“ Όταν φανταζόμουν την μητρότητα, δεν ήξερα ότι θα κάνω αγόρια. Δεν είχα ποτέ αδελφούς, κι έτσι δε φανταζόμουν πώς θα είναι η ζωή μεγαλώνοντας αγόρια. Πρέπει να πω ότι τα παιδιά μου είναι πολύ τρυφερά και δημιουργικά και ότι τα καμαρώνω διαρκώς. Αλλά είναι φορές, που με κάνουν πραγματικά να απορώ μ’ αυτά που χρειάζεται να τους πω. Για παράδειγμα:
«Εντάξει είσαι ο Spiderman! Αλλά μην πηδάς από τον καναπέ στο τραπεζάκι του σαλονιού!»
Ή απ’ το τραπεζάκι του σαλονιού στην τηλεόραση. Ή απ’ τη βιβλιοθήκη πάνω μου… Μερικές φορές νιώθω πολύ κουρασμένη…
«Όχι, δεν μπορώ να κάνω τον τερματοφύλακα.»
Δεν το πιστεύω ότι χρειάζεται να το πω αυτό. Μεγάλωσα με κούκλες, χειροτεχνίες, φιογκάκια και αρωματισμένα ημερολόγια. Δεν το πιστεύω ότι στα 40 μου πρέπει να διαπραγματευτώ αν θα «κάτσω τέρμα». Όχι, δε θα κάτσω! Είμαι κορίτσι!
«Βγάλε το εσώρουχο του αδελφού σου απ’ το κεφάλι σου!»
Μια μικρή παραλλαγή αυτής της φράσης, χρειάζεται να λέω πότε- πότε και στον άνδρα μου. Γιατί οι άνδρες όλων των ηλικιών συμπεριφέρονται σαν πεντάχρονα; Θα έκανα τα πάντα για λίγο περισσότερες στιγμές ωριμότητας…
«Μη βάζεις κεφτεδάκια στις τσέπες σου!»
Ούτε μακαρόνια. Ούτε σοκολατάκια. Οι τσέπες των γιων μου, είναι ένα μικρό παντοπωλείο. Έχουν από στρατιωτάκια και τσίχλες, μέχρι μασημένα μπισκότα και λεφτά. Οι τσέπες τους είναι ο αγαπημένος τους αποθηκευτικός χώρος και, ταυτόχρονα, ο απόλυτος προορισμός των πάντων: όλα καταλήγουν εκεί! Ναι, και αυτά που λερώνουν ανεπανόρθωτα.
«Σταμάτα να σημαδεύεις τη θεία με την σφεντόνα!»
Δεν πρόκειται να ρίξει και το ξέρω. Αν μη τι άλλο, τα παιδιά μου είναι γεμάτα αγάπη και καλή διάθεση για τους ανθρώπους. Όμως στέκεται απέναντι από την ηλικιωμένη θεία μου και τη σημαδεύει με μια «οπλισμένη» σφεντόνα! Η ζωή μου, μερικές στιγμές, είναι πολύ δύσκολη.
«Σταμάτα παιδί μου να γλείφεις τον αδερφό σου!»
Δεν καταλαβαίνω τι διασκέδαση βρίσκουν οι γιοι μου στο να αλληλογλείφονται, πάντως μοιάζει να είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Αυτό και το «ποιος θα πέσει περισσότερες φορές κάτω σήμερα». Πιστεύω ότι αν είχα κορίτσια, η ζωή μου θα ήταν γεμάτη φιλιά και χάδια.
«Σταμάτα να πετάς μπανανόφλουδες στο πάτωμα για να δεις αν μπορείς να γλιστρήσεις!»
Ο μεγάλος μου γιος, έχει όντως κάνει αυτό το πείραμα! Πέρασα όλο το απόγευμα προσπαθώντας να τον πείσω αφενός ότι είναι επικίνδυνο να προσπαθεί να γλιστρήσει και αφετέρου ότι είναι αλλόκοτο να προσπαθεί να γλιστρήσει. Μάταια. Τελικά, τα κατάφερε και δίδαξε σε όλη την οικογένεια ότι πράγματι, οι μπανανόφλουδες είναι φονικά όπλα.
«Όχι, όχι! Δεν κάνουμε τσίσα εδώ!»
Έμαθε πρόσφατα να πηγαίνει μόνος στην τουαλέτα και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν. Αλλά δείχνει υπερβάλλων ζήλο… Όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε, ο μεσαίος μου γιος κάνει τσίσα του! Κατεβάζει παντελόνι και… τσουπ! Είναι πολύ δύσκολο να του δώσω να καταλάβει ότι αυτό είναι πραγματικά ανάρμοστο! Δεν ξέρει καν τι σημαίνει "ανάρμοστο"...
«Βγάλε τη στολή Σούπερμαν στην παραλία αγάπη μου! Θα σκάσεις!»
Η φαντασία και η ενέργειά τους γεμίζουν την καθημερινότητά μου με γέλιο και όρεξη. Όμως, το να παριστάνεις τον Σούπερμαν, φορώντας τη στολή και την μπέρτα, σε 40 βαθμούς υπό σκιά, είναι οριακά παρανοϊκό!
«Σταμάτα να βάζεις το δάχτυλό σου στο μάτι σου!»
Ακόμη κάτι που δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι χρειάζεται να πω. Δεν είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να βάζεις το δάχτυλό σου στο μάτι σου; Γιατί θα πονέσεις; Και μετά θα κλαις; Και θα ζητάς φιλάκια;
Τα αγόρια είναι μπελάς! Ίσως τα ίδια πράγματα ισχύουν και για τα κορίτσια . Δεν ξέρω, η ζωή μού έδωσε να μεγαλώσω άνδρες. Άνδρες έξυπνους, τρυφερούς και γεμάτους φαντασία και όρεξη για ζωή. Πώς να μην τους τα συγχωρήσεις όλα; ”
Πηγή: scarymommy.gr
