Ο μπαμπάς είναι πιο χαλαρός με τα καθημερινά...
Από την πρώτη μέρα με το μωρό της, η μαμά έχει τις κεραίες ανοικτές για τα πάντα: τη διατροφή του, τον ύπνο του, τα πρώτα του βήματα, αν κρυώνει, αν ζεσταίνεται… τα ΠΑΝΤΑ! Και μόλις αρχίσει να περπατάει, έχει στο νου της οτιδήποτε μπορεί να του συμβεί σε κάθε γωνιά του σπιτιού.
Ο μπαμπάς απ’ την άλλη, ξέρει μέσες-άκρες ότι το παιδί πρέπει να κοιμηθεί, πρέπει να φάει και δεν πρέπει να έχει πρόσβαση οπουδήποτε. Τις λεπτομέρειες τις μαθαίνει στο δρόμο.
Αλλά «τρελαίνεται» με τα απρόοπτα
Ένα πλεονέκτημα του να γνωρίζεις τα πάντα είναι ότι δεν αγχώνεσαι με πράγματα που δεν μπορούν να συμβούν και ταυτόχρονα, μπορείς ευκολότερα να εμπιστευτείς το ένστικτό σου. Αυτο κάνει η μαμά γιατί ξέρει καλά ότι δεν πρόκειται να της ξεφύγει τίποτα που έχει να κάνει με το παιδί της.
Ο μπαμπάς πάλι, όσο χαλαρός είναι με τα καθημερινά τόσο αγχώνεται όταν βλέπει ή ακούει το παιδί και δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει.
Ο μπαμπάς έχει ανοσία στην ακαταστασία...
Η μαμά ξέρει καλά ότι όσο πιο διασκεδαστικό είναι το παιχνίδι τόσο πιο μεγάλη η ακαταστασία που θα αφήσουν πίσω τους τα παιδιά. Γι’ αυτό, φροντίζει να βάζει κανόνες και όρια, σε τέτοιο βαθμό που και τα παιδιά να ευχαριστηθούν, αλλά κι εκείνη να μην πρέπει μετά να συμμαζέψει ένα χάος.
Ο μπαμπάς ξέρει κι αυτός ότι όσο πιο διασκεδαστικό είναι το παιχνίδι τόσο μεγαλύτερη η ακαταστασία, αλλά η διασκέδαση είναι το φόρτε του!
Είναι ένα μεγάλο παιδί…
Στο σπίτι κατοικούν δύο ενήλικες, ο εξής ένας: η μαμά. Όχι ότι δεν παίζει με τα παιδιά και δεν αστειεύεται με τον μπαμπά, αλλά ξέρει πότε είναι η ώρα για διασκέδαση και πότε όχι. Και φροντίζει έτσι ώστε η καθημερινότητα στο σπίτι να είναι πιο εύκολη και πιο άνετη για όλους – απαραίτητες συνθήκες για να περάσουν καλά.
Κι ο μπαμπάς είναι ενήλικας, αλλά όταν βρεθεί με τα παιδιά δεν θέλει πολύ για να ξεχάσει την ηλικία του και γίνει κι εκείνος παιδί, με ό,τι (καλό και κακό) συνεπάγεται.
Και δεν κάνει πολλές ερωτήσεις
Η μαμά έχει πάντα πλήρη γνώση του τι συμβαίνει στη ζωή των μελών της οικογένειας, ειδικά των παιδιών. Και δεν σκοπεύει να χάσει αυτό το προνόμιο μέχρι τα παιδιά να ενηλικιωθούν και να πάρουν τον δικό τους δρόμο (καμιά φορά και μετά). Ξέρει να κάνει τις σωστές ερωτήσεις και να παίρνει όλες τις απαντήσεις.
Ο μπαμπάς νομίζει ότι ξέρει τι συμβαίνει στη ζωή των μελών της οικογένειας και γι’ αυτό, σπανίως νιώθει ότι πρέπει να ρωτήσει κάτι παραπάνω.
Εκτός κι αν είσαι κορίτσι!
Κι επειδή τα ξέρει όλα, όταν τα παιδιά αρχίζουν να περνούν στην εφηβεία κι από εκεί στον δρόμο για την ενηλικίωση, η μαμά δεν εκπλήσσεται με τις μεγάλες αλλαγές και τις νέες τους επιθυμίες. Γνωρίζει ότι δεν είναι πια μικρά παιδιά και περιμένει πώς και πώς τη στιγμή που θα βγουν το πρώτο τους ραντεβού, με την ευχή της.
Αν είναι ο γιος του, ο μπαμπάς δίνει την ευχή του με ένα χτύπημα στην πλάτη. Αν είναι η κόρη του, θέλει να μάθει τα πάντα και γίνεται από ανακριτής μέχρι και στιλίστας...
