Το να διατηρείς την ψυχραιμία σου όταν το παιδί σου συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο, ξεσπάει ή δεν συνεργάζεται, είναι εξαιρετικά δύσκολο - αν όχι ανέφικτο. Ωστόσο, αν σκεφτούμε ψυχρά και λογικά, είναι πραγματικά παράλογο να απαιτούμε από ένα παιδί να ηρεμήσει όταν εμείς οι ίδιες βρισκόμαστε σε υστερία εκείνη την ώρα.
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές. Πώς, λοιπόν, θα μάθουν να συγκρατούν τα νεύρα τους, αν δεν τους δείξουμε έμπρακτα τον τρόπο;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να περιορίσουμε τα νεύρα μας και να βρούμε την (πολυπόθητη) ηρεμία μας, όταν ερχόμαστε σε ρήξη με το παιδί αρκεί πρώτα να αναγνωρίσουμε τι είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει έξαλλες. Τι είναι αυτό που πραγματικά μας εκνευρίζει στη συμπεριφορά του. Μόλις εντοπίσουμε το πρόβλημα, έχουμε κάνει ήδη ένα πολύ σημαντικό βήμα για να το λύσουμε.
Πρακτικές συμβουλές για να διατηρούμε την ψυχραιμία μας
Φεύγουμε απ' το χώρο: μόλις καταλάβουμε ότι είμαστε έτοιμες να χάσουμε τον έλεγχο, είναι προτιμότερο να απομακρυνθούμε απ' το παιδί. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε να πούμε (ή να κάνουμε) λάθος πράγματα που αργότερα θα μετανιώσουμε.
Αν το παιδί είναι μεγάλο σε ηλικία είναι καλό να εκφράζουμε την ανάγκη μας αυτή με όμορφο τρόπο - λέγοντας για παράδειγμα «δεν είμαι ήρεμη αυτή τη στιγμή, θα μείνω λίγο μόνη μου και θα μιλήσουμε πιο μετά».
Βαθιές ανάσες: Κι όμως πιάνει! Μπορούμε να σταματήσουμε τον εαυτό μας απ' το να εκραγεί με έναν πολύ απλό τρόπο: εισπνέοντας και εκπνέοντας. Πριν φωνάξουμε, παίρνουμε βαθιές ανάσες και «αδειάζουμε» το μυαλό μας από άσχημες σκέψεις.
Μετράμε ως το 10: Για κάποιες μαμάδες το να μετρήσουν ως το 10 είναι πολύ βοηθητικό. Άλλες πάλι χρειάζεται να φτάσουν... ως το 100. Δεν έχει σημασία! Το να κάνουμε μια παύση για να ηρεμήσουμε, μόνο καλό θα κάνει.
Λάθη θα γίνουν, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να δεσμευτούμε να μην τα επαναλάβουμε!
