«'Αστο να κλάψει, δεν θα πάθει τίποτα!»
«Η πρώτη συμβουλή που άκουσα όταν έφερα το νεογέννητό μου σπίτι, ήταν «άστο να κλάψει, δεν θα πάθει τίποτα!». Η συμβουλή ήρθε από τη μητέρα μου και αποφάσισα να την ακολουθήσω πιστά μπας και μου βγει το παιδί... κακομαθημένο! Μια απόφαση που φυσικά δεν κράτησα, γιατί πώς μπορείς να αφήνεις ένα τόσο δα πλασματάκι να κλαίει πάνω από μερικά δευτερόλεπτα; Αργότερα, κατάλαβα πως καλώς ακολούθησα το ένστικτό μου. Όταν αφήνεις ένα μωρό να κλαίει χωρίς να του δίνεις σημασία, μόνο κακό μπορείς να του κάνεις. Νιώθει εγκαταλελειμμένο και μόνο. Εξάλλου, όταν δούμε έναν ενήλικα να κλαίει, τρέχουμε αμέσως να δούμε τι συμβαίνει και να τον παρηγορήσουμε. Στα μωρά γιατί πρέπει να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά;». Αλεξάνδρα, 36 ετών
«Αν σε δαγκώσει, δάγκωσέ το κι εσύ»
«Ήταν μία μάλλον ανορθόδοξη συμβουλή από τη νύφη μου που όταν, ο μικρός μου έκλεισε τα 2, εκείνη είχε ήδη 3 παιδιά άνω των 10 και υποτίθεται ήξερε καλύτερα. Μου είπε χαρακτηριστικά πως, αν δαγκώσω πίσω τον 2χρονο γιο μου που ξαφνικά άρχισε να χρησιμοποιεί τα δόντια του με κάθε αφορμή, θα τον έκανα να καταλάβει την πράξη του και θα τον συνέτιζα. Δεν ξέρω βάβααι, αν είχε καταλάβει ότι αναφερόταν σε ένα μωρό 24 μηνών...». - Μαρία, 35 ετών
«Να κοιμάσαι όταν κοιμάται και το μωρό»
«Από τότε που έκλεισα τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης, όλοι μου έλεγαν αδιάκοπα πως, μετά τον τοκετό, θα πρέπει να κοιμάμαι κάθε φορά που κοιμάται και το μωρό. Παραδέχομαι πως θα ήταν μια καλή συμβουλή αν δεν μου δημιουργούσε τόσο άγχος! Κάθε φορά που δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν γλαρώνει η μπέμπα μου, αισθάνομαι ενοχές. Κι όσο αυξάνονται οι ενοχές, τόσο δεν μπορώ να κοιμηθώ! Επίσης, όταν κοιμάται το μωρό, είναι ευκαιρία να κάνω άλλα πράγματα που με κάνουν να νιώθω όμορφα όπως να τακτοποιήσω λίγο το σπίτι, να κάνω ένα μπάνιο ή να χαζέψω λίγη τηλεόραση. Κι εν πάση περιπτώσει, θα κοιμάμαι όποτε θέλω εγώ!». - Κατερίνα, 41 ετών
«Μην γυρίσεις στη δουλειά, τα παιδιά σου θα γίνουν αλήτες»
Κι όμως, εν έτη 2023, η πεθερά μου ήρθε στο σπίτι 2 μέρες πριν τελειώσει η άδεια μητρότητας για να μου πει πως, αν επιστρέψω στη δουλειά, τα διδυμάκια μου θα μεγαλώσουν μόνα και θα γίνουν αλήτες! Στο μεταξύ, τα μωρά μου είναι σχεδόν ενός έτους και είναι αξιολάτρευτα... Επίσης, έχω ήδη κανονίσει με την εταιρεία στην οποία εργάζομαι πως το ωράριό μου θα είναι μειωμένο (το πολύ 5 ώρες τη μέρα) και τα παιδιά θα μένουν σπίτι με την αδερφή μου μέχρι να φτάσει η στιγμή να πάνε παιδικό σταθμό. Δηλαδή τόσες και τόσες γυναίκες που συνδυάζουν μητρότητα και δουλειά κι έχουν τα καλύτερα παιδιά πώς τα καταφέρνουν; Πού ζούμε; Και στην τελική, αν δεν θέλει να επιστρέψω στη δουλειά, ας μου δίνει εκείνη τον μισθό μου για να μπορούμε να ζούμε!». - Μαίρη, 23 ετών
«Με δυο ξυλιές στον πισινό δεν θα πάθει τίποτα...»
«Μένω σε μια μικρή επαρχία, λίγο έξω από την Καλαμάτα, και οι παλιότερες γυναίκες έχουν διαφορετικό τρόπο διαπαιδαγώγησης από τον δικό μας. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να αποδεχτούν πως ο κόσμος προχωράει και τα πράγματα αλλάζουν... Έτσι, μια μέρα που το 3χρονο μου ξέσπασε στη μέση της πλατείας μπροστά από το καφενείο, σηκώθηκε μια ηλικιωμένη θεία μου και άπλωσε το χέρι να το χτυπήσει. Όταν μπήκα έξαλλη μπροστά της και την εμπόδισα, μου απάντησε με το πιο φυσικό τρόπο "Με δυο ξυλιές στον πισινό δεν θα πάθει τίποτα". Κι όμως, θεία μου, θα πάθει και θα παραπάθει! Πολλά πράγματα γίνονται διαφορετικά όσο περνούν τα χρόνια και μέρος της δικής μας ευθύνης είναι να μην κάνουμε τα ίδια λάθη με τους παλιούς. - Μαργαρίτα, 28 ετών
