξη. Άλλες αιτίες είναι η αιδοιοκολπίτιδα, ο νεανικός σακχαρώδης διαβήτης, ο άπιος διαβήτης και το σύνδρομο εξεσημασμένης συχνουρίας (Pollakiuria or Extraordinary Daytime Urinary Frequency Syndrome).
Ο παιδίατρος θα συστήσει την απαιτούμενη διερεύνηση για τις περισσότερες από τις παραπάνω αιτίες.
Θα σταθούμε λίγο περισσότερο στην αιδοιοκολπίτιδα και το σύνδρομο εξεσημασμένης συχνουρίας.
Η αιδοιοκολπίτιδα είναι αρκετά συνηθισμένη στα κορίτσια παιδικής και προεφηβικής ηλικίας. Οφείλεται στην ανωριμότητα του προεφηβικού περίνεου (περιοχή μεταξύ αιδοίου και πρωκτού), την απουσία τριχών στο εφηβαίο, τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων που φυσιολογικά έχουν τα κορίτσια σε αυτή την ηλικία, την ανεπαρκή ή λανθασμένη υγιεινή της περιοχής, τα ξένα σώματα (συνήθως κομματάκια χαρτί τουαλέτας), την χρήση ακατάλληλων εσωρούχων ή στην παρουσία οξύουρων.
Όταν η καλλιέργεια κολπικού υγρού είναι θετική για κάποιο μικρόβιο δίνεται με βάση το αντιβιόγραμμα η κατάλληλη θεραπεία. Συνήθως όμως η αιδοιοκολπίτιδα είναι μη ειδική και το σωστό σκούπισμα μετά την κένωση (από το αιδοίο προς τον πρωκτό), τα ντούς και όχι το μπάνιο με αφρόλουτρα στην μπανιέρα, το καλό σκούπισμα μετά το μπάνιο και τα βαμβακερά καλά σιδερωμένα εσώρουχα είναι συνήθως επαρκή μέτρα αντιμετώπισης. Σπάνια χρειάζονται τοπικά αλοιφές ή πάστες για το πιθανό ερύθημα.
Το σύνδρομο εξεσημασμένης συχνουρίας (Pollakiuria or Extraordinary Daytime Urinary Frequency Syndrome), οφείλεται στο άγχος και είναι σχεδόν πάντα διάγνωση «εξ' αποκλεισμού», αφού δηλαδή έχουμε εξαντλήσει τον έλεγχο για όλα τα παραπάνω.
Κάποια αλλαγή στη ζωή του παιδιού (θάνατος, αλλαγή σχολείου, έλευση νέου μέλους στην οικογένεια) του προκαλεί άγχος. Παρά την αντικειμενική ταλαιπωρία της οικογένειας και του παιδιού η κατάσταση χρειάζεται ηρεμία και υποστήριξη του παιδιού και το πρόβλημα θα περάσει. Σε πιο επίμονες περιπτώσεις θα χρειαστεί η βοήθεια ψυχολόγου.
Βιβλιογραφία
• M. Dei et al. Vulvovaginitis in childhood. Best Practice & Research Clinical Obstetrics and Gynaecology 24 (2010) 129–137
• Van Eyk, Ν. et.al. Pediatric Vulvovaginal Disorders: A Diagnostic Approach and Review of the Literature, J Obstet Gynaecol Can 2009;31(9):850–862
• M Joishy, et.al. Do we need to treat vulvovaginitis in prepubertal girls? BMJ volume 330 22 January 2005
• Emans SJ: Vulvovaginitis in the child and adolescent. Pediatrics in Review 8: 1, 12 -19, 1986
• Barton D. Schmitt, MD, author of "My Child Is Sick", American Academy of Pediatrics Books
• M. Bergmann, Childhood extraordinary daytime urinary frequency—a case series and a systematic literature review, Pediatric Nephrology April 2009, Volume 24, Issue 4, pp 789-795
• H.S. Wang, Pollakiuria in Children with Tic Disorders, Chang Gung Med J Vol. 28 No. 11 November 2005
• L.W. Bass, Pollakiuria, Extraordinary Daytime Urinary Frequency: Experience in a Pediatric Practice, Pediatrics Vol. 87 No. 5 May 1, 1991 pp. 735 -737
Ο Αρσένιος Γεωργιάδης είναι Διευθυντής Παιδοχειρουργικού Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων.
