«Μου λείπεις. Μου λείπουμε εμείς, εγώ κι εσύ. Οι μέρες που ήταν γεμάτες παιχνίδι. Αυτοκινητάκια και φορτηγά, ζωγραφική, ξέφρενος χορός στο σαλόνι, ατελείωτα γέλια πριν την ώρα του ύπνου.
Μου λείπει να πηγαίνουμε οι δυο μας για ψώνια, σε οποιοδήποτε μαγαζί. Εσύ μόνο στο πίσω κάθισμα, να τραγουδάς δυνατά με την παιδική σου φωνή τα αγαπημένα σου τραγούδια στη διαδρομή.
Μου λείπει να μπορείς να φωνάξεις όποτε το θελήσεις. Τώρα, πρέπει να "Είσαι ήσυχος, γιατί ο αδερφός σου προσπαθεί να κοιμηθεί!". Δεν μπορείς να κάνεις θόρυβο στο σαλόνι ή να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια κάθε φορά που το θέλεις. Δεν μπορείς να τσιρίξεις "Μαμά!" κάθε φορά που τυχαίνει να φεύγω από κοντά σου.
Αντί για γέλια και παιχνίδια, τώρα παίρνεις απο μένα πολλά περισσότερα "Πρέπει να σκέφτεσαι" ή "Πρέπει να είσαι ήσυχος".
Σε παραγκωνίζω αρκετά συχνά, πρωτότοκέ μου, για να τρέξω να καλύψω τις ανάγκες του αδερφού σου που πραγματικά με χρειάζεται τώρα. Ο ήσυχος χρόνος που έχουμε για τους δυο μας είναι τόσο λίγος, που μετά βίας υπάρχει.
Όταν έχεις πάει πια στο κρεβάτι κι εγώ κοιτάζω κάποιο παιχνιδάκι σου στο γραφείο μου, μου λείπεις. Πάντα μου έλειπες όταν κοιμόσουν (παρ' όλο που χαίρομαι όταν επιτέλους σε παίρνει ο ύπνος), αλλά τώρα είναι διαφορετικά. Τώρα έχω ένα αίσθημα που λέει "Δεν σε χόρτασα σήμερα". Η καρδιά μου αναστενάζει.
Τώρα είστε δύο. Και ο αδερφός σου είναι ακόμη τόσο μικρός που δεν μπορεί χωρίς εμένα.
Ναι, φυσικά θέλω να περνάω χρόνο και μαζί του. Να απολαμβάνω τα γέλια και τα γουργουρίσματα και τις ματιές που μου κόβουν την ανάσα, μέσα απ' τις οποίες μου λέει "Σ' αγαπάω, μαμά". Τα πλατιά χαμόγελα και τα μάτια γεμάτα από μια αγάπη που είναι τόσο καινούρια, μια έκφραση τόσο βαθιά που κάνει τους χτύπους της καρδιάς μου να ανεβαίνουν.
Σας αγαπώ και τους δυο με την πιο βαθιά αγάπη που μπορεί να υπάρξει.
Αλλά μου λείπεις. Κάποτε ήμαστε μόνο οι δυο μας.
Μου λείπει να είμαι δίπλα σου όταν είσαι στενοχωρημένος ή άρρωστος ή θυμωμένος. Θέλω να τρέξω και να σε κρατήσω, να σε αγκαλιάσω όπως παλιά, με το πρόσωπό μου χωμένο στον λαιμό σου. Μου λείπει να είμαι ο άνθρωπος που καλύπτει ανά πάσα στιγμή κάθε σου ανάγκη.
Τις περισσότερες μέρες νιώθω ότι δεν μου φτάνει ο χρόνος για κανέναν από τους δυο σας. Θέλω να αγαπάω όπως παλιά -με όλη μου την προσοχή. Αλλά υπάρχουν τόσες πολλές ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν τόσο συχνά, που παλεύω για έστω και λίγο χρόνο.
Ίσως όλες οι μαμάδες με παραπάνω από ένα παιδιά να ελπίζουν σε ένα πιο εύκολο μέλλον ή σε περισσότερο χρόνο για το καθένα. Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, πρέπει να εξοικειωθώ με τις τόσες αλλαγές που σας συμβαίνουν και να είμαι εκεί για εσάς όσο πιο πολύ μπορώ.
Ελπίζω ότι κάποια μέρα θα νιώσω ότι είμαι αρκετή για τους δυο σας. Ελπίζω ότι όταν θα περάσουν τα παιδιά σας χρόνια και θα είστε πιο ανεξάρτητοι, θα νιώθω ότι έχω δώσει και στους δυο σας όλη μου την αγάπη, τη φροντίδα, την προσοχή και τον χρόνο μου. Μέχρι τότε, μου λείπεις. Μου λείπω. Μου λείπουμε.»
