«Δεν είσαι απλά καλός μπαμπάς, είσαι απίστευτος!»: το συγκινητικό κείμενο μιας μαμάς

«Δεν είσαι απλά καλός μπαμπάς, είσαι απίστευτος!»: το συγκινητικό κείμενο μιας μαμάς

Yπάρχουν ορισμένοι μπαμπάδες που είναι γεννημένοι γι' αυτόν τον ρόλο και κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη. Σε όλους αυτούς, λοιπόν, αφιερώνουμε αυτό το υπέροχο κείμενο.

«Ο κόσμος σε βλέπει να αλλάζεις τις πάνες

''Είναι τόσο καλός Μπαμπάς'' , λέει.

Σε βλέπει να κρατάς το μωρό όταν είμαστε έξω με φίλους,

''Είναι τόσο καλός Μπαμπάς'', λέει.

Σε ακούει να ξυπνάς για το μωρό, κάποιες φορές, τη νύχτα,

''Είναι τόσο καλός Μπαμπάς'', λέει.

Και είσαι.

Είναι όμως περισσότερα απ’ αυτά τα καθημερινά πράγματα.

Είσαι πολύ περισσότερα απ’ αυτά.

Ο κόσμος δεν είδε το χέρι σου μέσα στο δικό μου, καθώς σου το έσφιγγα την ώρα που γεννούσα, δεν είδε την πρώτη μας νύχτα στο σπίτι, όταν έπρεπε να επιστρέψεις στη δουλειά κι εγώ δεν ήθελα να σε αφήσω.

Δεν είδε τη στιγμή που μπήκες από την πόρτα μετά από μια μεγάλη μέρα. Το πώς πρόσεξες τα βαριά μου μάτια, πώς ελάφρυνες αμέσως το φορτίο, παίρνοντάς το από πάνω μου, ακόμα και όταν και τα δικά σου μάτια βάραιναν.

Δεν σε είδε τη νύχτα, όταν ένα απ’ τα παιδιά μας φωνάζει ''Μαμά'', μερικές φορές πηγαίνεις έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι όταν ξέρεις ότι μπορεί να μην έχεις την καλύτερη υποδοχή.

Δεν είδε την πόρτα του σπιτιού που είναι έτοιμη να σκάσει, στον ήχο των κλειδιών σου. Τα φωτεινά πρόσωπα και τις ουρές που πηγαίνουν πέρα-δώθε, ακόμα κι αν εγώ εξακολουθώ να είμαι σκυμμένη στον νεροχύτη της κουζίνας.

Δεν είδε όλες εκείνες τις φωτογραφίες που έβγαλες, ναι, μερικές φορές, πρέπει να σου υπενθυμίσω να τις τραβήξεις. Αιχμαλωτίζεις, όμως, την ομορφιά εκείνων των όχι-και-τόσο-τέλειων ημερών, αυτών που αργότερα θα κοιτάζω με αγάπη, και θα βλέπω όλα όσα ονειρευτήκαμε.

Δε είδε όταν με κρατούσες, μέσα στα δάκρυα της εξάντλησης, στις δοκιμασίες του ταΐσματος, δεν είδε πώς κρατάς τα παιδιά. Πώς κρατάς εμάς, πάντα.

Δεν είδε τον τρόπο που με κοιτούσες, όταν ένιωθα τελείως διαλυμένη, όταν σχεδόν δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου.

Με έκανες να νιώθω όμορφη, μέσα από όλα αυτά.

Δεν είδε τις ιστορίες που τους διαβάζεις πριν από τον ύπνο, το πώς πιάνεις επάνω τα μαλλιά της, πώς τους κάνεις αγκαλιές για να κοιμηθούν και τους δείχνεις την τρυφερότητα που ένα παιδί χρειάζεται από τον πατέρα του.

Δεν βλέπει το πώς είσαι παρών για μας, κάθε δευτερόλεπτο της κάθε μέρας.

Βλέπει την αλλαγή της πάνας και το πώς κρατάς το μωρό.

Λέει ότι είσαι καλός Μπαμπάς, αλλά εγώ ξέρω ότι είσαι απίστευτος μπαμπάς.»

v