H μητέρα-νάρκισσος δεν είναι αποκύημα της φαντασίας. Είναι πέρα για πέρα αληθινή και κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Είναι αυτή που όχι μόνο δεν παρέχει καμία συναισθηματική ασφάλεια στο παιδί της, αλλά αποτελεί μόνιμη τροχοπέδη στην εξέλιξή του.
Πώς θα την αναγνωρίσουμε
Δεν σέβεται τα όρια του παιδιού της: Θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο στη ζωή του παιδιού της είτε αυτό είναι 8 χρονών είτε 28! Είναι διαρκώς από πάνω του και χρησιμοποιεί συναισθηματικούς εκβιασμούς για να ελέγχει κάθε πτυχή της καθημερινότητάς του -από τα πιο ασήμαντα μέχρι τα πιο σημαντικά.
Βλέπει το παιδί της ως προέκταση του εαυτού της: Κάθε κατόρθωμα του παιδιού αντανακλά στην ίδια! Είναι αποτέλεσμα της δικής της σκληρής δουλειάς και όχι του κόπου και της προσπάθειας του παιδιού. Άλλωστε, κύριο χαρακτηριστικό της ναρκισσιστικής συμπεριφοράς της είναι ότι όλα «πρέπει» να περιστρέφονται γύρω από την ίδια.
Συμπεριφέρεται διαφορετικά μέσα και έξω απ' το σπίτι: Σε δημόσιους χώρους, όπως για παράδειγμα στο σχολείο, είναι στοργική, διαχυτική και επαινεί το παιδί της σε κάθε ευκαιρία. Όταν, όμως, κανείς δεν κοιτάζει συνήθως είναι σκληρή, απορριπτική ή σε μεγάλο βαθμό αποστασιοποιημένη.
Ανταγωνίζεται το ίδιο της το παιδί: Η μητέρα-νάρκισσος συχνά ανταγωνίζεται το παιδί της, ιδίως αν είναι κορίτσι. Μπορεί να δυσανασχετεί με την νεότητα, την ομορφιά ακόμα και την επιτυχία του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επικρίνει τις επιλογές του ή ακόμα και να προσπαθεί να τις σαμποτάρει.
Κάνει gashlighting: To gaslighting είναι μια μορφή συναισθηματικής χειραγώγησης, όπου μέσα απ' αυτή τα θύματα καταλήγουν να μην είναι βέβαια για την ίδια τους την μνήμη, την αντίληψη και τη λογική.
Δεν έχει ενσυναίσθηση: Είναι τόσο βυθισμένη στο εγώ της που αδιαφορεί για το πώς αισθάνεται το παιδί της. Τα συναισθήματά του έρχονται σε δεύτερη μοίρα και προτεραιότητα έχουν πάντα τα δικά της. Δεν είναι παράλογο, λοιπόν, για ένα παιδί που μεγαλώνει μαζί της να νιώθει ένα τεράστιο συναισθηματικό κενό μέσα του.
Η αγάπη της... έχει όρια: Όταν το παιδί την κάνει να νιώθει ξεχωριστή και πάει... με τα νερά της, τότε του δείχνει αγάπη και στοργή. Αν, όμως, συμβεί το αντίθετο τότε γίνεται σκληρή και αδιάφορη.
Η ζημιά που προκαλεί στο παιδί είναι τεράστια
Αυτά τα παιδιά παλεύουν με την μοναξιά και τον πόνο. Η μητέρα-νάρκισσος δεν φταίει ποτέ για τίποτα, οπότε το παιδί πιστεύει ακράδαντα ότι εκείνο έχει κάνει κάποιο λάθος και δεν έχει «κερδίσει» την αγάπη της.
Μεγαλώνοντας σ' ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, είναι πολύ συνηθισμένο ένα παιδί να έχει:
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφάλειες
- Προβλήματα εμπιστοσύνης
- Υψηλά επίπεδα αυτοαμφισβήτησης
- Διαρκής ανάγκη για επιβεβαίωση
- Τάσεις τελειομανίας, ή αυτοκαταστροφικές τάσεις
- Δεν λέει ποτέ όχι, ακόμα και αν καταπατούνται τα όριά του
- Παρουσιάζει δυσκολία στον εντοπισμό ή την έκφραση των συναισθημάτων, των επιθυμιών ή των αναγκών του
- Τοξικές ενήλικες σχέσεις
- Συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης
Η ψυχολόγος Amy Brunell υποστηρίζει πως «αυτά τα παιδιά έχουν συνήθως χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη και άγχος. Έχουν την τάση να προσπαθούν να ευχαριστήσουν τους άλλους και η ικανότητά τους να θέτουν όρια είναι...φτωχή. Σπάνια λένε όχι. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν μάθει από την παιδική τους ηλικία ότι δεν είναι τόσο σημαντικά όσο οι άλλοι άνθρωποι».
Πληροφορίες από choosingtherapy.com
