«Ένα από τα μεγαλύτερα άγχη των μαμάδων είναι πώς θα προσαρμοστεί το παιδί τους στον παιδικό σταθμό. Μην γελιόμαστε! Δύσκολα ένα τετράχρονο θα κάτσει ήσυχο και ακίνητο σε μια τάξη, όταν με το ζόρι κάθεται σε μια μεριά στο σπίτι του. Από την άλλη όμως έχετε γνωρίσει παιδί σε αυτή την ηλικία που να μην είναι υπερκινητικό;
Τότε τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους και ένας τρόπος για να το πετύχουν είναι μέσα από τη σωματική δραστηριότητα. Το να αναγκάζεις ένα νήπιο να μείνει ακίνητο για αρκετές ώρες είναι μάταιο. Παρόλο που όσοι ερχόμαστε σε επαφή με μικρά παιδιά το γνωρίζουμε, αρκετά σχολεία εφαρμόζουν μέχρι και τιμωρίες.
Κάποιες φορές πραγματικά αναρωτιέμαι ποιος αποφάσισε ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν όταν είναι καθιστά! Πλέον έχουμε μια πληθώρα επιστημονικών πληροφοριών που δείχνουν πόσο σαφής είναι η σχέση μεταξύ κίνησης και μάθησης. Σε μια πρόσφατη μελέτη μάλιστα, βρέθηκε ότι η αντίληψη, η μνήμη και η προσοχή σχετίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό με την κινητική ανάπτυξη των παιδιών.
Υπάρχουν πολλά παιχνίδια προσχολικής ηλικίας που εκτός από το να διασκεδάζουν τα νήπια αποτελούν και σημαντικό εκπαιδευτικό εργαλείο για την νοητική και κινητική τους ανάπτυξη. Τα τουβλάκια για παράδειγμα στην ουσία όχι μόνο εξασκούν την νοητική αντίληψη των παιδιών, αλλά και την κινητική. Μέσα από τέτοιες δραστηριότητες το παιχνίδι και η μάθηση γίνονται ένα.
Εκτός, όμως, από την μάθηση είναι κουραστικό να κάθονται για ώρες σε μια θέση και να είναι υποχρεωμένα να κάνουν και ησυχία. Σκεφτείτε πώς εμείς οι ενήλικες δυσκολευόμαστε όταν καθόμαστε πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή ή στο γραφείο μας. Έπειτα από λίγη ώρα έχουμε την ανάγκη να σηκωθούμε για να ξεπιαστούμε και να χαλαρώσουμε. Πώς, λοιπόν, περιμένουμε από τα παιδιά μας να κάθονται ακίνητα;[…]Η σωματική άσκηση για τα παιδιά ανά τακτά χρονικά διαστήματα τους δίνει την ευκαιρία την ευκαιρία να ‘’ξεσκάσουν’’ και να ανακαλύψουν καινούρια πράγματα.
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Pediatrics το 2017, η σωματική άσκηση αυξάνει την παραγωγικότητα των μαθητών. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν παιδιά ηλικίας 4 έως 13 ετών και ανακάλυψαν με ενδιαφέρον ότι τα πιο υπερκινητικά νήπια έχουν καλύτερες επιδόσεις σε θετικές επιστήμες όπως τα μαθηματικά.
Πρέπει να σταματήσουμε να έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Δεν είναι ότι δεν θέλουν να κάτσουν ήσυχα, απλά δεν μπορούν. Καλό είναι κάποια στιγμή ορισμένοι παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους.
Θα βοηθήσει επίσης με θέματα συμπεριφοράς στην τάξη, γιατί αν τα παιδιά μπορούν να κινηθούν ελεύθερα δεν θα καταπιέζονται ούτε θα συσσωρεύουν παραπάνω ενέργεια, την οποία αναγκαστικά θα εκτονώνουν στο σπίτι τους. Δεν μπορώ να μετρήσω πόσες φορές ο 4χρονος γιος μου γύρισε στο σπίτι και δεν μπορούσα να τον ηρεμήσω. Είχε απίστευτη ενέργεια μέσα του και δεν μπορούσε να ησυχάσει με τίποτα.
Φυσικά και οι δάσκαλοι δεν φταίνε σε αυτό το κομμάτι γιατί είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν πιστά ένα σύστημα με συγκεκριμένες ώρες και δραστηριότητες, έτσι ώστε να μπορούν τα παιδιά να ανταποκριθούν αργότερα στα ακαδημαϊκές απαιτήσεις. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς ως γονείς είναι να μην κατηγορούμε αυτήν την υπερδραστήρια φύση τους. Αντίθετα οφείλουμε να την ενθαρρύνουμε!»
Πηγή: scarymommy.com
