Μας αντιμετωπίζουν ακόμη σαν παιδιά
Μπορεί να τα έχουμε καταφέρει μια χαρά και φροντίζουμε πλέον, όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τον σύζυγο και τα παιδιά μας, αλλά για ‘κείνες δεν είμαστε παρά το μικρό τους κοριτσάκι που ακόμη δεν έχει μάθει τη ζωή και τις κακοτοπιές της. Έτσι, δεν χάνουν ευκαιρία να μας υποδείξουν πώς γίνεται το κάθε τι μέσα στο σπίτι, να μας υπενθυμίσουν τι πρέπει να προσέχουμε με τα παιδιά και να μας προειδοποιήσουν γι’ αυτό που θα συμβεί αν δεν ακολουθήσουμε τις συμβουλές τους.
Έχουν κάτι να πουν για κάθε επιλογή μας
Υπήρξε μια εποχή στη ζωή μας που οι μαμάδες μας ήταν πανταχού παρούσες και δεν άφηναν τίποτα να πέσει κάτω. Κι είναι αλήθεια ότι, μ’ αυτόν τον τρόπο, ίσως και να μας γλίτωσαν από πολλές κακές επιλογές, απόρροια της απειρίας και του νεανικού ενθουσιασμού μας. Τώρα, όμως, που μεγαλώσαμε και γίναμε κι εμείς μαμάδες, δεν χρειαζόμαστε τη μάνα μας να μας επιτηρεί και να διπλοτσεκάρει τις αποφάσεις και τις επιλογές μας. Έλα, όμως, που δεν είναι και τόσο εύκολο να σταματήσεις να σκέφτεσαι σαν μάνα...
Μιλούν άσχημα για τους συγγενείς του συντρόφου μας
Εντάξει, εδώ έχουμε θέματα με τους δικούς μας συγγενείς, είναι δυνατόν να μην είχαμε με τους συγγενείς του συντρόφου μας; Είναι μια πραγματικότητα, όμως, που τη δέχόμαστε, την αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και δεν την αφήνουμε να εξελιχθεί σε μόνιμο σημείο τριβής μέσα στο σπιτικό μας. Οι μαμάδες μας, βέβαια, που έχουν ανεχτεί διάφορα στην εποχή τους και δεν θέλουν να τα περάσουμε κι εμείς, το παίρνουν καμιά φορά λίγο πιο προσωπικά απ’ ότι χρειάζεται και, άθελά τους, ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Έχουν θέματα υγείας και αρνούνται να κοιταχτούν
Στα χρόνια που μεγαλώναμε, οι μαμάδες μας έμοιαζαν με όντα παντοδύναμα που δεν αρρώσταιναν ποτέ και δεν σταματούσαν να ασχολούνται με δουλειές που απαιτούν αληθινό κόπο. Τώρα που τα χρόνια πέρασαν αντιλαμβανόμαστε κι εμείς και εκείνες ότι δεν είναι άτρωτες – δεν ήταν ποτέ – και πρέπει να προσέχουν τον εαυτό τους και την υγεία τους. Για κάποιες, όμως, δεν είναι εύκολο να το αποδεχτούν κι έτσι αποφεύγουν συστηματικά τον γιατρό και υποβαθμίζουν τα συμπτώματά τους για να «μην μας ανησυχήσουν».
Μας συγκρίνουν με μια ωραιοποιημένη εκδοχή του εαυτού τους ως μαμάδες
Κακά τα ψέματα, οι μαμάδες μας ήταν υπέροχες και τις ευχαριστούμε γι’ αυτό, αλλά τα είχαν και τα στραβά τους. Και μπορεί τότε να μην τα βλέπαμε, αλλά τώρα πια, που είμαστε στη θέση τους, μπορούμε να τα διακρίνουμε πολύ καλύτερα. Οπότε, για να μη συγχιζόμαστε άδικα, καλό είναι να κλείνουμε τ’ αυτιά μας όποτε θυμόμαστε τα παλιά κι αρχίζουν να μας συγκρίνουν, όχι με τις ίδιες, αλλά με την ωραιοποιημένη εκδοχή τους, η οποία περιλαμβάνει απκλειστικά τις… μεγαλύτερες επιτυχίες τους.
