Η ζήλεια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποδεχτούμε, όσο και αν μας ανησυχεί, είναι ότι το να νιώσει το παιδί μας ζήλεια για το νεογέννητο αδερφάκι του, είναι απολύτως φυσιολογικό. Είναι ένα συναίσθημα σαν όλα τ’ άλλα, που μας δυσκολεύει μεν, αλλά πρέπει να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε. Δεν χρειάζεται να τη δαιμονοποιούμε ή να την απευχόμαστε, απλώς να είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτήν.
Ένα νήπιο δεν μπορεί να μη ζηλέψει με τον ερχομό του νέου μέλους
Αναρωτηθείτε λίγο πως θα νιώθατε εσείς στη θέση του πρωτότοκού σας, αν ερχόταν ένας μπόμπιρας και, πριν καλά καλά χορτάσετε από προσοχή και αγκαλιές, σας ανάγκαζε να τα μοιραστείτε μαζί του. Θα αντιληφθείτε αμέσως ότι είναι σχεδόν αδύνατο για ένα νήπιο να μη νιώσει παραγκωνισμένο και ανασφαλές όσον αφορά τη θέση του στην καρδιά σας. Είναι πολλά αυτά που του συμβαίνουν για να τα κατανοήσει και να τα τιθασεύσει.
Μπορεί, όμως, να ζηλεύει χωρίς να το δείχνει σε εμάς
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση που, δεν μπορεί μεν να ελέγξει τα αρνητικά του συναισθήματα, αλλά μπορεί να τα κρύψει για καιρό ώστε να μην σας κακοκαρδίσει ή να μην πέσει στη δυσμένειά σας – όπως εκείνο νομίζει ότι θα συμβεί, τουλάχιστον. Έχουμε δει όλοι τον απίστευτο τρόπο με τον οποίο ένα νήπιο μπορεί να ζυγίζει την κατάσταση και να κατόπιν να προσαρμόζεται, έτσι ώστε να μας φέρει με τα νερά του.
Είναι βολικό να μην έχει ξεσπάσματα, αλλά όχι και υγιές
Και είναι αλήθεια ότι το να είναι το πρωτότοκό μας τύπος και υπογραμμός με το αδερφάκι του μας βολεύει τόσο που δεν θέλουμε να το ψάξουμε λίγο παραπάνω, μη τυχόν και ανακαλύψουμε κάτι που δεν θέλουμε. Αλλά καλό είναι να έχουμε πάντα το νου μας για συμπεριφορές του παιδιού που μαρτυρούν ότι κάτι άλλο τρέχει μέσα του και, στην ανάγκη, να συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό για το πώς θα χειριστούμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Να προετοιμάζουμε το παιδί χωρίς να νιώσει ότι πρέπει να μας κάνει το χατίρι
Πριν φτάσουμε όμως σ’ αυτό το σημείο, μιας και όλοι όσοι περιμένουμε δεύτερο φροντίζουμε να προετοιμάζουμε με κάποιον τρόπο το πρώτο, καλό είναι να του δίνουμε να καταλάβει ότι δεν απειλείται ούτε θα αλλάξει κάτι όσον αφορά τη μεταξύ μας σχέση. Και να του το κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν πρέπει να μας κάνει κάποιο χατίρι για να παραμείνει το «χαϊδεμένο» μας, αλλά να μοιραστεί μαζί μας τη χαρά που φέρνει το νέο μέλους της οικογένειας.
