Συμβιβάζεσαι με το γεγονός ότι τίποτε δεν θα γίνεται τέλεια
Το τέλειο δεν υπάρχει και κακώς το κυνηγάμε με τόση μανία! Προσπαθούμε να λειτουργούν όλα ρολόι, το σπίτι να είναι πάντα πεντακάθαρο, τα παιδιά τέλεια διαβασμένα, το φαγητό τους πάντα υγιεινό και θρεπτικό, να προλαβαίνουμε τα πάντα στην ώρα τους, να είμαστε συνέχεια δίπλα στα παιδιά μας και να μην κάνουμε ποτέ λάθη. Αυτό, όμως, όχι μόνο είναι ανέφικτο αλλά μας προκαλεί άγχος και συναισθήματα ματαίωσης όταν δεν τα καταφέρνουμε. Νιώθουμε αποτυχημένες και άχρηστες, ενώ στο τέλος της ημέρας μας τρώνε οι τύψεις που δεν μπορέσαμε να τα έχουμε όλα στην εντέλεια.
Όταν έχεις πολλά παιδιά, όμως, συμβιβάζεσαι νωρίς με την ιδέα πως το τέλειο δεν υπάρχει. Κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς χωρίς να βασανίζεσαι από τύψεις και ενοχές όταν τα πράγματα παρεκκλίνουν από το πρόγραμμά σου. Αυτό που σε νοιάζει κυρίως είναι να γίνουν τα βασικά ώστε να είναι τα παιδιά χαρούμενα, υγιή και χορτασμένα! Αυτό είναι υπεραρκετό για να σημειώσεις ένα θετικό πρόσημο στη μέρα σου. Αποχαιρετάς το αίσθημα της ματαιότητας και αισθάνεσαι ικανοποιημένος και γεμάτος.
Παίρνεις απόφαση πως το πρόγραμμα υπάρχει για να χαλάει
Έχεις δύο παιδιά και προγραμματίζεις χειμερινές διακοπές στο Πήλιο. Λίγες ώρες πριν την αναχώρηση, το ένα σου παιδί παίζει με τη βαλίτσα και την σπάει, ενώ το άλλο ανεβάζει υψηλό πυρετό. Το πρόγραμμα που έφτιαχνες με επιμέλεια από πέρυσι τα Χριστούγεννα, καταστρέφεται μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Η δυστυχία και η απελπισία σε κατακλύζουν και δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς την κατάσταση.
Όταν, όμως, έχεις πολλά παιδιά, δεν καταστρέφονται μόνο οι χειμερινές οικογενειακές διακοπές που σχεδίαζες, αλλά όλα τα καθημερινά σχέδια που κάνεις! Τα παιδιά είναι απρόβλεπτα και ο πολύτεκνος γονέας το παίρνει απόφαση πως το πρόγραμμα υπάρχει όχι για να τηρηθεί, αλλά για να παρέχει μια στοιχειώδη κατεύθυνση και καθοδήγηση. Έτσι, λοιπόν, κάθε φορά που ματαιώνονται τα σχέδια του ούτε στεναχωριέται, ούτε απογοητεύεται. Απλά νιώθει το ίδιο ευτυχισμένος με πριν…
Επιλέγεις ενστικτωδώς τον πιο εύκολο και πρακτικό τρόπο
Όταν διανύεις έναν δρόμο με λίγα εμπόδια, έχεις το χρόνο να σταματήσεις, να σκεφτείς τον τρόπο που θα τα προσπεράσεις και καταστρώσεις το σχέδιό σου το οποίο μπορεί να μην είναι το αυτονόητο (και το πιο απλό) αλλά κάτι σύνθετο που θα σε βοηθήσει μακροπρόθεσμα και στα επόμενα εμπόδια που θα συναντήσεις. Η στρατηγική σου, λοιπόν, χρειάζεται πολύ χρόνο ενώ αν αποτύχει νιώθεις πως σπατάλησες την ενέργειά σου σε κάτι άχρηστο. Η πρακτικότητα δεν έχει γίνει ακόμα προτεραιότητα ενώ συχνά, εμείς οι γονείς, πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.
Αντίθετα, όταν τα εμπόδια στο δρόμο σου είναι πολλά και καθημερινά, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να εφαρμόσεις τις πιο απλές και πρακτικές λύσεις ώστε να κρατήσεις την ενέργειά σου για την επόμενη μέρα. Αυτό ακριβώς κάνουν οι πολύτεκνοι γονείς και, απ’ ότι φαίνεται, αποδίδει καλύτερα!
Το μεγαλύτερο βοηθά το μικρότερο…
Σε μια πολύτεκνη οικογένεια τα παιδιά αυτονομούνται γρηγορότερα ενώ το ένα βοηθά το άλλο. Οι γονείς ασχολούνται με τα πρακτικά θέματα που χρειάζεται να διευθετηθούν, και τα παιδιά, που κατανοούν τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις της μαμάς και του μπαμπά, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους από νωρίς. Το καθένα είναι υπεύθυνο για τον εαυτό του, ενώ το μεγαλύτερο βοηθά και καθοδηγεί το μικρότερο, κάτι που κάνει τους γονείς να νιώθουν πιο ξεκούραστοι αλλά και πιο περήφανοι!
Ζεις σε ένα σπίτι γεμάτο γέλια και φωνές
Μπορεί κάποιες στιγμές να αναζητάς ηρεμία και ησυχία, όμως είναι γεγονός πως, ένα σπίτι γεμάτο φωνές, γέλια και πειράγματα, σε βοηθούν να είσαι καλά. Η ζωντάνια και η χαρά των μικρών παιδιών σε παρασύρουν ακόμα και τις μέρες που όλα πάνε στραβά, και δύσκολα σε παίρνει από κάτω. Ξέρεις πως, ό,τι κι αν συμβεί, η αγκαλιά των παιδιών σου θα είναι πάντα διαθέσιμη για να ξαναχαμογελάεις. Και, όσο πιο πολλά παιδιά έχεις, τόσες περισσότερες αγκαλιές θα είναι ανοιχτές για σένα!
