Ο γιος μου τα περασμένα Χριστούγεννα άρχισε να τραυλίζει. Τον Σεπτέμβρη πήγαμε σε λογοθεραπευτή και μας συμβούλεψε να κόψουμε τις βρεφικές συνήθειες. Έμπαινα στον 9ο στο δεύτερο γιο μου τότε. Από τη μέρα που έκοψε τη πιπίλα το παιδί έχει τρομερά ξεσπάσματα θυμού. Από τότε θέλει να είναι μαζί μου συνέχεια. Μέχρι και στην κλινική που γέννησα έμενε τα βράδια γιατί δεν ηρεμούσε με κανέναν άλλον και φοβόμασταν μην πάθει τίποτα, γιατί εκείνες τις στιγμές είναι σε κατάσταση υστερίας. Έχω δοκιμάσει τα πάντα, από καλόπιασμα μέχρι φοβέρες και δεν πιάνει τίποτα. Δεν ξέρω πλέον τι άλλο να κάνω.
Δεν αναφέρετε την ηλικία του γιου σας, ωστόσο αν πρόκειται για μικρό παιδάκι, ο τραυλισμός θα μπορούσε απλώς να αποτελεί μία «φάση» της ανάπτυξης του λόγου του παιδιού που «βιάζεται να προλάβει να εκφράσει τις σκέψεις του ,αλλά δεν το ακολουθεί η γλώσσα του». Ωστόσο, επειδή ο τραυλισμός μπορεί να ξεκινήσει πρώιμα και να μην υποχωρήσει, είναι απαραίτητη η αξιολόγηση του παιδιού από λογοθεραπευτή προκειμένου να δώσει κατευθύνσεις στους γονείς για να διευκολύνουν τον λόγο του παιδιού τους, αλλά και για να παρακολουθεί την εξέλιξη του.
Από την άλλη πλευρά, δεν περιγράφετε ποιες καταστάσεις πυροδοτούν τις εκρήξεις του γιου σας, ούτε την συχνότητά τους. Το σίγουρο είναι ότι η διακοπή της πιπίλας δεν αρκεί για να ερμηνευτούν τα ξεσπάσματα. Ο ερχομός ενός νέου μωρού μπορεί να αναστατώσει το μεγαλύτερο παιδί. Αναφέρετε ότι θέλει να είναι συνεχώς μαζί σας, αυτό είναι αναμενόμενο για ένα μικρό παιδί, λιγότερο τυπικό όμως για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον προβληματίζεστε θα σας πρότεινα να ζητήσετε την συμβουλή ενός παιδοψυχίατρου.
* Η Έλενα Γιουρούκου είναι Νευροψυχολόγος Ευρωκλινικής Παίδων
