Τάισε τον όταν πεινάει
Όταν το παιδί σου πεινάει, δεν σκέφτεσαι τη σιλουέτα του, ούτε το υποβάλεις σε εξαντλητικές δίαιτες. Δεν σκέφτεσαι πώς θα βγει με μαγιό το καλοκαίρι, αν θα το προσβάλλουν στον δρόμο ή αν θα χωρέσει στο περσινό παντελόνι που το πήρες. Αντίθετα, φροντίζεις να χορτάσει με νόστιμα και υγιεινά γεύματα, χωρίς να του στερείς και καμιά λιχουδιά πού και πού.
Το ίδιο ακριβώς κάνεις κι όταν πεινάει συναισθηματικά. Όταν νιώθει μόνο, όταν βιώνει μια απόρριψη ή ακόμα κι όταν κάνει λάθη, δεν θα διστάσεις να το αγκαλιάσεις και να του απαλύνεις τις πληγές. Πρώτα το ηρεμείς και του υπενθυμίζεις πως το αγαπάς κι έπειτα του εξηγείς ήρεμα το λάθος του.
Σε σένα όμως, δεν επιτρέπεις κανένα παραστράτημα: ούτε γευστικό ούτε συναισθηματικό. Όταν πεινάς δεν τρως επειδή πρέπει να είσαι πάντα η πιο αδύνατη Version Του εαυτού σου. Όταν κάνεις λάθος βγάζεις το μαστίγιο. Όταν είσαι κουρασμένη, σε χαρακτηρίζεις «τεμπέλα» κι όταν νιώθεις μοναξιά, νομίζεις πως είσαι αχάριστη.
Καθησύχασέ τον όταν κλαίει
Τα πράγματα, όμως, είναι τελείως διαφορετικά. Όπως το παιδί σου έτσι κι εσύ χρειάζεσαι κάποιον να σου σκουπίσει τα δάκρυα, να σε πάρει αγκαλιά και να σε φροντίσει. Και ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να σε καθησυχάσει και σε νταντέψει, είναι ο εαυτός σου!
Όταν ένα νήπιο ξεσπά για να τραβήξει την προσοχή επειδή είναι θλιμμένο, κουρασμένο ή θυμωμένο, χρειάζεται τη μαμά του να του σκουπίσει τρυφερά τα δάκρυα και να το καθησυχάσει. Έτσι νιώθει αποδοχή και ασφάλεια ενώ μαθαίνει πως όλα τα συναισθήματά μας είναι φυσιολογικά. Σωστά; Σωστά. Γιατί δεν κάνεις το ίδιο και στον εαυτό σου; Γιατί δεν γίνεσαι η μαμά του εαυτού σου που σε δέχεται όπως ακριβώς είσαι - ακόμα κι αν δεν είσαι τέλεια;
Συγχώρεσέ τον όταν κάνει λάθος
«Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε, να τα διορθώνουμε και να μας γίνονται μαθήματα». Αυτό δεν πιπιλίζεις συνέχεια στο παιδί σου; Είμαι σίγουρη πως όταν κάνει ένα λάθος, το συγχωρείς αμέσως. Δεν το εκδικείσαι, ούτε το τιμωρείς. Μένεις δίπλα του και το καθοδηγείς με αγάπη. Στον εαυτό σου, όμως, φέρεσαι τελείως διαφορετικά!
Όταν κάνεις ένα λάθος, βγάζεις το μαστίγιο μέχρι να ματώσεις! Την επόμενη φορά που θα ξεχάσεις να αγοράσεις γάλα, που από την κούραση θα σου ξεφύγει μια φωνή παραπάνω ή που θα αργήσεις να πάρεις το παιδί από τον παιδικό, μην βγάλεις το μαστίγιο. Να συγχωρείς τον εαυτό σου και να του υπενθυμίζεις αυτό που λες και στο παιδί σου: «Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Αρκεί να τα αναγνωρίζουμε, να τα διορθώνουμε και να μας γίνονται μαθήματα».
Βοήθησέ τον να σηκωθεί όταν πέφτει
Όταν το μωρό σου κάνει τα πρώτα του βήματα, είσαι δίπλα του για να μην πέσει. Κι όταν πέφτει, είσαι πάλι εκεί για να το σηκώσεις. Η μαμά είναι πάντα κοντά σε όλα τ «πρώτα» του παιδιού της: την πρώτη φορά που μιλάει, που πάει σχολείο, που λέει το ποίημα του, που δίνει εξετάσεις, που βγαίνει με τους φίλους του, που φεύγει από το σπίτι για να σπουδάσει. Και σε όλα τα πρώτα του, φροντίζει ένα και μόνο πράγμα: να το σηκώνει όρθιο κάθε φορά που παραπατάει και πέφτει.
Η ίδια μαμά, όμως, δυσκολεύεται να θεωρήσει φυσιολογικά τα δικά της παραστρατήματα και να βοηθήσει τον εαυτό της να σηκωθεί. Θεωρεί πως δεν έχει δικαίωμα ούτε να πέφτει, ούτε να εξαντλείται, ούτε να μην αντέχει άλλο. Ωστόσο, έχει όλα τα δικαιώματα του κόσμου, όπως όλοι μας!
Κι αν θα της δίναμε μια συμβουλή, θα ήταν ακριβώς αυτή: να φέρεσαι στον εαυτό σου όπως θα φερόσουν σε ένα μικρό παιδί.
.jpg)
