Είναι η γλυκιά, κρεμώδης γέμιση του Oreo.
Είναι το βούτυρο και το τυρί ανάμεσα στο αδελφικό σάντουιτς.
Είναι η αδελφική γέφυρα μεταξύ του μεγαλύτερου και του μικρότερου παιδιού.
Αναγκάζονται να υποχωρούν στα μικρότερα αδέρφια τους, ενώ αφήνουν τα μεγαλύτερα να τους αρπάζουν τα παιχνίδια από τα χέρια.
Η σειρά που γεννιέται κάθε παιδί παίζει τεράστιο ρόλο στην εξέλιξή του. Το μεγάλο είναι ο αρχηγός - εκείνο που μας έμαθε να είμαστε γονείς, αυτό που μας βοηθάει και που θέλει να τα κάνει όλα πρώτος.
Μετά είναι το δεύτερο παιδί που ενώ παίρνει την προσοχή που ζητάει δεν προλαβαίνει να χορτάσει καθώς έρχεται το τρίτο μωρό της οικογένειας.
Βρίσκεται στο ενδιάμεσο. Δεν είναι ακόμα μεγάλο παιδί, αλλά ούτε και μωρό. Αισθάνεται την ανάγκη να συγκριθεί με τα αδέρφια του και να ανταποκριθεί σε απαιτήσεις που δεν είναι της ηλικίας του. Δεν έχει την ωριμότητα του πρωτότοκου ούτε εξαρτάται από τους γονείς του όπως ο μικρότερος.
Ωστόσο, είναι το πιο ευαίσθητο και το πιο μοναδικό και χρειάζεται την προσοχή μας. Εξάλλου, το Oreo δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την κρεμώδη γέμιση,
το σάντουιτς θα ήταν βαρετό χωρίς βούτυρο και τυρί και η οικογένειά μας δεν θα ήταν ίδια χωρίς το μεσαίο παιδί μας.
Ελπίζω να γνωρίζουν όλα τα μεσαία παιδιά πόσο σημαντικά και αγαπητά είναι - ακόμα κι αν καμιά φορά νιώθουν λίγο πασαλειμμένα...
Ελεύθερη μετάφραση από Living FULL
