Η βδέλλα
Το έχουμε δει και ακούσει πολλές φορές… το ζευγάρι σιαμαία εντοπίζεται σε κάθε παρέα. Μόνο που αυτή τη φορά γίνεται καταναγκαστικά και όχι επί ίσοις όροις. Ναι κυρίες μου, μιλάμε για τη γυναίκα βδέλλα, ξέρετε ποια λέω, αυτή που μας χαλάει το όνομα και μας θέλει κολλημένες πάνω στον σύντροφό μας. Είναι εκείνη που αν δεν καταφέρει να οικειοποιηθεί τα «θέλω» και τα χόμπι του άλλου, θα κατεβάσει μούτρα, θα επικαλεστεί τη μοναξιά της και την αδιαφορία του, μέχρι να τον εξαναγκάσει να κάτσουν να κοιτιούνται στο τραπέζι της κουζίνας. Θαρρούμε ότι δεν είναι θέμα ζήλειας, παρά ανασφάλειας και λανθασμένης εντύπωσης ότι έτσι κάνουν τα ζευγάρια. Γι’ αυτό και όταν «επιτρέπεις» αγορίστικες εξόδους, να ξέρεις, ότι όχι μόνο το αναγνωρίζει, αλλά σε εξυμνεί κιόλας.
Η εξώλης και προώλης
Είναι η «κιουρία» που κάνει τις τρίχες της κεφαλής μας να σηκωθούν όρθιες, είναι η επιλογή του συντρόφου μας που ακόμα φυσάμε και δεν κρυώνει, είναι αυτή που λίγο, όσο πατάει η γάτα θα ζηλέψουμε και δεν θα το παραδεχτούμε ποτέ. Την έχουμε στο μυαλό μας ως γυναίκα με ταπεραμέντο femme fatale που με το σχιστομάτικο λάγνο βλέμμα της «σκοτώνει» και αρσενικό γάτο. Αυτή η γυναίκα ήταν κατά βάση, το εκτός κυβικών ρομάτζο του συντρόφου μας και μπήκε στο βιογραφικό του μόνο και μόνο για να υπάρξει. Εγωκεντρική, η νέμεσις του γυναικείου πληθυσμού και….όμορφη(μην αφρίζετε παρακαλώ!) έπαιζε με τους πάντες γύρω της, ήξερε να χρησιμοποιεί τα «όπλα» της και ναι, πιθανόν να τον είχε φτάσει στην παράνοια, με αποτέλεσμα να ελέγχει συνεχώς το κεφάλι του για κέρατο.
Η (κακομαθημένη) πριγκίπισσα Σίσι
Ο τύπος γυναίκας που σε εκνεύριζε από τα σχολικά σου χρόνια και που ακόμα λατρεύεις να αντιπαθείς. (Υπερ)ευαίσθητη σαν φθινοπωρινό πλατανόφυλλο, με τσιριχτή φωνή και γουρλωτά μάτια ξέρει μόνο ένα πράγμα…να ζητάει και να παίρνει. Και εντάξει, μπορεί να υπερβάλλουμε λίγο στην περιγραφή της για να χαριτολογήσουμε, όμως, η συμπεριφορά της είναι αυτής της κακομαθημένης και του άντρα-θέλω-τώρα-τόνε- θέλω τύπισσας. Προφανώς και ο άντρας σου ξεγελάστηκε με τις ψευτογλυκουλινιές της και δεν αναγνώρισε αμέσως, την κρυμμένη μαινάδα που έβγαινε στην επιφάνεια μόλις δεν γινόταν το δικό της. Ζούσε και πιθανόν ζει ακόμα στη δική της ροζ τσικλόφουσκα, ψάχνοντας να βρει τον μπαμπά της σε κάθε άντρα που γνωρίζει και ας το παραδεχτούμε… σε κάνει να νιώθεις ανώτερη, καθώς μπορείς να χτυπάς τη δυναμική σου προσωπικότητα στον άντρα σου, όταν σε εκνευρίζει.
Η Miss Γκρίνια
Αν υπήρχε βραβείο θα το είχε κερδίσει, αν υπήρχε ρεκόρ Γκίνες να ξεπεράσει θα το είχε κάνει με ευκολία. Ο σύντροφός σου πιθανόν να έχει παραδεχτεί ότι «ε, μωρέ ήταν λίγο γκρινιάρα», αλλά εσύ ξέρεις-μετά από τόσα χρόνια- ότι αυτό που πραγματικά εννοεί είναι «θεέ μου, ήταν τόσο πρήξω!» Και μπορεί τώρα, να κρυφογελάς και να ψιλοχαίρεσαι με τα βασανιστήρια που έχει περάσει, αλλά να σου θυμίσω λίγο, ότι στην αρχή εσύ ήσουν που πλήρωσες τα σπασμένα; Με φράσεις τύπου «τώρα γιατί γκρινιάζεις;» και ας μην γκρίνιαζες, ή «αφού στο έχω πει, δεν μπορώ τη μουρμούρα» και ας είχες κάνει μόνο τον πρόλογο. Αυτή η γυναίκα σου στέρησε το δικαίωμα στο παράπονο και αυτός είναι αρκετός λόγος για να ενωθούμε όλες οι παθούσες και να την αντιπαθούμε. Βέβαια, με τον καιρό βρίσκουμε τον τρόπο και χάρη σε αυτήν ο άντρας μαθαίνει τη διαφορά μεταξύ «παραπονιέμαι» και «γκρινιάζω».
Η ζηλιάρα
Κρυμμένη με βεντάλια και ύφος ψυχοπαθή πίσω από το όνομα της αγάπης, έχουμε την κυρία ζηλεύω-ζηλεύω εσένα που αγαπάω και λατρεύω. Περνάει «δημιουργικά» τον χρόνο της, μασουλώντας τον δείκτη της και πλάθοντας σενάρια για συνωμοσίες και προδοσίες που θα ζήλευε κάθε δημιουργός σαπουνόπερας. Δεν έχει σημασία αν υπήρχε αφορμή, φρόντιζε να κάνει τη ζωή του άλλου πατίνι πολλών ταχυτήτων με τις εμμονές και τις υστερίες της. Ήταν ο δυνάστης σε αυτή την σχέση και ο λόγος που μερικές φορές ο άντρας σου γίνεται καχύποπτος με τους γύρω του (εμ, τόση πλύση εγκεφάλου). Είναι από τις πιο τοξικές σχέσεις που πιθανόν να είχε και η ψυχολογική κούραση που του προξένησε ήταν τόσο μεγάλη που πέρασε αρκετός καιρός, μέχρι να ορθοποδήσει. Και μετά ήρθες εσύ και του έδειξες ότι για όλα υπάρχει μέτρο!
Και τώρα, ας βαρέσουν τα τύμπανα του θριάμβου, γιατί μετά από όλο αυτό συρφετό ήρθες εσύ… η μία και μοναδική! Ας αφήσουμε, λοιπόν, για λίγο τα φτυάρια και τις κακιούλες και ας σκεφτούμε ότι ο καθένας μας κάνει την προσωπική του διαδρομή στις σχέσεις του και… μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια, κάτι έμαθαν και από αυτές για να εκτιμήσουν εμάς.
