Φωτογραφία: ogdoo.gr
Η Tamburelli, είναι μία από τους πολλούς νέους γιατρούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ιταλικής κυβέρνησης για επάνδρωση των ασφυκτικά γεμάτων νοσοκομείων της χώρας. Το σύστημα υγείας της γείτονος χώρας είναι από τα πιο ανεπαρκή της Ευρώπης κι έτσι όλοι οι νέοι γιατροί, είτε έχουν ειδικευθεί στην δερματολογία είτε στη γυναικολογία, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους ασθενείς με κορονοϊό.
Όταν η Tamburelli πήγε πρώτη μέρα στη νέα της δουλειά, της ανατέθηκε ο θάλαμος πνευμονίας στον οποίο αντιμετωπίζονται περιστατικά με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα που δεν απαιτούν ακόμα εντατική θεραπεία. Μετά από τέσσερις ημέρες μεταφέρθηκε στο τμήμα νευρολογίας, το οποίο μετατράπηκε σε θάλαμο όπου οι ασθενείς με COVD-19 βρίσκονται σε λιγότερο κρίσιμη κατάσταση. «Μαθαίνω πολλά κάθε μέρα, αλλά δεν είμαι η μόνη! Ακόμη και ειδικοί με 20 χρόνια εμπειρίας μαθαίνουν. Είναι μια νέα εμπειρία για όλους », λέει. «Η νοσοκομειακή ιεραρχική δομή έχει αλλάξει ξαφνικά: τώρα είναι οι πνευμονολόγοι και οι αναισθησιολόγοι που βρίσκονται στην κορυφή.»
Παρόλο που το νοσοκομείο που εργάζεται δεν παρουσιάζει ακόμα ελλείψεις εξοπλισμού ατομικής προστασίας που παρατηρείται σε πολλές άλλες ιατρικές εγκαταστάσεις, θέτει τον εαυτό της σε καθημερινό κίνδυνο όπως και όλοι οι υπόλοιποι γιατροί. Συνολικά στην Ιταλία, έχουν νοσήσει περίπου 6.500 γιατροί και νοσηλευτές.
«Ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μολυνθώ κι εγώ», εξομολογείται η Tamburelli. «Δεν είναι εύκολο να μην ξέρεις πότε (και αν) θα ξαναδείς την οικογένεια και τους φίλους σου, αλλά γνωρίζω πως στηρίζουν την απόφασή μου και πως κάνω το σωστό.» Στο μεταξύ, μένει σε ένα ξενοδοχείο ενός πρώην συμφοιτητή της.
Η Calderone, 32 ετών, έχει πτυχίο στη βιολογία και στην ιατρική. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα προετοιμάζεται για τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πανεπιστημίου της ώστε να ειδικευτεί ως χειρουργός και εργαζόταν σε διάφορες προσωρινές δουλειές. Μόλις ξέσπασε η πανδημία, έκανε αίτηση σε κάποιο νοσοκομείο και έγινε δεκτή μέσα σε δύο μόλις ώρες!
«Δύο μέρες πριν φτάσω στο νοσοκομείο μελετούσα μανιωδώς οτιδήποτε θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο για τον κορονοϊό» δηλώνει. Σήμερα, βρίσκεται στον θάλαμο πνευμονίας - έναν από τους πιο κρίσιμους του νοσοκομείου. «Δεν μπορώ να πω ότι αισθανόμουν έτοιμη να ξεκινήσω αμέσως, αλλά από τη στιγμή που έφτασα στο νοσοκομείο δεν ένιωσα ούτε για ένα δευτερόλεπτο πως ήμουν στο λάθος μέρος» λέει η Calderone.
Δεν είναι όμως όλοι οι τελειόφοιτοι έτοιμοι για την πρώτη γραμμή. Ο Paolo Rubiolo, 26 ετών, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο μόλις την περασμένη εβδομάδα. «Δεν αισθάνομαι ότι είμαι έτοιμος να δουλέψω στα νοσοκομεία», παραδέχεται. «Νομίζω όπως θα ήμουν πιο χρήσιμος στην παροχή υπηρεσιών που έχουν διαταραχθεί εξαιτίας της έκτακτης ανάγκης, όπως η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ή η ιατρική περίθαλψη στους ηλικιωμένους που έχουν διαφορετικά προβλήματα εκτός από τον ιό» λέει.
«Είναι εύκολο να συγκρίνουμε αυτό που συμβαίνει με πόλεμο όταν μιλάμε για τάφρους και ήρωες» λέει ο 29χρονος Samin Sedghi Zadeh που τις τελευταίες εβδομάδες εργάζεται στον θάλαμο πνευμονολογίας. «Ωστόσο, δεν μου αρέσει αυτή η σύγκριση. Ο πόλεμος είναι κάτι που προκαλούμε εμείς οι ίδιοι, ενώ αυτό που βιώνουμε είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί, από κοινού».
Ο Sedghi Zadeh γεννήθηκε στην Ιταλία από Ιρανούς γονείς και πήρε το πτυχίο του στο Τορίνο πριν από ενάμιση έτος. Μέχρι την έναρξη της κρίσης, εργάστηκε ως γιατρός σε εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου. Τώρα όμως, όπως λέει ο ίδιος, έχει την ευκαιρία να εργαστεί στο νοσοκομείο και να φανεί χρήσιμος στο σύστημα δημόσιας υγείας και τους συνανθρώπους του.
Οι τρεις νέοι γιατροί, ο Sedghi Zadeh, ο Tamburelli και η Calderone, έχουν σύμβαση εργασίας μόνο για έναν μήνα. Όλοι όμως πιστεύουν ότι η σύμβασή τους θα ανανεωθεί τουλάχιστον μέχρι το τέλος της έκτακτης ανάγκης. Δεν ξέρουν τι τους επιφυλάσσει η συνέχεια, αλλά και οι τρεις είναι έτοιμοι να πάνε όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.
«Η εμπειρία που αποκτάς εδώ θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη και σε άλλα μέρη της Ιταλίας ή του κόσμο και όλοι είμαστε διατεθειμένοι να την μοιραστούμε όπου χρειαστεί» λέει ο Sedghi Zadeh. «Όταν είσαι γιατρός, δεν είσαι Ιταλός, Γάλλος ή Έλληνας γιατρός. Είσαι απλά γιατρός και πηγαίνεις όπου σε χρειάζονται».
Πηγή: Times.com
