Κάπου ανάμεσα, όμως, στο ευρύ φάσμα μεταξύ απόλυτου καλού και απόλυτου κακού, μητρότητα είναι:
Να νοσταλγείς το πριν, να απολαμβάνεις το τώρα και να ανυπομονείς για το μετά
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις όταν γίνεσαι μητέρα, από τη σύλληψη ακόμη, είναι αρκετές για να σε κάνουν να αναπολείς τον καιρό που ήσουν ελεύθερη από τέτοια βάρη και δεν είχες την ευθύνη κανενός. Την πρώτη φορά μάλιστα, νιώθεις να πλέεις σε αχαρτογράφητα νερά και νοσταλγείς συχνά-πυκνά την περίοδο που ένιωθες πως έχεις τον έλεγχο στα χέρια σου.
Τώρα, όμως, έχεις στα χέρια σου έναν άνθρωπο που δημιούργησες εσύ μαζί με τον σύντροφό σου και κάθε μέρα που περνά είναι γεμάτη με απολαυστικές εκπλήξεις: το πρώτο του χαμόγελο, η πρώτη του στριγγλιά, το πρώτο χτύπημα του χεριού στο τραπεζάκι. Και μαζί, όλα εκείνα που δεν έχεις δει ακόμη και ανυπομονείς να δεις.
Και που, όταν έρθουν, απαλύνουν κάθε πόνο, διώχνουν κάθε κούραση και σβήνουν κάθε νοσταλγική αναφορά στο ξέγνοιαστο παρελθόν.
Να τρελαίνεσαι τη μια στιγμή και να γεμίζεις γαλήνη την επόμενη
Όταν γίνεσαι μαμά κι έχεις ένα, δύο ή περισσότερα «τερατάκια» να ζητούν την προσοχή και να χρειάζονται τη φροντίδα σου ταυτόχρονα, δεν είναι εύκολο να χαλαρώσεις και, πραγματικά, ξεχνάς τι σημαίνει ηρεμία. Διαρκώς τρέχεις να προλάβεις κάτι και εκεί που νομίζεις ότι έχεις βάλει τα πράγματα σε τάξη, κάποιο ζιζάνιο κάνει κάτι που δεν είχες καν φανταστεί και σε βγάζει εκτός εαυτού.
Και όμως, εκεί που νομίζεις ότι χάνεις το μυαλό σου γίνεται κάτι μοναδικό και βιώνεις μια στιγμή απόλυτης γαλήνης που τη νιώθεις σα να ‘ναι αιώνας. Μπορεί να είναι ένα γέλιο ή μια αγκαλιά απ’ το μικρό σου, μια καινούργια λεξούλα του ή, απλώς, η εικόνα του όταν κοιμάται στον καναπέ εξαντλημένο απ’ τις σκανταλιές που σε τρέλαναν μόλις πριν.
Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ανακτάς «μαγικά» τις δυνάμεις σου και συνεχίζεις σα μια κανονική σούπερ μαμά.
Να βιάζεσαι και, ταυτόχρονα, να θες ο χρόνος να παγώσει
Το καθημερινό πρόγραμμα είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος εάν είσαι μαμά – εργαζόμενη ή μη – και κάθε απόκλιση από αυτό, μπορεί να κάνει τη ζωή σου άνω-κάτω. Κάθε ώρα της ημέρας, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν και για να γίνουν σωστά και στο χρόνο τους, το μυαλό σου τρέχει πάντα στο επόμενο.
Την ίδια στιγμή, κάθε τι που κάνεις με το παιδί είναι μοναδικό και σου δίνει ακόμη μία ευκαιρία να είσαι η μαμά του. Την ώρα, λοιπόν, που τρώτε, όταν κάνετε μπάνιο ή όταν παίζετε στο σαλόνι κατάκοποι και οι δύο από την δραστηριότητα της ημέρας το τελευταίο πράγμα που θέλεις είναι να σβήσεις την «αγγαρεία» από τη λίστα για να πας στην επόμενη.
Θέλεις, αν γίνεται, να παγώσει ο χρόνος και να απολαύσεις όσο γίνεται πιο πολύ αυτές τις μαγικές στιγμές.
Να μεγαλώνεις έναν νέο άνθρωπο και μαζί να ωριμάζεις κι εσύ
Όταν, από τη μια μέρα στην άλλη, έχεις την ευθύνη ενός μικρού ανθρώπου, το βάρος μπορεί να γίνει αβάσταχτο και να λυγίσεις. Πρέπει να είσαι εκεί για να καλύψεις κάθε ανάγκη του, να προλαβαίνεις κάθε κακό που θα μπορούσε να του συμβεί και να προετοιμάζεσαι για κάθε στάδιο της ζωής του και ότι δυσκολία περιλαμβάνει αυτό.
Κάπως έτσι, όμως, γίνεσαι κι εσύ πιο υπεύθυνη και πιο σοφή, μαθαίνεις να εκτιμάς τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, να δίνεις ανιδιοτελώς και να αγαπάς τους ανθρώπους χωρίς να περιμένεις κάτι από αυτούς. Είναι μια διαδικασία που, αν αφεθείς σ’ αυτήν, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, σύντροφο, γονιό, αλλά και παιδί για τους δικούς σου γονείς.
Μαζί με τα παιδιά σου ωριμάζεις κι εσύ κι αυτό είναι κάτι που μόνο η μητρότητα μπορεί να το πετύχει χωρίς να το καταλάβεις, σαν παιδικό δοντάκι που πέφτει.
Να πλημμυρίζεις με συναισθήματα και να περνάς, σε μια στιγμή, από τη χαρά στη θλίψη
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για πολύ καιρό μετά, το σώμα σου περνά από διάφορα στάδια που επηρεάζουν όχι μόνο την λειτουργία του, αλλά και την ψυχολογία σου. Είναι απολύτως φυσιολογικό να κλαις από χαρά τη μια στιγμή και την άλλη από απελπισία, να βλέπεις το μέλλον πότε με αισιοδοξία και πότε κατάμαυρο.
Η μητρότητα είναι μια πλούσια και πολυδιάστατη εμπειρία, γεμάτη από στιγμές και συναισθήματα που δεν μπορείς να ονομάσεις ούτε να ελέγξεις. Με λίγα λόγια, αλλοτε είναι χείμαρρος που σε παρασέρνει, και άλλοτε η πιο ήρεμη και απάνεμη θάλασσα του κόσμου.
Ποτέ όμως δεν είναι ένα μόνο από αυτά. Ποτέ δεν είναι μόνο «μαγεία» ή μόνο «κατάθλιψη». Είναι πολλά περισσότερα και είναι μια υπέροχη, μοναδική εμπειρία. Είναι η ζωή σου.
