Οι 6 σημαντικότερες συμβουλές που χρειάζεται ένας γονιός

Οι 6 σημαντικότερες συμβουλές που χρειάζεται ένας γονιός

Ο ρόλος κάθε γονιού είναι να παρέχει στο παιδί του τα εργαλεία και τις ευκαιρίες που θα το οδηγήσουν στην προσωπική ευτυχία και επιτυχία. Το πώς και το πότε θα χρησιμοποιήσουν τα παιδιά αυτά τα εργαλεία, δεν είναι κάτι που μπορεί να προβλεφθεί –πόσο μάλλον να επιβληθεί. Η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια δουλειά (εσκεμμένα παραλείψαμε τα εισαγωγικά –είναι δουλειά) με πολύ υψηλό δείκτη δυσκολίας. Υπάρχουν ωστόσο μερικές τεχνικές για να ελέγξετε την κούραση ή τον εκνευρισμό σας, αλλά και κάποιες συμβουλές, που θα βελτιώσουν τις παιδαγωγικές σας μεθόδους και θα τις κάνουν αποτελεσματικότερες.

Ελέγχετε τις αντιδράσεις σας

Όταν τα παιδιά σας ωθούν στα όριά σας, μην αφήνετε τα συναισθήματά σας να νικούν τη λογική. Προσπαθήστε να συγκρατείτε τον θυμό σας και να αποφεύγετε παρορμήσεις που σας υπαγορεύουν να φωνάξετε, να επιβάλλετε σκληρές τιμωρίες κ.ο.κ. Η αποτελεσματικότητα των μεθόδων σας σε θέματα πειθαρχίας θα κριθεί από την σταθερότητα και την επιμονή σας, όχι από το πόση οργή ή εκνευρισμό θα εισπράξουν τα παιδιά. Η αυτοσυγκράτηση, η ψυχραιμία και η σταθερότητα θα έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Μείνετε συγκεντρωμένοι σε όσα μπορείτε να ελέγξετε: δεν μπορείτε να ελέγξετε τις πράξεις του παιδιού, αλλά μπορείτε να ελέγξετε την αντίδρασή σας σ’ αυτές.

Μην μπλέκεστε σε μια «μάχη εξουσίας» με το παιδί. Αν αντιληφθείτε ότι το παιδί θέλει να μπείτε στη διαδικασία του «όποιος φωνάξει πιο πολύ κερδίζει», είναι λογικό να δυσκολευτείτε να διατηρήσετε την ψυχραιμία που απαιτείται. Μπορείτε λοιπόν, να απομακρυνθείτε για λίγο από το δωμάτιο, δείχνοντας έμπρακτα ότι αρνείστε να εμπλακείτε σε έναν κύκλο φωνών και παραλογισμού. Πάρτε και οι δύο τον χρόνο σας και ξεκινήστε απ’ την αρχή, με άλλους, ευνοϊκότερους όρους.

Αντιμετωπίζετε ένα ζήτημα τη φορά

Χιλιάδες προβλήματα, μικρά και μεγάλα, εγείρονται, αν μεγαλώνει κανείς ένα παιδί: Είναι τυπικό κι υπεύθυνο ως προς τις υποχρεώσεις του; Μπορεί να διαχειριστεί τον θυμό του; Συμπεριφέρεται με σεβασμό και στοιχειώδη ευγένεια; Όλοι οι γονείς αγωνιούν για καθένα και για όλα αυτά τα ζητήματα μαζί. Ωστόσο, είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν όλα μαζί. Συχνά, γονείς και παιδιά, πιέζονται υπερβολικά, αφού προσπαθούν να βελτιώσουν ταυτόχρονα κάθε πτυχή της ζωής τους.

Ιεραρχήστε τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και δώστε στον εαυτό σας την άδεια να χαλαρώσει και να τα διαχειριστεί ένα-ένα. Αποφασίστε ποιο θα είναι το πρώτο σας… πρότζεκτ, και προχωρήστε στην υλοποίησή του συγκεντρωμένα και με σχέδιο. Όταν, φερ’ ειπείν, δείτε ότι το παιδί έχει μπει σε ένα πρόγραμμα με το διάβασμα, μπορείτε να ξεκινήσετε τα λύνετε το ζήτημα των φοβιών του ή της αυθάδειάς του απέναντι στους παππούδες. Όταν ο στόχος είναι σαφής, η επίτευξή του είναι ευκολότερη και οι προσδοκίες πιο προσγειωμένες.

