Ακόμα όμως και ένας πληγωμένος άνθρωπος μπορεί να γιατρέψει τις πληγές του με δουλειά και υπομονή. Διαφορετικά, όπως γράφει και η συγγραφέας Κίκκα Ουζουνίδου, θα ξεσπά πάνω στους λάθους ανθρώπους - σε εκείνους που δεν ευθύνονται καθόλου για τα τραύματά του.
Ολόκληρη η ανάρτηση
«Αν δεν θεραπεύσεις αυτό που σε πλήγωσε, θα αιμορραγείς πάνω σε ανθρώπους που δεν ευθύνονται για την πληγή σου. Πόσο άδικο να ξεσπάμε τα απωθημένα μας πάνω σε άλλους... Σε εκείνους που δεν έφταιξαν σε τίποτα!
Πληγωνόμαστε από συντρόφους και κουβαλάμε τις πληγές μας στον επόμενο σύντροφο... και καταστρέφεται άλλη μία σχέση!
Πληγωνόμαστε από φίλους και γινόμαστε καχύποπτοι με μία νέα φιλία... και καταλήγουμε να έχουμε μόνο γνωστούς!
Πληγωνόμαστε ως παιδιά και ξεσπάμε αργότερα στα δικά μας αγγελούδια... και μεγαλώνουμε δυστυχισμένα παιδιά!
Η πληγή της ψυχής δεν διαφέρει σε τίποτα από τις άλλες πληγές του σώματός μας!
Όπως ο κάθε τραυματισμός θέλει την θεραπεία του, έτσι συμβαίνει και με τον τραυματισμό της ψυχής!
Γιατί μένουν κουσούρια... Γινόμαστε δυστυχισμένοι και προκαλούμε το ίδιο και σε όσους μας αγαπούν!
Για να πάμε παρακάτω, πρέπει να πάμε καθαροί!
Συνειδητοποιημένοι! Ωριμότεροι! Σοφότεροι! Να κοιτάμε τις πληγές μας κατάματα και να τις αντιμετωπίζουμε! Γιατί διαφορετικά, θα ξεσπάμε πάντα σε λάθος ανθρώπους...
Γιατί διαφορετικά, θα γινόμαστε άδικοι με τους "σωστούς" ανθρώπους και τελικά θα συνεχίζουμε την αλυσίδα που θα έπρεπε να είχαμε σπάσει.»
