Τη θεωρία αυτή τη διαβάσαμε στη σελίδα του κλινικού ψυχολόγου Δημήτριου Ι. Πετρούνια:
Ολόκληρη η ανάρτηση
«Ξέρεις γιατί τα μωρά βάζουν τα δαχτυλάκια τους στο στόμα της μητέρας τους ενώ θηλάζουν;
Σύμφωνα με τον Zeljko Loparic (καθηγητή φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Unicamp & μελετητή της θεωρίας του Winnicott), ένα μωρό που κάθεται στην αγκαλιά της μητέρας του, εφόσον όλα εξελίσσονται φυσιολογικά, μαθαίνει την έννοια της αμοιβαιότητας.
Το μωρό αντιλαμβάνεται ότι η μητέρα του κάνει κάτι για αυτό προσφέροντάς του γάλα, στοργή, ασφάλεια, ανακούφιση. Με το πέρασμα του χρόνου, το μωρό εκδηλώνει την επιθυμία να προσφέρει και αυτό κάτι στη μητέρα του.
Ένα από τα πρώτα σημάδια αμοιβαιότητας είναι το παρακάτω: καθώς το μωρό θηλάζει πολύ σύντομα ξεκινά να βάζει τα δαχτυλάκια του στο στόμα της μητέρας του.Το μωρό λαμβάνει κάτι από τη μητέρα του και αυθόρμητα θέλει να της δώσει κάτι άλλο ως αντάλλαγμα.
Ο καθηγητής Winnicott αποκαλεί αυτήν την ενέργεια “διασταυρούμενη αναγνώριση”. Το μωρό αυτοπροσδιορίζεται μέσω της μητέρας του με αυτή τη σύνδεση. Και αυτή η πράξη αποτελεί τη βάση για μια υγιή κοινωνική ζωή.
🖊Μετάφραση/Επιμέλεια: Έβρος- Εθελοντική ομάδα υποστήριξης μητρικού θηλασμού και μητρότητας
🌈 Εθελοντές Δότες Μυελου των Οστών Σητείας».
