Οι περισσότεροι γονείς ξεχνάμε να αφήσουμε τα παιδιά μας να είναι παιδιά. Να παίζουν, να πλάθουν ιστορίες, να φαντάζονται, να ονειρεύονται… Να ξαπλώνουν στο γρασίδι και να κοιτούν τα σύννεφα γράφοντας τις δικές τους ιστορίες για το μέλλον. Γιατί τα όνειρα είναι ο προθάλαμος μίας ευτυχισμένης και επιτυχημένης ζωής.
Τα όνειρα θέτουν στόχους
Τίποτα δεν συμβαίνει εάν πρώτα δεν ονειρευτούμε. Τα όνειρα ισοδυναμούν με τις βαθύτερες επιθυμίες μας, με όλα αυτά που θέλουμε και νιώθουμε πως μας ταιριάζουν. Όνειρο είναι εκείνο που όταν το σκεφτόμαστε μας κάνει να χαμογελάμε. Είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος μας, ο ένας και μοναδικός σκοπός που μας χαρίζει δύναμη και αισιοδοξία.
Αφήνοντας τα παιδιά να ονειρεύονται, τους αφήνουμε το περιθώριο να συνθέτουν τη ζωή όπως τη θέλουν. Να βάζουν τις νότες και τις παύσεις στο πεντάγραμμο κι η μελωδία που προκύπτει να είναι αυτή που αγαπούν. Κάποιες φορές, ίσως ακούγεται παράφωνη στ’ αυτιά μας, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εάν τους αλλάξουμε τη σύνθεση, εάν παρέμβουμε στο όνειρό τους, θα χάσουνε τον στόχο τους - το κίνητρο που θα τα πάει μπροστά.
Οι στόχοι γίνονται προσπάθεια
Το όνειρο γίνεται στόχος όταν προσπαθούμε να το πραγματοποιήσουμε. Μόνο τότε η προσπάθεια, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν είναι επώδυνη αλλά λυτρωτική. Μας δίνει κίνητρο να σηκωνόμαστε απ’ το κρεβάτι το πρωί, να μην το βάζουμε ποτέ κάτω και να παλεύουμε μέχρι το τέλος με αισιοδοξία και χαρά. Μας δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε παρά τις δυσκολίες ή τα πισωγυρίσματα.
Τα όνειρα των παιδιών μας, όταν είναι δικά τους και όχι οι κρυφές δικές μας επιθυμίες, είναι κομμάτι της ζωής τους. Οι νίκες τους, οι ήττες τους και οι αμέτρητες επιλογές που θα κληθούν να πάρουν, είναι ο δρόμος που θα τα οδηγήσει σταδιακά στον στόχο τους. «Αυτός δεν χρειάζεται όπιο. Έχει το χάρισμα της ονειροπόλησης» έλεγε η Αναΐς Νιν και τελικά, το μυστικό για να είναι δραστήρια και νηφάλια τα παιδιά είναι να μάθουν να ονειρεύονται, να έχουν στόχους για να μην χαθούν.
Η προσπάθεια γίνεται χαρά, ακόμα κι αν το όνειρο είναι ανέφικτο
Άραγε υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την πραγματοποίηση των ονείρων μας; Κι όμως, υπάρχει. Η ευτυχία της διαδρομής, της καθημερινής προσπάθειας μέχρι ο στόχος να επιτευχθεί. Η Ιθάκη μας είναι τα εμπόδια και η προσπέλασή τους και όχι το ίδιο το νησί. Αφήστε τα παιδιά να ονειρεύονται, να βλέπουν τον εαυτό τους όπως επιθυμούν και να δώστε τους την ευκαιρία να ζουν ευτυχισμένα ακόμα κι όταν όλα θα έρχονται ανάποδα. Εξάλλου, η απογοήτευση δεν σε γονατίζει εύκολα εάν έχεις όραμα και πίστη. Απλά σηκώνεσαι και συνεχίζεις σταθερά το δρόμο σου μέχρι η ζωή να γράψει «ΤΕΛΟΣ». Μα τότε, θα είσαι τόσο ευτυχής, τόσο ικανοποιημένος για όσα πέτυχες και για όσα χάρηκες, που θα σκεφτείς πως ναι, άξιζε που έζησα. Που έζησα όπως ήθελα εγώ. Που έζησα όπως ονειρεύτηκα εγώ, και όχι όπως ονειρεύτηκαν οι γονείς μου να ζήσω.
