«Έχει περάσει πολύς καιρός απ’ το πρώτο ραντεβού και το πρώτο μας φιλί. Για την ακρίβεια, χρόνια. Μπορεί να μην θυμάμαι τι φορούσα ή ποιο ήταν το μαγαζί που βρισκόμασταν, όμως, δεν θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση που άφησε μέσα μου εκείνη η βραδιά.
Ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγεται και τους παλμούς της καρδιάς μου να ανεβαίνουν. Όταν με γύρισες στο σπίτι μου και έμεινα μόνη με τις σκέψεις μου, θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου: αυτόν τον άνθρωπο τον θέλω στην ζωή μου!
Και έτσι μπήκες, και έμεινες…Και από τον έρωτα και το πάθος περάσαμε σ’ ένα άλλο πιο δυνατό συναίσθημα, αυτό της αγάπης. Δεν λέμε ‘’σ’’ αγαπώ’’ ο ένας στον άλλον όπως λέγαμε τον πρώτο καιρό, όμως, το νιώθω καθημερινά.
Το αισθάνομαι το πρωί που σηκωνόμαστε και πίνουμε έναν γρήγορο καφέ στον πάγκο της κουζίνας, λίγο πριν ξυπνήσουν τα παιδιά. Όταν μου τηλεφωνείς τα μεσημέρια για να δεις πως είναι η μέρα μου. Όταν αγκαλιάζεις τα παιδιά μας και μου ρίχνεις ένα βλέμμα γεμάτο τρυφερότητα. Αλήθεια, το νιώθω!
Μπορεί ο ενθουσιασμός που κάποτε μοιραζόμασταν να έχει φύγει, αλλά σ’ αγαπάω το ίδιο όπως πρώτα-ή, μάλλον, περισσότερο. Και όσο περνάει ο καιρός αυτή η αγάπη γίνεται πιο δυνατή και πιο ουσιαστική.
Είμαι τυχερή που σε γνώρισα και σ΄ αγάπησα. Δεν στο έχω πει, αλλά καμιά φορά, όταν δεν με κοιτάζεις και είσαι χαμένος στις σκέψεις σου, αισθάνομαι εκείνες τις πεταλούδες να επιστρέφουν στην κοιλιά μου.
Άραγε εσύ νιώθεις το ίδιο; Όταν με κοιτάζεις, βλέπεις ακόμα εκείνο το κορίτσι που ερωτεύτηκες;
Φυσικά και η σχέση μας έχει και τις δυσκολίες της. Αρκετές φορές πληγωθήκαμε και απογοητευτήκαμε. Ωστόσο, μέσα από αυτές μάθαμε να συγχωρούμε, να αποδεχόμαστε τα ελαττώματα ο ένας του άλλου και να μην εγκαταλείπουμε.
Οτιδήποτε και αν συμβαίνει γύρω μας, εμείς βρισκόμαστε στην ίδια ομάδα και όχι σε αντίπαλα στρατόπεδα. Στις καλές και τις άσχημες στιγμές, συμπορευόμαστε προστατεύοντας το ΄΄εμείς’’ που με τόσο κόπο χτίσαμε.
Θέλω να ξέρεις ότι το μεγαλύτερο ‘’σ' αγαπώ’’ το είπα και θα το λέω σε σένα. Γι΄ αυτό και δεν φοβάμαι για όσα έρχονται. Είσαι δίπλα μου σε κάθε μου βήμα και σε ευχαριστώ. Και όχι μόνο σήμερα, αλλά πάντα.
Σήμερα ήθελα απλώς να στο υπενθυμίσω.»
