Μιλήσαμε με την οικογενειακή σύμβουλο κ. Γώγα Κυριακίδου σχετικά με το πώς πρέπει οι γονείς να χειρίζονται το δύσκολο θέμα του χωρισμού τους ώστε να μην «τραυματίσουν» τα παιδιά τους και πώς να ανταποκριθούν στις αντιδράσεις και τις ανάγκες τους.
Πριν το διαζύγιο
«Πολλά διαζύγια θα είχαν αποφευχθεί αν το ζευγάρι, πριν τον γάμο, είχε επισκεφθεί κάποιον σύμβουλο και έκανε κάποια εκπαίδευση για το τι σημαίνει γάμος και τι πρέπει και οι δύο να περιμένουν», λέει η κ. Κυριακίδου και συνεχίζει «τα περισσότερα ζευγάρια μπαίνουν στον γάμο εντελώς απροετοίμαστα. Με τον ίδιο τρόπο αποφασίζουν να γίνουν και γονείς, χωρίς να γνωρίζουν τι σημαίνει αυτός ο ρόλος και τι ευθύνες αναλαμβάνουν».
Συμβουλεύει, μάλιστα, αν οι γονείς έχουν πάρει απόφαση να χωρίσουν, να φέρουν τα παιδιά τους σε επαφή με κάποιον παιδοψυχολόγο, ο οποίος μέσα από το παιχνίδι και την δημιουργία θα τα βοηθήσει να εκφράσουν και να διαχειριστούν τα δύσκολα συναισθήματα που αναπόφευκτα δημιουργεί το διαζύγιο.
Η προσέγγιση του παιδιού ανά ηλικία
Τα περισσότερα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην διαχείριση της εμπειρίας ενός διαζυγίου. Τα μικρότερα με περισσότερες και εντονότερες αντιδράσεις, τα μεγαλύτερα με λιγότερες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το διαζύγιο δεν τα επηρεάζει. Χρέος των γονιών, ειδικά κατά το διάστημα το χωρισμού, είναι να εξασφαλίσουν στα παιδιά προτεραιότητα στην ζωή τους, φροντίδα και αγάπη. Να τα διαβεβαιώσουν ότι δεν φταίνε αυτά για τον χωρισμό τους και να μην τους αλλάξουν δραματικά τις καθημερινές τους συνήθειες, ώστε να μη βιώσουν αυτά ακόμα περισσότερη αστάθεια.
Για τα μικρά παιδιά, λέει η κ. Κυριακίδου, το διαζύγιο είναι μία τραυματική εμπειρία που χρειάζεται πολύ προσοχή και συμβουλή από ειδικό για τον τρόπο που θα διαχειριστούν οι γονείς την κατάσταση και θα το ανακοινώσουν στο παιδί. Το μικρό παιδί αισθάνεται να γκρεμίζεται ο κόσμος στον οποίον ένιωθε ασφάλεια, άρα χρειάζεται πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση. «Όπως και να φερθούν οι γονείς στο παιδί, είναι αναπόφευκτο αυτό να τραυματιστεί. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν, λοιπόν, είναι να υιοθετήσουν όσο το δυνατό πιο φιλική επικοινωνία μεταξύ τους αλλά και απέναντι στο παιδί».
Η ειδικός συνεχίζει λέγοντας πως το τι έχουν οι γονείς μεταξύ τους δεν αφορά στο παιδί και γι’αυτό δεν χρειάζεται να το κάνουν συμμέτοχο των οποιονδήποτε διαφορών τους. Μία τέτοια συμπεριφορά διχάζει το παιδί, καθώς δε μπορεί να την κατανοήσει, και το πληγώνει ακόμα κι αν δεν το δείχνει. «Είναι σα να του ζητούν να χωρίσει κι εκείνο μέσα από αυτούς και να επιλέξει τον έναν ή τον άλλο, πράγμα καταστροφικό για την ψυχική ισορροπία του παιδιού».
Στα μεγαλύτερα παιδιά μιλάμε με ειλικρίνεια και τα διαβεβαιώνουμε ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να τα χωρίσουμε από τον γονιό τους, ούτε να πάρουν κάποιαν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου, λέει η ειδικός. «Η διάλυση της σταθερότητας του εφήβου είναι θέμα που πρέπει να πάρουμε εξίσου σοβαρά, άρα ίσως θα έπρεπε και σε αυτή την περίπτωση να ζητήσουμε τη συμβουλή παιδοψυχολόγου, καθώς πολλές φορές είναι δύσκολο να σκεφτούμε τι μπορεί να σημαίνει το διαζύγιο για την ψυχολογία του», προσθέτει.
Πάντα γονείς
Το σημαντικότερο στοιχείο που θα πρέπει, πάντως, οι γονείς που αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο να μην ξεχνούν ποτέ είναι ότι χωρίζουν σαν «ζευγάρι», όχι σαν «γονείς». Για το συγκεκριμένο παιδί θα είναι πάντα οι μοναδικοί γονείς που θα έχει.
Η κ. Κυριακίδου καταλήγει λέγοντας πως «μέχρι το τέλος της ζωής τους οι γονείς θα είναι ενωμένοι λόγω του παιδιού. Αυτό υποδηλώνει ότι οι μεταξύ τους σχέσεις θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν καλύτερες και φιλικές. Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός και η εχθρότητα θα προσθέσει άλλο ένα τραύμα στην παιδική ψυχή» οπότε, αν δεν γίνεται να αποφευχθεί το διαζύγιο, ας αποφευχθεί τουλάχιστον αυτό.
Διαβάστε ακόμα: Παιδί & Διαζύγιο, Τα 5 συχνότερα λάθη που κάνουν οι χωρισμένοι γονείς.
