Οι ειδικοί λένε πως η άρνησή τους προς συγκεκριμένες τροφές έχει να κάνει με τον φόβο απέναντι στο καινούργιο. Είναι μία από τις ιδιορρυθμίες που ανέπτυξε κατά την εξελικτική διαδικασία ο άνθρωπος, προκειμένου να προστατευθεί από τυχόν επικίνδυνες τροφές. Ο φόβος αυτός συνήθως φεύγει μέχρι τα 4 χρόνια του παιδιού, όμως για κάποια συνεχίζεται ακόμα και μετά την ενηλικίωση.
Ένας άλλος λόγος που τα νήπια παρουσιάζουν παραξενιές με το φαγητό, είναι γιατί με αυτόν τον τρόπο δείχνουν την ανεξαρτησία τους. Μπορεί, δηλαδή, να μην έχουν πραγματικά πρόβλημα με το συγκεκριμένο φαγητό, αλλά να αντιδρούν αρνητικά για να δείξουν ότι μπορούν να έχουν τον έλεγχο σε αυτά που τα αφορούν. Τέλος, μπορεί απλώς το παιδί να είναι υπερκινητικό και να μη μπορεί να κάτσει πολλή ώρα στο τραπέζι για να φάει, οπότε στην περίπτωση αυτή χρειάζεται κάπως να το απασχολήσετε ενώ τρώει.
Πώς θα κάνετε το παιδί να δοκιμάσει νέα φαγητά
Το παιδί σας έχει μία έμφυτη αίσθηση σχετικά με το πόση τροφή χρειάζεται το σώμα του για να αναπτυχθεί και να είναι υγιές και, τελικά, είναι στο χέρι του να αποφασίσει τι θα φάει. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε ως γονείς, είναι να προσφέρετε ποικιλία υγιεινών τροφών, με χαλαρό και θετικό τρόπο, ώστε το γεύμα να είναι μία ευχάριστη διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα:
Προσφέρετε στο παιδί ποικιλία υγιεινών φαγητών σε κάθε γεύμα. Θα χρειαστεί να το φέρετε πολλές φορές ενώπιον τέτοιων τροφών, προκειμένου να αρχίσει να εξοικειώνεται με αυτές και θα πρέπει να κάνετε υπομονή. Απλώς τοποθετήστε το φαγητό στο τραπέζι και προτείνετε στο παιδί να δοκιμάσει, χωρίς να το πιέσετε και να το βάλετε στο πιάτο του με το ζόρι. Ίσως, αφού το δει αρκετές φορές, να αποφασίσει να δοκιμάσει.
Σερβίρετε «παιδικές» μερίδες: Μην βάζετε μεγάλες ποσότητες τροφής στο πιάτο του παιδιού, γιατί μπορεί να το τρομάξουν. Ρωτήστε τον παιδίατρο για την ακριβή ποσότητα που ανταποκρίνεται σε κάθε ηλικία.
Μην του προτείνετε πολλές εναλλακτικές φαγητού. Μην το ρωτάτε «τι θες να φας για μεσημέρι;», γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα διαλέξει... το συνηθισμένο (κατά πάσα πιθανότητα, τηγανιτές πατάτες). Αντίθετα, ετοιμάστε το πιάτο του μόνες σας και φροντίστε αυτό να περιλαμβάνει και τροφές που του αρέσουν, αλλά και νέες τροφές που θα μπορούσε να δοκιμάσει.
Όταν προσφέρετε στο παιδί μία νέα τροφή, φροντίστε αυτή να είναι σε μικρή ποσότητα, π.χ. μία μπουκιά. Αν του αρέσει, θα ζητήσει μόνο του κι άλλο και θα νιώσει πως έχει τον έλεγχο αυτών που τρώει.
Κάποια παιδιά μπορεί πραγματικά να έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις στο φαγητό, γιατί π.χ. ο ουρανίσκος τους είναι πολύ ευαίσθητος. Ενδεχομένως, κάποιο φαγητό όντως να τους δημιουργεί αναγούλα. Μην επιμένετε να το φάει για ένα διάστημα και ξαναδοκιμάστε όταν το παιδί θα έχει μεγαλώσει λίγο.
Όταν αυτό είναι εφικτό, αφήστε το παιδί να συμμετέχει στις αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το φαγητό και την προετοιμασία του, ή ακόμα και με τα ψώνια των τροφίμων. Με τη δική σας καθοδήγηση θα αποκτήσει αίσθηση ελέγχου στη διατροφή του, ενώ θα είναι πολύ πιο θετικό στο να φάει κάτι που το ίδιο το παιδί έχει διαλέξει ή ετοιμάσει.
Βρείτε τρόπους να εμπλουτίζετε τη διατροφική αξία των φαγητών που αρέσουν στο παιδί σας. Έτσι, αν του αρέσουν τα μακαρόνια, βάλτε στη σάλτσα τους λίγο κιμά ή τόνο ή αν του αρέσουν οι πατάτες, ρίξτε από πάνω τους τυρί και κομματάκια γαλοπούλας.
Μάθετε στο παιδί σας τι σημαίνει καλή διατροφή. Κρεμάστε ένα πολύχρωμο πόστερ στην κουζίνα που να δείχνει διάφορες τροφές (π.χ. φρούτα και λαχανικά) και πώς ωφελεί η κάθε μία τον οργανισμό.
Μην ενδίδετε στις διατροφικές παραξενιές του. Όταν ήταν πιο μικρό, έπρεπε να κόβετε το τοστ του σε σχήμα αστεριού για να το φάει. Μεγαλώνοντας, θα πρέπει να σταματήσουν αυτά παιχνίδια.
Πηγή: Babycenter
