Πριν κρίνεις τις άλλες μαμάδες, διάβασε αυτή την ιστορία

Πριν κρίνεις τις άλλες μαμάδες, διάβασε αυτή την ιστορία

Η Αυστραλή  blogger και μαμά Constance Hall, έχει βρεθεί και στις δύο θέσεις: και στου κριτή και στου κρινόμενου. Την προηγούμενη εβδομάδα, μοιράστηκε με το διαδικτυακό κοινό μια απλή ιστορία, που σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση πολλών μαμάδων, που, αγχωμένες για το αν και το κατά πόσο ανταποκρίνονται στους πολλαπλούς τους ρόλους, συγκρίνονται, κατακρίνουν, συμπεραίνουν και μετρούν.

«Ήταν κι αυτή η γυναίκα στον σταθμό των παιδιών κάθε μέρα…

Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε… Οδηγούσε ένα καλό αυτοκίνητο, κρατούσε ψηλά το κεφάλι της και τα μαλλιά της ήταν πάντα περιποιημένα.

Μιλούσε με πολύ τονισμένη προφορά, φορούσε ωραία (κι όχι λεκιασμένα) ρούχα και μετά βίας μου απηύθυνε τον λόγο.

Κι εγώ… με το στήθος μου έξω θηλάζοντας το μωρό, μυρίζοντας σαν ξινισμένο γάλα, με ανακατεμένα μαλλιά, πρησμένο πρόσωπο απ’ το πρωινό κλάμα και χωρίς κανονικά παπούτσια.

Ήταν σαν αυτή η γυναίκα να στάλθηκε στη Γη για να τονίσει τις ανασφάλειές μου.

Eπομένως, έκανα αυτό που πολλές γυναίκες κάνουν και προσπάθησα να ξεκινήσω μια “κουβέντα” γι’ αυτήν με μια άλλη μαμά. Λίγο για να κουτσομπολέψω και λίγο για να κάνω τον εξαγριωμένο μου εαυτό να νιώσει καλύτερα.

Η συμβουλή, όμως, αυτής της άλλης μαμάς με χτύπησε κατακέφαλα:

“Μίλα σ’ αυτή τη γυναίκα, όχι γι’ αυτή τη γυναίκα”.

Κι έτσι, μια μέρα, αποφάσισα να της μιλήσω.

Έκατσα δίπλα της στο τούβλινο πεζούλι έξω απ’ τον παιδικό σταθμό .

Ανακάλυψα, ότι είναι πρώην αλκοολική και ότι προΐσταται συναντήσεων των Ανώνυμων Αλκοολικών, για να βοηθήσει άλλες γυναίκες που επιθυμούν να ζήσουν μια νηφάλια ζωή. Ανακάλυψα, ότι έχει προβλήματα με τον γάμο, τα παιδιά και την υγεία της –ακριβώς όπως όλοι μας. Ανακάλυψα ότι είναι ένα σωρό πράγματα…

Είναι μια απ’ τις πιο αξιοθαύμαστες γυναίκες που έχω γνωρίσει.

Απ΄ ό,τι φαίνεται, δίνω κι εγώ την εντύπωση ότι έχω αυτοπεποίθηση. Απ’ ό,τι φαίνεται, όσο καθόμουν εκεί μισώντας τον εαυτό μου και χωρίς το θάρρος να μιλήσω σε άλλες μαμάδες, εκείνες δεν είχαν το θάρρος να μιλήσουν σε ‘μένα, θεωρώντας ότι ήμουν πολύ χαλαρή, πολύ cool, πολύ ελεύθερη.

Κι εκείνη η μαμά είναι τώρα μια απ’ τις πιο καλές μου φίλες. Μιλάμε μαζί για τους άντρες μας, για τα παιδιά μας και γελάμε πολύ.

Οπότε τώρα, που είμαι καινούρια στο σχολείο γνωρίζοντας ότι πολλοί άνθρωποι έχουν τη δική τους γνώμη για ‘μένα και ότι δυστυχώς πολλά κουτσομπολιά θα λέγονται για ‘μένα, θα ‘θελα να υπενθυμίσω στις μαμάδες όπου κι αν βρίσκονται:

Μιλήστε στη μαμά, όχι για τη μαμά

Πηγή: huffingtonpost.com
v