«Ξεπερνιέται ποτέ η απώλεια της μάνας σου; Φεύγει ποτέ αυτός ο πόνος;»

«Ξεπερνιέται ποτέ η απώλεια της μάνας σου; Φεύγει ποτέ αυτός ο πόνος;»

H απώλεια της μάνας, όσο χρονών κι αν είσαι, είναι μια τεράστια πληγή που δεν κλείνει σχεδόν ποτέ! Ο πόνος μπορεί να καταλαγιάζει με τον καιρό, αλλά δεν παύεις ποτέ να ακούς τη φωνή της, να νιώθεις την παρουσία της και να αναρωτιέσαι το τι θα σε συμβούλευε αν ήταν δίπλα σου. 

Η απώλεια της μάνας, είναι ένα κομβικό σημείο για τη ζωή όλων των ανθρώπων και, όπως διαβάσαμε στη σελίδα «Γυναίκα Εγώ», δεν ξεπερνιέται ποτέ. 

Ολόκληρη η ανάρτηση

«Ξεπερνιέται ποτέ η απώλεια της μάνας σου; Φεύγει ποτέ αυτός ο πόνος; Σταματάς ποτέ να την σκέφτεσαι, να την αναζητάς, να νομίζεις ότι άκουσες τη φωνή της (ή και να την ακούς);

Ο καθένας έχει τη δική του απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα και γεγονός είναι, ότι μόνο όποιος έχει βιώσει αυτόν τον χαμό μπορεί να απαντήσει.

Και όταν θα έχει πεθάνει, θα την ψάχνεις όσος καιρός κι αν έχει περάσει που έχει φύγει.

Θα την ψάχνεις ήδη από το πρώτο λεπτό που θα έχει φύγει, μέσα στο ίδιο το δωμάτιο.

Θα ψάχνεις στον ουρανό.

Θα ψάχνεις online.

Θα ψάχνεις ομαδικές συζητήσεις.

Θα ψάχνεις παλιά μηνύματα.

Θα ψάχνεις παλιά γραπτά μηνύματα.

Θα ψάχνεις παλιά γράμματα.

Θα ψάχνεις παλιές κάρτες.

Θα ψάχνεις για εκείνη.

Θα ψάχνεις σε παλιές σχολικές φωτογραφίες.

Θα ψάχνεις σε παλιά φωτογραφικά άλμπουμ.

Θα ψάχνεις στις αναμνήσεις παλιών φίλων.

Θα ψάχνεις στα πράγματά της.

Θα ψάχνεις και στο πλήθος.

Παρόλο που κάποιος σου είπε ότι έφυγε, εσύ ακόμα θα την ψάχνεις.

Και όταν θα πηγαίνεις νυφούλα στην εκκλησία, όταν θα γεννιέται το μωρό σου και όταν θα έρχονται οι καλοκαιρινές διακοπές, εσύ θα ψάχνεις στο δωμάτιο για εκείνη.

Όταν οι μέρες θα είναι δύσκολες και όταν θα είναι καλές…

Όταν οι εποχές θα είναι δύσκολες και όταν θα είναι τόσο όμορφες που η χαρά θα γεμίζει την ψυχή σου…

Όταν θα κάθεσαι στη βεράντα και θα προσπαθείς να βάλεις σε μια σειρά τα προβλήματά σου, θα σηκώνεις το βλέμμα και έστω για ένα λεπτό θα ψάχνεις εκείνη.

Τότε κάποια μέρα δεν θα χρειάζεται να την ψάχνεις πια, γιατί θα την βρίσκεις.

Θα την βρίσκεις στο απαλό αεράκι.

Θα την βρίσκεις στις λέξεις του αγαπημένου σου τραγουδιού.

Θα την βρίσκεις στο χαμόγελο του παιδιού σου.

Θα την βρίσκεις όλο και περισσότερο, καθώς οι μέρες θα περνούν και έτσι, κάποια μέρα, θα συνειδητοποιήσεις, ότι ήταν εκεί πάντα.

Δεν χρειαζόταν να ψάχνεις μακριά για να την βρεις, γιατί είσαι η κόρη της και αυτό σημαίνει, ότι ένας κομμάτι της είναι πάντα μαζί σου.»

v