Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να εμφανίσει ομοφυλοφιλικά χαρακτηριστικά;
Η διαταραχή σεξουαλικής ταυτότητας ξεκινά νωρίς στην παιδική ηλικία, στα 2 με 4 έτη, και χαρακτηρίζεται από δυσφορία του παιδιού ως προς το βιολογικό του φύλο, επιθυμία να ανήκει στο αντίθετο φύλο και συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν το αντίθετο φύλο, όπως: σταθερή προτίμηση για παιγνίδια του αντίθετου φίλου, για ρούχα, τρόπο συμπεριφοράς και ομιλίας του αντίθετου φύλου, για φιλίες με συνομηλίκους του αντίθετου φύλου, και αποστροφή για το φύλο που ανήκει και την ανατομία του. Ομοφυλοφιλική συμπεριφορά μπορεί να παρατηρηθεί σε καταστάσεις με μακροχρόνια έλλειψη του αντίθετου φύλου.
Είναι γενετικοί ή περιβαλλοντικοί οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαταραχή φύλου;
Υπάρχουν διαφορετικές "σχολές" ψυχολόγων αναφορικά με το αν η διαταραχή φύλου επηρεάζεται ή όχι από βιολογικούς παράγοντες, ενώ και οι ενδοκρινολόγοι δεν έχουν ακόμα καταλήξει στον ρόλο των ορμονών στο ζήτημα αυτό. Ένας ψυχολόγος που θα συναντούσε την οικογένεια και το παιδί, θα μπορούσε να δώσει μία πιο σαφή απάντηση για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ποιος είναι ο ρόλος των γονιών αν αντιληφθούν πως το παιδί τους είναι ομοφυλόφιλο;
Λίγοι είναι οι γονείς που το αποδέχονται εξαρχής, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που βρίσκονται σε σύγχυση. Δεν είναι σίγουροι πού μπορούν να αποταθούν για βοήθεια και πώς να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Συνήθως οι γονείς είναι αγχωμένοι και επικριτικοί. Ίσως η βοήθεια από κάποιον ειδικό να τους δώσει κάποιες κατευθύνσεις για την ομαλότερη σχέση με το παιδί τους και την αποδοχή της σεξουαλικής του προτίμησης.
Μπορούν οι γονείς, αν το θελήσουν, να αναστρέψουν μία τέτοια κατάσταση; Να κάνουν το παιδί να έχει στρέιτ προτιμήσεις;
Καταρχήν, ειδικά στις μικρές ηλικίες, οι γονείς συχνά αποκωδικοποιούν κάποιες ενέργειες του παιδιού λάθος και υπερβάλουν. Για το λόγο αυτό, καλό θα ήταν να συμβουλευτούν έναν ειδικό, ο οποίος μπορεί να τους κατατοπίσει με επαγγελματισμό, χωρίς να εμπλέκεται συναισθηματικά και έχοντας μία αποστασιοποιημένη θέση. Ένα μεγάλο θέμα είναι τι σημαίνει για έναν γονιό να είναι γκέι το παιδί του, πώς το αντιλαμβάνεται; Αντίθετα, πώς είναι ένα παιδί στρέιτ; Τι κάνει; Η ταυτότητα του φύλου στη συνείδηση του κάθε ανθρώπου μπορεί να διαφέρει.
Τι προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσει ένα παιδί με ομοφυλοφιλικές τάσεις στο σχολικό περιβάλλον και πώς να το προστατεύσουν οι γονείς από ενδεχόμενο bullying;
Αν το παιδί είναι γκέι, στο σχολικό περιβάλλον, οι επιθυμίες του θεωρούνται άκυρες ή μη πραγματικές. Το παιδί νιώθει αόρατο. Η αορατότητα των γκέι εφήβων στη βιβλιογραφία για την ψυχολογία της παιδικής ανάπτυξης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην «επιστημονική» εικασία ότι τα παιδιά είναι υπερβολικά νέα για να έχουν σταθερή, σχηματισμένη γκέι σεξουαλική ταυτότητα. Όμως αυτό επιστημονικά έχει αναιρεθεί. Η ενδοσχολική βία κατά των ομοφυλοφίλων είναι δυστυχώς σύνηθες φαινόμενο, το οποίο παρά τη γενική κατακραυγή συνεχίζει να υφίσταται. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής από το Δημοτικό σχολείο.
Ποιες συζητήσεις πρέπει να γίνουν καθώς το παιδί μπαίνει στην εφηβεία και πλησιάζει προς την ενηλικίωση;
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του εφήβου παίζουν οι γονείς και οι σχέσεις που διατηρούν μαζί του. Οι ιδανικοί γονείς είναι όσοι διαθέτουν συγχρόνως τρία χαρακτηριστικά:
α) εκδηλώνουν ελεύθερα την αγάπη τους προς το παιδί
β) ενθαρρύνουν την αυτονομία του παιδιού και
γ) απαιτούν από το παιδί ολοένα και ωριμότερη συμπεριφορά
Η ποιότητα των σχέσεων που θα έχουν οι έφηβοι με τους γονείς τους εξαρτάται από την προσωπικότητα των γονιών, από τον τρόπο που έχουν μάθει όλα τα προηγούμενα χρόνια να συναλλάσσονται με το παιδί τους και από την απόφασή τους να περάσουν προοδευτικά σε μια σχέση που απαιτεί περισσότερη αυτονομία και ισοτιμία.
Βασικό είναι το άτομο να είναι ευτυχισμένο με όποια σεξουαλική κατεύθυνση κι αν έχει αποφασίσει να ακολουθήσει και για τους γονείς του πρέπει να είναι το παιδί τους και όχι ο «γκέι τύπος», για τον οποίον ντρέπονται και πληγώνονται οι ναρκισιστικές του επενδύσεις.