Λειτουργήστε ως πρότυπο

Το γράφουμε σε κάθε ευκαιρία: ο μοναδικός τρόπος να ασκήσετε επιρροή στο παιδί είναι να είστε οι ίδιοι ο άνθρωπος που του ζητάτε να γίνει! Τα παιδιά παρακολουθούν, καταγράφουν και, εν τέλει, κάνουν ό,τι βλέπουν –όχι ό,τι ακούνε. Δεν μπορείτε να μιλάτε για την αρετή της ευγένειας και της συνεργατικότητας και την ίδια στιγμή να βρίζετε όταν οδηγείτε ή να μειώνετε τους κοντινούς σας ανθρώπους με μικρές αφορμές! Οι πράξεις της μαμάς και του μπαμπά ενός παιδιού είναι οδηγός στη ζωή του.

Αντιμετωπίστε την κατάσταση σαν εξωτερικός παρατηρητής

Όταν η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου και τα νεύρα χτυπάνε κόκκινο, είναι δύσκολο να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα το ζήτημα και να ζυγίσετε όλους τους παράγοντες. Είναι, ας πούμε, απόλυτα λογικό να πληγωθείτε από κάτι που θα σας πει το παιδί πάνω στα νεύρα του, παίρνοντάς το προσωπικά και μετρώντας το ως κουβέντα ενήλικα. Αν, όμως, κάνετε ένα βήμα πίσω και προσπαθήσετε να δείτε το ζήτημα ως εξωτερικός παρατηρητής, θα καταλάβετε το απλό: το παιδί είναι παιδί. Δεν έχει συναίσθηση του βάρους των λόγων του, δεν έχει σκοπό να σας πληγώσει. Λέει ό,τι του περνάει απ’ το μυαλό, ελέγχοντας τις αντιδράσεις που προκαλεί –δεν έχει κακές προθέσεις.

Στοχεύστε στο καλύτερο, όχι στο τέλειο

Η αρχή αυτή είναι βασική και για τους εκπαιδευτικούς: θέστε ως στόχο αυτό που είναι εύκολα επιτεύξιμο -το καλύτερο, το ακριβώς επόμενο βήμα. Απλούστερα: ο σκοπός είναι να γίνονται βήματα προόδου. Από το μέτριο, πρέπει να φτάσετε στο καλό, απ’ το καλό στο καλύτερο και, τέλος, στο τέλειο. Δεν υπάρχει απευθείας… γραμμή για την τελειότητα. Αν το παιδί σας δεν διαβάζει καθόλου, το να πετύχετε να διαβάζει σταθερά μία ώρα την ημέρα είναι αδιαμφισβήτητη νίκη! Με τον καιρό, η μία ώρα θα γίνει δύο και οι δύο, τρεις. Κάθε βήμα προς το καλύτερο λειτουργεί ως επιβράβευση και ώθηση για το επόμενο!

Η σύγκριση με συμμαθητές, γειτονόπουλα κι όλα τα συναφή, είναι όχι μόνο περιττή, αλλά και επικίνδυνη. Το κάθε παιδί έχει ξεχωριστές δεξιότητες, αρετές, ταλέντα και δυσλειτουργίες. Βοηθήστε το παιδί σας να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, όχι να κυνηγά (μάταια) την τελειότητα.

Να έχετε υπομονή

Δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα, μυστικές συνταγές ή πανίσχυρα ξόρκια στον αγώνα της ανατροφής των παιδιών. Η βελτίωση και η εξέλιξη είναι διαδικασία, όχι γεγονός. Αν είστε σταθεροί και έχετε θέσει σαφή όρια, θα δείτε τις αλλαγές που επιθυμείτε να πραγματοποιούνται αργά αλλά αποτελεσματικά. Όσο πιο συνεπείς είστε, τόσο πιθανότερο είναι να πραγματοποιήσετε μακροπρόθεσμες αλλαγές προς το καλύτερο. Το παιδί σας έχει ανάγκη από έναν προσγειωμένο ενήλικα, όχι ένα υπερτροφικό, ανυπόμονο παιδί!

v