«Το παιδί μου αρνείται πεισματικά να καθίσει στο παιδικό καρεκλάκι του αυτοκινήτου»
Αξίζει να επιμείνετε;
Σίγουρα αξίζει. Πρόκειται για ζήτημα ασφάλειας του παιδιού – οι υποχωρήσεις είναι ανεπίτρεπτες.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
• Κάντε το να μοιάζει με παιχνίδι: Αν έχετε δεύτερο (ή και τρίτο) παιδί, μπορείτε να κάνετε την επιβίβαση στο αυτοκίνητο παιχνίδι. Παίξτε το «όποιος κάτσει πρώτος στο κερεκλάκι του κερδίζει!». Δώστε στο παιχνίδι ενέργεια και γέλιο και προσπαθήστε να το κάνετε να φανεί πραγματικός διαγωνισμός ταχύτητας – αν είστε «χλιαροί», τα παιδιά θα αδιαφορήσουν.
• Αποσπάστε του την προσοχή: Εναλλακτικά, χρησιμοποιείστε την τακτική του αντιπερισπασμού: κάντε το παιδί να γελάσει όσο το βάζετε στο κάθισμα. Είμαστε βέβαιοι ότι ξέρετε πώς να το κάνετε να ξεκαρδιστεί!
«Η κόρη μου αρνείται να φιλήσει τη γιαγιά της»
Αξίζει να επιμείνετε;
Όχι. Η παιδοψυχολόγος Debbie Glasser τοποθετείται ως εξής: «Δεν συνιστώ στους γονείς να αναγκάζουν τα παιδιά τους να φιλούν ή να αγκαλιάζουν συγγενείς. Το πιθανότερο είναι αυτή η προσέγγιση να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ τα επιθυμητά». Η πίεση οδηγεί σε αντιδραστικότητα, και επιπλέον, κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει ένα παιδί να εκφράσει την αγάπη του. Επομένως, μην επιμείνετε.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
• Προετοιμάστε το ψυχολογικά: Ένας τρόπος, είναι να προετοιμάσετε το παιδί χωρίς πίεση και «πρέπει». Πείτε του: «Σε λίγο θα έρθει η γιαγιά και, νομίζω, ότι θα της άρεσε πολύ ένα φιλάκι». Κάντε το να φανεί σαν κάτι που μόλις σκεφτήκατε, ώστε το παιδί να μη νιώσει ότι γίνεστε πιεστικοί και διδακτικοί.
• Δώστε το καλό παράδειγμα: Όταν έρθει εκείνη η αμήχανη στιγμή, δώστε το καλό παράδειγμα και, κρατώντας το παιδί στην αγκαλιά σας, δώστε εσείς πρώτοι ένα φιλί στη γιαγιά/θεία/νονά. Για να γίνετε πειστικοί, κάντε το με θέρμη και προθυμία. Ίσως το παιδί πειστεί ότι τα φιλιά είναι ωραία.
«Ο γιος μου δεν τρώει καθόλου λαχανικά»
Αξίζει να επιμείνετε;
Ναι, αλλά μην το παρακάνετε. Το παιδί πρέπει να έχει μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες. Ωστόσο, αν γίνετε πολύ πιεστικοί, κινδυνεύετε να αντιμετωπίσετε πλήρη, απόλυτη άρνηση. Σκεφτείτε ότι οι διατροφικές συνήθειες και προτιμήσεις, αλλάζουν συνεχώς στα παιδιά – ό,τι αρνείται να αγγίξει σήμερα, μπορεί αύριο να γίνει το αγαπημένο του φαγητό.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
• Να είστε… ωμοί: Η γεύση των λαχανικών γίνεται πιο έντονη όταν μαγειρεύονται. Δοκιμάστε να τα δώσετε ωμά και ψιλοκομμένα. Αν διαθέτετε κέφι και μεράκι, μπορείτε να φτιάξετε συνθέσεις με το φαγητό του, για να το κάνετε ελκυστικότερο (δεντράκια με το μπρόκολο, λουλουδάκια από καρότα και αγγούρι κ.ο.κ.).
• Αντικαταστήστε τα: Αν παρ’ όλες τις προσπάθειές σας, το παιδί αρνείται ακόμη να φάει έστω και ένα λαχανικό, δώστε του περισσότερα φρούτα! Έτσι, θα εφοδιάσετε τον οργανισμό του με τη βιταμίνη A και C που χρειάζεται.
«Η κόρη μου με αγνοεί όταν τη φωνάζω»
Αξίζει να επιμείνετε;
Όχι. Κατ’ αρχάς, αν το παιδί είναι μικρό, είναι λογικό να μην ανταποκρίνεται όταν το φωνάζετε. Στις ηλικίες των 2, 3 ετών, τα παιδιά απορροφώνται πολύ απ’ αυτό που κάνουν. Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανό το παιδί να αγνοήσει το κάλεσμά σας. Επιπλέον, αν το παιδί σας αγνοεί κι εσείς συνεχίζετε να το καλείτε πεισμωμένοι, το μήνυμα που περνάτε είναι μάλλον εναντίον σας: θα καταλάβει ότι μπορεί να σας αγνοεί – το βλέπει να συμβαίνει, επομένως, μάλλον, είναι επιτρεπτό.
Πώς να το αντιμετωπίσετε:
• Με κέφι: Δοκιμάστε να φωνάξετε το παιδί με κέφι. Προσπαθήστε να αντικαταστήσετε την επιτακτικότητα με καλή διάθεση στον τόνο της φωνής σας. Δώστε του κίνητρο να έρθει κοντά σας – δείξτε χαρά.
• Βάλτε deadline : Aντί να επιμένετε φωνάζοντας «Έλα εδώ!», προειδοποιήστε το παιδί. Πείτε του «Θέλω να έρθεις σε 5 λεπτά», κι όταν ο χρόνος που του δώσατε περάσει, ξαναφωνάξτε το ήπια αλλά αυστηρά.
Τα παιδιά μπορούν να σας φέρουν σε αδιέξοδο. Όμως με λίγη δημιουργικότητα και αρκετή υπομονή, μπορείτε να ξεπεράσετε τα καθημερινά προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού που μοιάζουν άλυτα.
