Δεν θα σας μιλούσαν για την υπογονιμότητα, τις αποβολές, τις επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, τις επεμβάσεις και για όλα τα δάκρυα που χύθηκαν μέχρι να φτάσουμε στον τοκετό.
Δεν θα σας έλεγαν πώς έχουν πονέσει, έχουν σπρώξει, έχουν τραβηχτεί, έχουν ανοίξει στα δύο κι έχουν ξαναενωθεί.
Αν οι ουλές μας μπορούσαν να μιλήσουν, οι δικές μου δεν θα σας έλεγαν ότι δεν είναι μόνο σωματικές αλλά ζουν βαθιά μέσα στην ψυχή μου και υπάρχουν πάντα σε ένα κομμάτι του μυαλού και της καρδιάς.
Δεν θα σας έλεγαν πως λύγισαν, έκλαψαν, υπέφεραν, αμφισβητήθηκαν, πόνεσαν, θεραπεύτηκαν, και πάλι από την αρχή. Ούτε πως σε όλη αυτή την πορεία έχασα φίλους, λογική, χαρά και ηρεμία.
Θα σας έλεγαν, όμως, πως έσωσαν τη ζωή τη δική μου και των τριών παιδιών μου. Θα αποκάλυπταν τρία συναρπαστικά ταξίδια εγκυμοσύνης, με μόνο μία στις εκατομμύρια πιθανότητες να έχουν αίσιο τέλος, και το τελικά το είχαν. Και τις τρεις φορές.
Θα σας μιλούσαν για την αξία του να πολεμάς και να επιμένεις, για το θάρρος και την ελπίδα που δεν πεθαίνει ποτέ. Θα σας έλεγαν πόσα πολλά κέρδισα στην πορεία όλων αυτών των ετών: 3 υπέροχα παιδιά, νέους φίλους, αυτοπεποίθηση, δύναμη, χαρά, ηρεμία.
Αν οι ουλές μας μπορούσαν να μιλήσουν, οι δικές μου θα σας έλεγαν ότι νικήσαμε τις πιθανότητες, όσο βασανιστικό κι αν ήταν, και ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε πάντα και για πάντα.
Αν οι ουλές μας μπορούσαν να μιλήσουν, οι δικές μου δεν θα μιλούσαν για τον πόνο αλλά για το θαύμα της ζωής. Οι δικές σας;
Ελεύθερη μετάφραση από Mother.ly
