Η δεύτερη εγκυμοσύνη
Κατά την ανακοίνωση της πρώτης εγκυμοσύνης, όλο το σύμπαν παραλύει. Η μαμά αγχώνεται, ρωτάει, ψάχνει και διαβάζει, οι γιαγιάδες μοιράζουν απλόχερα συμβουλές επί παντός επιστητού, ο μπαμπάς συναρμολογεί και βάφει ή βγάζει άπειρες φωτογραφίες ή όλο συγκινείται και τρομάζει με το θαύμα που λαμβάνει χώρα στην κοιλιά της γυναίκας του. Προετοιμασίες, αγορές και συζητήσεις δημιουργούν πυρετώδη ατμόσφαιρα στο σπίτι και, όταν η μεγάλη ώρα φτάσει, ένας μίνι Εθνικός Κήπος στήνεται στο δωμάτιο του μαιευτηρίου που μετατρέπεται σε κέντρο διερχομένων.
Στο δεύτερο παιδί, οι πανηγυρισμοί είναι φανερά λιγότεροι. Το «Χριστέ μου! Το παιδί μου θα γίνει μανούλα!» της μαμάς σας, μετατρέπεται σε «Χριστέ μου! Το παιδί μου θα ξαναγίνει μανούλα!». Αντίστοιχα, ο φόβος, η συγκίνηση και το άγχος, συνήθως μετριάζονται.
Χριστέ μου! Γιατί κλαίει;
Όταν το πρώτο μωρό έρχεται να εγκατασταθεί στο σπίτι μετά το μαιευτήριο, οι νέοι γονείς είναι γεμάτοι αγωνίες. Βασίλισσα αυτών των αγωνιών, μπορεί άνετα να ανακηρυχθεί η Γιατί-κλαίει-αγωνία. Μήπως πεινάει; Μήπως πονάει η κοιλίτσα του; Μήπως ζεσταίνεται, να του βγάλω τη ζακετούλα; Μήπως κρυώνει, να του βάλω μια ζακετούλα; Γιατί κλαίει; Αφού τώρα την τάισα!
Στο δεύτερο παιδί, η ψυχραιμία είναι σύμμαχος των έμπειρων πια γονιών. Όχι, δεν θα αφήσουν το μωρό να κλαίει με τις ώρες, αλλά σίγουρα δεν θα σημάνουν κόκκινο συναγερμό επειδή το μωρό «νιαούρισε» για μερικά δευτερόλεπτα. Η πρότερη εμπειρία έχει δείξει, ότι το κλάμα είναι ο τρόπος των μωρών να επικοινωνούν και, τις περισσότερες φορές, με χάδια και, προφανώς, κάλυψη των βασικών αναγκών τους, μετά από λίγο υποχωρεί.
«Χαλάρωση» των κανόνων καθαριότητας και αποστείρωσης
Στο πρώτο παιδί οι κανόνες υγιεινής είναι εξαιρετικά αυστηροί. Αν η πιπίλα πέσει κάτω, θα αποστειρωθεί, αν το παιδί λερωθεί θα μπει αμέσως για μπάνιο και –προς Θεού!- όποιος τολμήσει να πιάσει το μωρό χωρίς να έχει πλύνει τα χέρια του θα περάσει τα μαρτύρια του Ταντάλου από τη μαμά.
Δεν υποστηρίζουμε ότι το δεύτερο παιδί ζει συνήθως σε συνθήκες Ινδίας, αλλά η εμμονή με την καθαριότητα και την αποστείρωση σίγουρα υποχωρεί κάπως. Η πιπίλα μπορεί να πλένεται προσεκτικά, αντί να αποστειρώνεται κάθε φορά –απ’ τις χιλιάδες- που πέφτει κάτω και το παιδί που περνάει καλά θα λερωθεί –είναι απλά άσκοπο να κάνει μπάνιο κάθε φορά που λερώνεται!
Περισσότερη αυτοπεποίθηση
Ένα μικροσκοπικό, απροστάτευτο μωρό βρίσκεται ξαφνικά υπό την προστασία ενός νεαρού ζευγαριού κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τηρηθούν όλοι οι κανόνες παιδιάτρων/ παιδοψυχολόγων/ συγγενών/ φίλων/ πωλητών σε καταστήματα με μωρουδιακά/ περαστικών. Η νέα μαμά θα διαβάσει ό,τι πέσει στα χέρια της, θα ψάξει με αγωνία στο διαδίκτυο απαντήσεις για τα ερωτήματά της και θα ακούσει με προσοχή τις συμβουλές εμπειρότερων μαμάδων. Και είναι απόλυτα λογικό.
Έχοντας ήδη καταφέρει να μεγαλώσει ένα χαρούμενο, υγιές μωρό, το ζευγάρι που φέρνει ένα δεύτερο παιδί στον κόσμο, έχει ήδη κάποιες πολύ σημαντικές γνώσεις -και το ξέρει. Με περισσότερη αυτοπεποίθηση και ηρεμία, είναι σε θέση να κριτικάρει τις παιδαγωγικές θεωρίες των καλοθελητών και να επιμείνει, αν χρειαστεί, στη γνώμη του.
Πολύ λιγότερες αγορές
Μοιραία, όσα πράγματα του πρώτου μωρού δεν δώσατε σε γνωστά σας παιδάκια (δεν είναι πάντοτε προγραμματισμένα τα δεύτερα παιδιά), θα περάσουν στην ιδιοκτησία του καινούριου μέλους. Επομένως, αν μη τι άλλο, δεν θα χρειάζεται να πάρετε κούνια, ριλάξ, καθισματάκι, ρούχα και αλλαξιέρα. Ταυτόχρονα, όμως, κατά πάσα πιθανότητα οι για δεύτερη φορά γονείς είναι εμπειρικοί γνώστες ενός μεγάλου μυστικού: όσο λιγότερα πράγματα, τόσο το καλύτερο.
